<p>Lieve allemaal, ik moet even van me af schrijven, ik weet niet zo goed waar ik nu naar op zoek ben; advies? Herkenning? Begrip? Schop onder mijn kont? Maar, ik word zo langzamerhand radeloos.</p><p>Onze dochter is nu 15 maanden. Toen ze geboren werd was ze wat aan de vroege kant en een heel fijn popje van 5 pond. Doordat ik niet heel veel melk produceerde, was het hard werken. Iedere 3 uur moest ze drinken om op gewicht te komen, maar omdat ze bij mij niet goed genoeg dronk, moest ik na het voeden ook nog kolven. Ik was zo een uur bezig en 2 uur later begon de cyclus weer opnieuw. Doordat ze niet door sliep, was ik bekaf. Op een gegeven moment ben ik overgestapt op uitsluitend kolven, zodat ik wat meer vrijheid had. Maar op een gegeven moment was mijn melk niet meer afdoende, dus belandde ik in de cyclus; kolven, fles geven, bijvoeden met flesvoeding. Uiteraard, alles met liefde!</p><p>Helaas is ze nooit gaan door slapen, nu nog steeds niet. Er zijn goede nachten dat ze van 0.00 - 7.00 slaapt, maar die zijn op 1 hand te tellen. Er zijn ok nachten, dat ze een paar keer per nacht huilend wakker wordt en water wil drinken. Ook dit breekt op. Ik heb al de fles in het bed gezet, maar ze heeft nog niet in de smiezen dat ze die 's nachts dus zelf kan pakken. Iedere keer dat we op vakantie gaan, of dat ze ziek is, moeten we het enigszins goed slapen weer helemaal opnieuw aanleren. Tijdens vakanties of ziekte slaapt ze namelijk helemaal niet meer, en krijst urenlang de boel bij elkaar. Sowieso huilt ze zichzelf altijd in slaap en moeten wij soms nog 1 of 2 keer terug naar boven om te zorgen dat ze echt gaat slapen. We hebben een vast bedritueel, dus daar ligt het niet aan. We hebben alles geprobeerd, ook met CB afgestemd, maar niks lijkt tot nu toe te helpen. Sinds een aantal dagen is ze helemaal niet meer te genieten. Vannacht heeft ze urenlang liggen krijsen, op een gegeven moment ben ik rond 2 uur met haar in de auto gestapt. Nooit eerder gedaan, maar toen werd ze rustig en heeft ze daarna thuis tot 6.30 geslapen.</p><p>Waar ik tegen aan loop, is dat ik niet goed weet wat ze wil. Mijn man zegt altijd dat ik voor alles een oplossing heb, maar inmiddels weet ik het ook niet meer zo goed. Vannacht pakte ik haar op, wilde ze perse naar haar vader, dat deed best een beetje pijn. Die onmacht dat ik haar niet kan troosten. Maar ook bij hem bleef ze krijsen. Nu komt er een kies door, mogelijk dat ze daar last van heeft, maar na een zetpil werd het niet echt beter. Sowieso, wij werken altijd een soort checklist af; luier? Koorts? Temperatuur? Dorst? Heeft ze genoeg gegeten? Als alle seinen op groen staan, laten we haar huilen, vaak helpt dit, maar er zijn ook echt momenten dat het niet helpt. </p><p><br />Ook overdag heeft ze haar momenten; een goede eter is ze nooit geweest. Maar ze heeft een heel pittig karakter. Wijst continu driftig naar dingen, bijv. haar fles. Geef je die, slaat ze hem letterlijk uit je handen. Zeg je duidelijk dat dat niet de bedoeling is, wordt ze driftig. Zodra ze ziet dat wij iets anders eten dan dat zij eet, slaat ze haar eigen bord weg en gaat ze drammen dat ze ons eten wil. Is dit de peuterpuberteit? Is dat niet wat vroeg? </p><p>Ik merk dat ik gewoon onzeker word; doe ik het wel goed? Waarom is ze vaak zo huilerig? Waarom slaapt ze niet rustig? Hierdoor twijfel ik soms aan mijn capaciteiten als moeder. Nu ben ik eigenlijk niet zo snel onzeker, maar ik voel me zo machteloos als ik haar niet kan helpen of de rust kan geven die ze nodig heeft. Als ik dan verhalen hoor over bekenden wiens kind altijd lacht en heel rustig en tevreden is, vraag ik me af wat er bij ons anders is, waardoor het komt dat ons kleine meisje die rust niet heeft. Ik moet er wel bij zeggen dat ze door onze omgeving als heel lief, rustig en vrolijk wordt gezien. Maar ze heeft het grote talent om in sociale omgevingen zichzelf van haar allerbeste kant te laten zien, haha!!! Mijn vader noemt haar altijd een comediantje, die alles naar haar hand probeert te zetten en precies weet wanneer ze zich hoe moet gedragen. Iedereen lacht daarom, haha, maar wij zitten ermee! </p><p><br /><br />Is dit herkenbaar? Wat vinden jullie hiervan? <br /><br />Liefs! </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Radeloos
- Onderwerp starter Ann
- Startdatum
Wij hebben dit ook een tijd gehad met onze tweede dochter, die werd ook veel wakker en viel heel moeilijk in slaap.
Wij zijn toen gestart met slaaptraining. 10 minuten laten huilen en dan weer naar haar toe kusje en knuffel en weer weg. En dit blijven volhouden. Vond het heeel lastig maar heeft wel geholpen.
Hoop dat het snel beter gaat!
Wij zijn toen gestart met slaaptraining. 10 minuten laten huilen en dan weer naar haar toe kusje en knuffel en weer weg. En dit blijven volhouden. Vond het heeel lastig maar heeft wel geholpen.
Hoop dat het snel beter gaat!
Met onze zoon hebben wij ook de slaaptraining methode van om de 10 minuten er heen gaan, toegepast. Ik moest ook echt de wekker zetten, want had steeds de behoefte er al eerder heen te gaan als meneer aan het huilen was. Maar ook hier heeft het zijn vruchten afgeworpen.
Wat betreft dat driftige gedrag, dat ken ik ook. Meestal gaat alles prima, maar meneer heeft zo zijn momenten waar hij het liefst alles over de tafel smijt; bestek, drinkbeker, eten van zijn bord. Wij zijn toen begonnen met het geven van Time-Outs. Eerst altijd een waarschuwing en als hij het daarna nog een keer deed, dan een time-out. Mocht dat aan tafel zijn, dan draaien we hem met stoel en al om, max 1 minuut. Daarna draaien we hem weer terug, leggen nog een keer uit waarom hij een time-out heeft gekregen en proberen daarna weer normaal verder te gaan met eten. 9 van de 10x functioneert dit goed.
Als hij op een ander moment dingen doet, waarvan hij weet dat het niet mag, dan gaat hij 10 tellen in de hoek. Ook hier uiteraard eerst met waarschuwing. Ik vind het niet makkelijk om zo streng te moeten zijn, maar ik merk dat onze zoon de grenzen zoekt en hij snel doorheeft wat wel en niet mag.
Wat betreft dat driftige gedrag, dat ken ik ook. Meestal gaat alles prima, maar meneer heeft zo zijn momenten waar hij het liefst alles over de tafel smijt; bestek, drinkbeker, eten van zijn bord. Wij zijn toen begonnen met het geven van Time-Outs. Eerst altijd een waarschuwing en als hij het daarna nog een keer deed, dan een time-out. Mocht dat aan tafel zijn, dan draaien we hem met stoel en al om, max 1 minuut. Daarna draaien we hem weer terug, leggen nog een keer uit waarom hij een time-out heeft gekregen en proberen daarna weer normaal verder te gaan met eten. 9 van de 10x functioneert dit goed.
Als hij op een ander moment dingen doet, waarvan hij weet dat het niet mag, dan gaat hij 10 tellen in de hoek. Ook hier uiteraard eerst met waarschuwing. Ik vind het niet makkelijk om zo streng te moeten zijn, maar ik merk dat onze zoon de grenzen zoekt en hij snel doorheeft wat wel en niet mag.
Hoi! Zoek online eens naar Stephanie molenaar
zij is slaap deskundige
onze dochter sliep ook super slecht wij hebben een consult met haar gehad dit was een duur geintje van €250 euro maar ze slaapt nu wel beter
tuurlijk zijn ee nachten bij vooral met het door komen van tandjes of ziek zijn dat het slecht is
ik ben zoizo niet gezegend met een goed slapend kind maar dit heeft zeker wel geholpen
zodra ik een stap in Mn dochter haar kamer zet is ze wakker ze slaapt gewoon heel licht.
wat ik bijzonder vond aan het consult is dat het over een deel voeding gaat en vooral ritme
en door dat ik nu een ritme aan hou gaat het gewoon veel beter daarmee bedoel ik dus ook een middag slaapje etc
het is prijzig maar goed nu betaal jij de hoofdprijs en ik weet precies wat het is om zo weinig te slapen en vooral zo onderbroken
mijn dochter is bijna 2 ik heb dit bijna 2 jaar gehad en het is echt niet grappig
Hoop dat je er wat aan zult hebben mocht je het proberen
zij is slaap deskundige
onze dochter sliep ook super slecht wij hebben een consult met haar gehad dit was een duur geintje van €250 euro maar ze slaapt nu wel beter
tuurlijk zijn ee nachten bij vooral met het door komen van tandjes of ziek zijn dat het slecht is
ik ben zoizo niet gezegend met een goed slapend kind maar dit heeft zeker wel geholpen
zodra ik een stap in Mn dochter haar kamer zet is ze wakker ze slaapt gewoon heel licht.
wat ik bijzonder vond aan het consult is dat het over een deel voeding gaat en vooral ritme
en door dat ik nu een ritme aan hou gaat het gewoon veel beter daarmee bedoel ik dus ook een middag slaapje etc
het is prijzig maar goed nu betaal jij de hoofdprijs en ik weet precies wat het is om zo weinig te slapen en vooral zo onderbroken
mijn dochter is bijna 2 ik heb dit bijna 2 jaar gehad en het is echt niet grappig
Hoop dat je er wat aan zult hebben mocht je het proberen
Vervelend! Wat wellicht bij het eten zou kunnen helpen is haar gewoon hetzelfde als jullie geven. Dus opscheppen op tafel uit de pan en dan op haar bord hetzelfde doen. Daar is ze nu wel oud genoeg voor. En haar wellicht wat meer zelf laten doen, zelf laten eten en drinken? Haalt de frustratie een beetje weg.
Ik heb een hele goede tip voor het doorkomen van de tandjes: VSM tandgel! Dat heeft ons echt mega geholpen in de tijd dat onze zoon tandjes kreeg. Even het tandvlees insmeren met de gel, ze mag dan een kwartier niet eten of drinken, maar het helpt enorm. Dus ga dit vooral uitproberen.
Daarnaast zou ik me niet al te druk maken om het feit dat je dochter soms naar je partner wil. Onze zoon is echt een mama's kindje, maar soms vindt ie papa gewoon ineens interessanter. Of krijgt papa hem gewoon beter stil; vaak omdat ik dan onbewust al gewoon gefrustreerd ben of gewoon minder kan hebben. Dit voelt hij dan aan en dan wil ie naar papa, omdat die gewoon rustiger is. Er zijn genoeg momenten dat het precies andersom is, en ik wel een kus of een knuffel krijg en papa gewoon hartstikke wordt overgeslagen. Ondertussen is meneer 21 maanden, maar ik weet wel dat tussen 1 en 1,5 jaar hij steeds meer zelf wilde doen. Vooral met het eten. Hij at al vrij snel met de pot mee, dit werkte; want dan zag hij ons eten en deed hij gezellig mee. Maar dan wel zelf met de handjes eten of de vork/lepel zelf vasthouden. Ik heb enorm moeten poetsen na de maaltijden, maar had wel een rustiger kind. Dus wellicht dat je dat ook nog kunt proberen? Met de driftbuien ga je goed om, als ik dat zo lees. Het is een pittige dame, maar moet ook leren dat ze niet alles kan bepalen. Doorzetten en consequent blijven is het enige wat je als ouder kunt doen, vooral in een periode dat ze even niet meer weten wat ze met zichzelf aanmoeten en het op ons afreageren...
Daarnaast zou ik me niet al te druk maken om het feit dat je dochter soms naar je partner wil. Onze zoon is echt een mama's kindje, maar soms vindt ie papa gewoon ineens interessanter. Of krijgt papa hem gewoon beter stil; vaak omdat ik dan onbewust al gewoon gefrustreerd ben of gewoon minder kan hebben. Dit voelt hij dan aan en dan wil ie naar papa, omdat die gewoon rustiger is. Er zijn genoeg momenten dat het precies andersom is, en ik wel een kus of een knuffel krijg en papa gewoon hartstikke wordt overgeslagen. Ondertussen is meneer 21 maanden, maar ik weet wel dat tussen 1 en 1,5 jaar hij steeds meer zelf wilde doen. Vooral met het eten. Hij at al vrij snel met de pot mee, dit werkte; want dan zag hij ons eten en deed hij gezellig mee. Maar dan wel zelf met de handjes eten of de vork/lepel zelf vasthouden. Ik heb enorm moeten poetsen na de maaltijden, maar had wel een rustiger kind. Dus wellicht dat je dat ook nog kunt proberen? Met de driftbuien ga je goed om, als ik dat zo lees. Het is een pittige dame, maar moet ook leren dat ze niet alles kan bepalen. Doorzetten en consequent blijven is het enige wat je als ouder kunt doen, vooral in een periode dat ze even niet meer weten wat ze met zichzelf aanmoeten en het op ons afreageren...