Radeloos

Ik ben op dit moment 10 weken zwanger, toen ik erachter kwam was onze kortstondige datingfase al over(2,5maand) Uit paniek heb ik hem verteld dat ik zwanger ben ik was toen 6 weken zwanger, en hij was woedend ik moest het weg laten halen en het was gedoemd om te mislukken zonder beide ouders! Heb het 2 weken laten rusten en toen weer contact gezocht ook toen was hij woedend, moest maar abortus etc doen. Dus had het erbij gelaten wat voor veel stress zorgde "hij zocht zelf wel contact op als hij wist wat hij wou" tot afgelopen donderdag en hij contact opnam, hij was poeslief wou alles weten en begon zelf te flirten.. ik vond het walgelijk, hij wil graag een kop koffie komen drinken en erover praten hij weet niet wat zijn rol hierin zou zijn etc. Een dag later stuurde hij weer een bericht en de dag daarna ook, heb hier kortaf op gereageerd, zit er niet op te wachten om elke dag een bericht van hem te krijgen. Ook vond hij dat ik maar moest gaan daten, want hij deed dat ook, wat me behoorlijk geraakt heeft. Hij date er gewoon op los terwijl hij weet dat ik zwanger ben gaat door met zn leven alsof er niks aan de hand is. En verwacht dat ik ook maar met iedereen ga daten erg kortzichtig. sindsdien heb ik het gevoel dat ik het misschien toch moet beëindigen omdat ik er tegen op zie om hem weer te zien na de bevalling, word hier zo onzeker van en bezorgd me onwijs veel stress ik vind het zo egoïstisch van mezelf en ik denk dat ik in een fase zit, wat zouden jullie doen? Ofnouja een advies of mening zou al fijn zijn..
 
Hoi hoi lieverd,

Helaas heb ik geen gouden tip voor je .Maar wil je graag vertellen dat wij als vrouwen heel veel kunnen en niet altijd de mannen nodig hebben ondanks dat we dat soms wel denken. Weet wel dat je kindje altijd 50% jou gene zijn. Wij vrouwen hebben heel veel in onze mars en ondanks dat je mischien aleenstaande moeder word en of de vader van het kindje nou wel/geen rol wilt in de opvoeding en je hem moet zien na de bevalling bijt daar even doorheen je krijgt er wel iets heel moois voor terug. Je word moeder! En daar mag je heel trots op zijn. Denk er nog goed overna maar weet wel: girl you can do this!
 
Poeh wat heftig! En wat een enorme eikel! En dan zit je ook nog met al die hormonen. 
Als het je lukt zou ik inderdaad het contact verbreken, en daarbij aangeven dat jij hier heel anders in staat en hij je enkel van stuur maakt. (Ga lekker daten? Serieus?)
Verwijs er bijvoorbeeld naar dat je contact opneemt na de bevalling. Of geef aan wanneer je uitgerekend bent zodat hij zelf die keuze kan maken. Maar geef echt je grenzen aan. Dat je dit absoluut niet waardeert. 
Voor nu probeer een beetje rust en ontspanning te vinden. Denk aan het kleine wonder in je buik en ik hoop dat je steun van familie en vrienden hebt. Heel veel liefs en sterkte!
 
 
Moeilijke situatie…..hoe vervelend ook, het is ook zijn kind. Zijn relatie met jou kan heel slecht zijn, maar dat neemt niet weg dat hij ook recht heeft op dat kind, en het kind op hem, het is immers zijn of haar vader.
Sommige mannen willen inderdaad niets van het kindje weten, vooral niet na zo’n korte periode. Maar vele draaien ook weer bij.
Als hij nu echt serieus voor het kindje wil gaan en inderdaad een rol wil spelen in het leven van het kind, wie zijn wij om dat te dwarsbomen…..dat die nu aan het daten is met anderen zegt niets over zijn vaderschap.
 
[quote quote=10539507]Moeilijke situatie…..hoe vervelend ook, het is ook zijn kind. Zijn relatie met jou kan heel slecht zijn, maar dat neemt niet weg dat hij ook recht heeft op dat kind, en het kind op hem, het is immers zijn of haar vader.
Sommige mannen willen inderdaad niets van het kindje weten, vooral niet na zo’n korte periode. Maar vele draaien ook weer bij.
Als hij nu echt serieus voor het kindje wil gaan en inderdaad een rol wil spelen in het leven van het kind, wie zijn wij om dat te dwarsbomen…..dat die nu aan het daten is met anderen zegt niets over zijn vaderschap.[/quote]Dan is dat natuurlijk zijn keus, dat heb ik hem ook altijd duidelijk gemaakt als hij contact wil mag dat natuurlijk altijd. En dat hij aan het daten is vind ik absoluut niet erg. Het ging me meer om de manier waarop, hij wist dat ik zwanger was koos ervoor om mij aan te vallen weken niks van zich te laten horen maar wel aan het daten. Om vervolgens mij weer aan te vallen, met dat ik het weg moet laten halen. En nu opeens poeslief doen en flirten alsof er niks aan de hand is. En ook nog voorstellen dat ik ook maar moest gaan daten. Waar ik voor heb bedankt en gezegd dat ik m'n leven op rij moet krijgen en stabiele basis verzorgen voor ik überhaupt weer aan daten kan denken.
 
Terug
Bovenaan