Radeloze moeder

<p>Help...</p><p> </p><p>Mijn kleine man van 6 weken laat zich sinds gisteren niet weg leggen.</p><p>Het is continu huilen en ik word er gek van. Ik dacht nu hij eindelijk wat alerter word is ie een stuk vrolijker maar dat is totaal niet zo.</p><p>Als je hem weg legt binnen 1 minuut kan ik mijn lol weer op. Ik zit nu ookal de hele ochtend benenden zonder ontbijt omdat ik hem niet weg kan leggen . </p><p>Zometeen moet hij zijn fles en wil ik hem terug leggen in bed en ik weet dat ik moet doorbijten als dat hij huilt maar ik kan het gehuil even niet meer asnhoren.. Heeft iemand tips?</p>
 
Zit hij in een sprong? (Oei ik groei) 
Dit kan soms een hoop verklaren. Als dat zo is dan zou ik hem lekker bij je houden, gaat vanzelf weer over. Maar wel aan jezelf denken. Even tien minuten wegleggen voor een ontbijt en daarna weer lekker kroelen. Het is zwaar, maar soms moet je daar even door heen. 
Heb je een draagdoek? Dan heb je je handen wat meer vrij. Of anders samen op de kamer slapen, dan pak je zelf ook even je rust. 
Mocht het een blijvend probleem zijn dan zou je white noise kunnen proberen. Er zijn knuffels en apparaatjes die soort baarmoeder geluid maken. Veel baby's voelen zich hier comfortabel bij. 
En vergeet niet om hulp van je omgeving te vragen. Even een uurtje zonder je baby, iets voor jezelf doen :)
Succes! 
 
 
Ja inderdaad een draagdoek is dan een uitkomst kan je gewoon ontbijt pakken en dingen doen terwijl je kindje waarschijnlijk vredig tegen je aan ligt te slapen! En als je het even niet meer kan aanhoren pak je gewoon een kop koffie leg je je kindje veilig in bedje met een muziekje ofzo en ga je lekker in de tuin of balkon je koffie op drinken
nijnttje op je telefoon of tablet doet ook wonderen
sterkte en vraag je omgeving om hulp 
Ik woon in Amersfoort mocht je in de burt wonen en het niet meer zien zitten wil ik gerust paar uurtjes opletten
heb zelf een zoon van 2 en zwanger van de volgende 
 
Ik heb ook een zoontje van 6 weken die deze week hetzelfde had. Heeeeel makkelijke baby....tot een paar dagen geleden. Huilen huilen huilen! Google maar eens regeldagen...dat was het bij ons. Kwestie van drie dagen en hij was weer het gezellige vrolijke mannetje die we kennen! Ik ben uit pure wanhoop uren gaan wandelen. Succes...even doorzetten nog als het ook regeldagen zijn!
 
Gelukkig is mijn man over een uur thuis,dan spring ik snel onder de douche en dan richting prenatal,even een draagzak/doek halen.. dan kan ik tenminste zowat alles doen en ligt de kleine man toch bij mij (ook geen gehuil dus ! )
Na wat ik heb gelezen denk ik wel dat hij een sprongetje maakt,hij is ineens heel alert en kijk om zich heen met allerlei uitdrukkingen op zijn gezicht.
 
 
Ach, net mijn zoon rond die leeftijd. Continu een draagdoek gebruikt en het ging toen prima! Ik kon natuurlijk niks meer, maar dag hoort er dan bij ;) ik was na een tijdje wel echt klaar met die doek hoor. Rustig aan hebben we het afgebouwd. Zelf slapen komt vanzelf weer. Sterkte!
 
De draagdoek werkte goed alleen na een tijd kreeg hij weer een huilbui en een hele goede (ik denk krampjes) dat heeft ruim een uur geduurd..daarna zo af en toe.
Om 20.30 uurheeft hij zijn fles gehad,hebben we hem in bed gelegd.
Wijzelf zijn wat later naar bed gegaan en afwachtende tot hij zich zelf zou melden voor de voeding gaan slapen.. en ja hoor dat was om 5.47uur vanmorgen ! Heerlijk zo'n nachtje doorslapen maar ik denk dan toch dat er iets is ? Ik heb gister avond het consultatie bureau gemaild en als deze mij om 8.30 uur niet hebben gebeld geef ik hun even een belletje!
 
 
 
Terug
Bovenaan