Hi ! Ik ben radeloos mijn dochter wilt echt niet in haar eigen bedje slapen. Zodra ik haar daar in zet schreeuwt ze het uit. De tranen rollen over haar wangen van verdriet. Ze wilt alleen maar bij me zijn, en bij mij drinken. Ik weet niet mee zo goed hoe ik dit kan aanpakken. Heeft iemand tips en/of advies?
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Radeloos!
- Onderwerp starter MRRR
- Startdatum
Hoelaat doet ze dit al?
Al laten checken op de oren?
Al laten checken op de oren?
Doet ze dit overdag of 's avonds of altijd?
Laat je haar dan bij jou slapen en leg je haar slapend terug in bed? Of slaapt ze altijd naast je/bij je?
Mijn jongste dochter is net 2 en we hebben genoeg van zulke fases gehad. Wekenlang soms dat ze bleef huilen, eruit wilde etc. Maar ook al is ze nog maar net 1 jaar, ze snapt al heel goed dat als ze blijft huilen, dag jij toegeeft en haar eruit haalt.
Wij hebben dit doorbroken door haar steeds 10 minuten te laten huilen, dan even uit bed op schoot in haar eigen kamer een boekje lezen. Dan kalmeerde ze even. Daarna direct weer terug in bed. Natuurlijk weet krijsen. Dit elke 10 minuten herhaald. De eerste avond duurde het 60 minuten en heb ik dat boek dus 6x gelezen, toen sliep ze eindelijk uitgeput. Heel zielig, maar de tweede avond was het 20 minuten en de derde avond sliep ze in 1x.
Elke keer als er weer zo'n periode was dat dit erin sloop, herhaalden we bovenstaand ritueel en dat werkte altijd binnen 2 a 3 avonden. Duidelijkheid en consequent zijn helpt echt, want hoe klein ze ook is.. ze weet heus wel wat ze voor elkaar krijgt.
Er zijn honderden manieren om dit aan te pakken: erbij blijven zitten, wel/niet er naar toe gaan, laten huilen of gewoon eraan toegeven en accepteren dat ze altijd bij je slaapt. Kies de manier die bij je past. Iedereen pakt dit op z'n eigen manier aan. Het kost veel moeite en strijd om zoiets af te leren en t is heel pittig om je kindje een uur te laten huilen, maar het hielp hier wel.. binnen 3 dagen sliep ze weer keurig in in d'r eigen bedje omdat ze wist dat wij niet toe zouden geven..
Laat je haar dan bij jou slapen en leg je haar slapend terug in bed? Of slaapt ze altijd naast je/bij je?
Mijn jongste dochter is net 2 en we hebben genoeg van zulke fases gehad. Wekenlang soms dat ze bleef huilen, eruit wilde etc. Maar ook al is ze nog maar net 1 jaar, ze snapt al heel goed dat als ze blijft huilen, dag jij toegeeft en haar eruit haalt.
Wij hebben dit doorbroken door haar steeds 10 minuten te laten huilen, dan even uit bed op schoot in haar eigen kamer een boekje lezen. Dan kalmeerde ze even. Daarna direct weer terug in bed. Natuurlijk weet krijsen. Dit elke 10 minuten herhaald. De eerste avond duurde het 60 minuten en heb ik dat boek dus 6x gelezen, toen sliep ze eindelijk uitgeput. Heel zielig, maar de tweede avond was het 20 minuten en de derde avond sliep ze in 1x.
Elke keer als er weer zo'n periode was dat dit erin sloop, herhaalden we bovenstaand ritueel en dat werkte altijd binnen 2 a 3 avonden. Duidelijkheid en consequent zijn helpt echt, want hoe klein ze ook is.. ze weet heus wel wat ze voor elkaar krijgt.
Er zijn honderden manieren om dit aan te pakken: erbij blijven zitten, wel/niet er naar toe gaan, laten huilen of gewoon eraan toegeven en accepteren dat ze altijd bij je slaapt. Kies de manier die bij je past. Iedereen pakt dit op z'n eigen manier aan. Het kost veel moeite en strijd om zoiets af te leren en t is heel pittig om je kindje een uur te laten huilen, maar het hielp hier wel.. binnen 3 dagen sliep ze weer keurig in in d'r eigen bedje omdat ze wist dat wij niet toe zouden geven..
Klinkt inderdaad als verlatingsangst. Is het echt elke keer? Of alleen bepaalde momenten? Waar slaapt ze nu?
Lukt het om iemand anders haar naar bed te laten brengen en gaat dat beter?
Ik denk als het echt altijd is dat je hier alleen maar uit komt door een slaaptrainingmethode te kiezen. Een die bij je past en die je vol kunt houden ook al duurt het heel lang. Mijn schoonzus heeft de methode toegepast waarbij je na 3 minuten terug komt, en dan na 5 min en dan na 10 min. En zo steeds iets langer ertussen. Hun dochter liet zich rond die leeftijd ook heel slecht op bed leggen en niets anders werkte. Na een week sliep ze gewoon als ze op bed gelegd wordt.
Zelf heb ik rond een maand of 5/6 geinvesteerd in liggend troosten. Dus echt alleen uit bed halen als het de spuigaten uit liep, maar niet haar kamer uit en direct weer terug als ze rustiger was. Ik stond soms wel 2 uur over het bedje te troosten. Ze was natuurlijk jonger. Maar ook zij liet zich steeds beter weg leggen. Ik had een mamma plakker die ik de eerste 3 maanden niet in slaap kreeg behalve op mij. Ook niet op pappa. Daarna lukte het wel met veel strijd. Hier moest het wel zo jong al. Daarom koos ik voor een vriendelijkere methode waarbij ik niet weg ging tot ze eraan toe gaf. Maar ik had wel een veel langere adem nodig dan 1 weekje. Nu als dreumes zou ik waarschijnlijk ook voor een kiekeboe methode gekozen hebben omdat ze al zoveel meer snapt.
Lukt het om iemand anders haar naar bed te laten brengen en gaat dat beter?
Ik denk als het echt altijd is dat je hier alleen maar uit komt door een slaaptrainingmethode te kiezen. Een die bij je past en die je vol kunt houden ook al duurt het heel lang. Mijn schoonzus heeft de methode toegepast waarbij je na 3 minuten terug komt, en dan na 5 min en dan na 10 min. En zo steeds iets langer ertussen. Hun dochter liet zich rond die leeftijd ook heel slecht op bed leggen en niets anders werkte. Na een week sliep ze gewoon als ze op bed gelegd wordt.
Zelf heb ik rond een maand of 5/6 geinvesteerd in liggend troosten. Dus echt alleen uit bed halen als het de spuigaten uit liep, maar niet haar kamer uit en direct weer terug als ze rustiger was. Ik stond soms wel 2 uur over het bedje te troosten. Ze was natuurlijk jonger. Maar ook zij liet zich steeds beter weg leggen. Ik had een mamma plakker die ik de eerste 3 maanden niet in slaap kreeg behalve op mij. Ook niet op pappa. Daarna lukte het wel met veel strijd. Hier moest het wel zo jong al. Daarom koos ik voor een vriendelijkere methode waarbij ik niet weg ging tot ze eraan toe gaf. Maar ik had wel een veel langere adem nodig dan 1 weekje. Nu als dreumes zou ik waarschijnlijk ook voor een kiekeboe methode gekozen hebben omdat ze al zoveel meer snapt.
Oh en werk aan het loskoppelen van voeden en in slaap brengen. Gewoon niet meer doen. Af en toe een kleine nachtvoeding als er iets is is prima. Maar savonds is dat niet meer nodig en gaat tegen je werken. Bijvoorbeeld beneden nog even voeden en spelen en daarna naar boven, omkleden, tandjes poetsen enzo.
Maar wat als je kind van 3 op dezelfde kamer slaapt als je kindje van 1 jaar, die wél doorslaapt?
Zoon van 3 wil wel savonds naar bed. Ik blijf 5 tot 10 minuten bij hem tot hij in slaap is gevallen. Maar tussen 11 en 2 uur in de nacht wordt hij wakker en wil hij niet meer in zijn eigen bed, al blijf ik erbij.
Help, tips?
Zoon van 3 wil wel savonds naar bed. Ik blijf 5 tot 10 minuten bij hem tot hij in slaap is gevallen. Maar tussen 11 en 2 uur in de nacht wordt hij wakker en wil hij niet meer in zijn eigen bed, al blijf ik erbij.
Help, tips?