radboud nijmegen

A

ANONYMOUS_USERNAME

ik was eindelijk 4 dagen thuis, toen bleek dus dat ik weeën had het weekend....
ik 14 maart naar het ziekenhuis gebeld, en toen moest ik dus weer komen.
ik ben die dag dus weer opgenomen en kreeg weeën remmers en weer die longrijpingsspuiten...
nu is het 20 maart en ik ben gisteren weer ontslagen uit het ziekenhuis.
ik heb al een verkorte baarmoedermond, en ongeveer 1 cm ontsluiting...
die kleine babys blijven echt niet zitten tot 37 weken.
maar eerlijk gezegt, mag het van mij nu wel gebeuren, ik ben nu woensdag 31 weken, het is lichamelijk niet zwaar maar geestelijk en emotioneel, omdat ik toch 2 kindjes in mijn buik heb, waarvan de jongen het super doet, en mijn kleine meissie 6 maart is overleden met 28 weken en 4 dagen..
als ik dadelijk bevallen ben en de crematie van de kleine meis achter de rug is, kan ik het gaan verwerken.... en hopelijk snel en veel van mijn kleine jongen genieten.
maar ik ben elke ochtend nu bang van ...zal zijn hartje nog kloppen, zal hij het wel halen, maar hij is echt goed op gewicht en goede groei..
maar die onzekerheid... die vreet aan me ik heb er zelfs nachtmerries over dat ik dadelijk allebei mijn schatjes moet afgeven, en daar wordt ik niet goed van.
ik hoop dat de kleine man niet nog 8 weken op zich laat wachten eerlijk gezegt of ben ik nu egoistisch???????????
ik weet het ff allemaal niet meer..
xxx onzekere en bange nicole
 
Lieve Nicole,

Meid wat een zware periode moet jij door zeg..alle respect voor je hoor, het lijkt me niet niks...En je bent absoluut niet egoistisch, ik begrijp heel goed dat je je zorgen maakt over je zoontje, niks raars aan. Ook kan ik me voorstellen dat je wilt dat de eerste, voor jou heel heftige periode achter de rug is. Ik zou dit zeker bespreken met je gynacoloog of vk, zodat ze de kindjes kunnen halen zodra het verantwoord is.. Mijn vriendin heeft in een soortgelijke situatie gezeten, is een van haar twee zoontjes verloren (met 38 weken zwschap) en de beide zwangerschappen daarna hebben ze de kindjes met een vervroegde keizersnee gehaald, gewoon omdat het anders te stressvol werd.. Heel veel sterkte meid en echt over praten hoor, denk aan jezelf!
Liefs, mvtwee
 
Helemaal niet egoistisch hoor! Super logisch!
Kan me echt niet voorstellen hoe erg het is wat je allemaal mee moet maken!
Sterkte met afwachten. En inderdaad veel praten, ook met de gyn over hoe je je voelt.!
 
heel veel sterkte de komende weken! de enige die zich wat kan voorstellen bij wat je voelt ben je zelf... voor iedereen is het toch anders. ik zou het vooral met je gynacoloog bespreken! sterkte! liefs
 
ik kan je verhalen nog amper lezen...... jouw verhaal trekt me erg aan en ik heb moeite om mijn tranen te bedwingen.
Ik kan je alleen heel veel sterkte wensen
 
Phoe meis, heftig hoor. Ik begrijp dat je er doorheen zit, maar voor je mannetje is het beter als hij nog even blijft zitten. Zeker tot de 34 weken. Meis HEEL VEEL STERKTE...
 
Heel erg begrijpelijk dat je je zo voelt. Het lijkt me verschrikkelijk om in jou situatie te moeten zitten. Het is inderdaad voor je zoontje het beste om zeker tot de 34 weken te blijven zitten en eigenlijk is het nog beter als het tot de 37 weken blijft zitten. Kan me goed voorstellen dat je onzeker bent en dat de tijd voor je gevoel lang duurt. Probeer afleiding te vinden.

Ik wil jullie heel veel sterkte wensen in deze tijd.

Liefs
Angie30
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan