Onze dreumes van 20 maanden is nooit een goede slaper geweest, maar de laatste periode is het echt niet meer te doen. Ze wordt minimaal één keer per nacht wakker en soms blijft ze dan ook twee uur wakker — ook als ze bij ons in bed ligt. Wij slapen al zo lang zo slecht.
Zeven dagen geleden zijn we begonnen met een slaapcoach, maar het valt ons enorm zwaar. We hadden inmiddels wel wat progressie verwacht, maar afgelopen nacht heeft ze maar drie uur geslapen en nu is ze alweer meer dan twee uur aan het huilen (tussendoor pakken we haar op. We gebruiken de stoelmethode). Ik word er zelf onwijs verdrietig van en we zitten allebei aan ons maximum.
Ik ben ook nog eens pril zwanger van ons tweede kindje (waar we superblij mee zijn), maar de vermoeidheid en de hormonen maken het allemaal extra zwaar.
Herkennen anderen dit? Vanaf wanneer werd het slapen beter (zonder coach)? En heeft iemand ervaring met een slaapcoach? Is het echt een kwestie van doorzetten, of is het nu wel welletjes zo?
Ik heb het gevoel dat we klem zitten. Het Slaapcoach’en vraagt nu eigenlijk te veel van ons, maar de normale situatie is eigenlijk ook niet houdbaar…
Zeven dagen geleden zijn we begonnen met een slaapcoach, maar het valt ons enorm zwaar. We hadden inmiddels wel wat progressie verwacht, maar afgelopen nacht heeft ze maar drie uur geslapen en nu is ze alweer meer dan twee uur aan het huilen (tussendoor pakken we haar op. We gebruiken de stoelmethode). Ik word er zelf onwijs verdrietig van en we zitten allebei aan ons maximum.
Ik ben ook nog eens pril zwanger van ons tweede kindje (waar we superblij mee zijn), maar de vermoeidheid en de hormonen maken het allemaal extra zwaar.
Herkennen anderen dit? Vanaf wanneer werd het slapen beter (zonder coach)? En heeft iemand ervaring met een slaapcoach? Is het echt een kwestie van doorzetten, of is het nu wel welletjes zo?
Ik heb het gevoel dat we klem zitten. Het Slaapcoach’en vraagt nu eigenlijk te veel van ons, maar de normale situatie is eigenlijk ook niet houdbaar…