Effe klagen over de snelwegen hoor. Ik ging gistermiddag van Delft naar Meppel met Nynke. Ik dacht ik ga om 13.00 uur weg, dan ben ik er wel om 15.00 uur, is het nog geen spits. Niet dus. Bij Gouda begon het al... stilstaan, stukje rijden, weer 100 rijden, weer op de rem, weer stilstaan, nou ja zo door tot Utrecht. Daar stond het ook weer lekker vast en zo kwam ik om 15.00 uur bij Amersfoort waar Nynke helemaal hysterisch ging huilen en het stond echt muurvast. De afslag Amersfoort was in zich maar we stonden echt stil. Toen heb ik (ik raakte zelf ook een beetje in paniek door het krijsen van Nynke, ik dacht straks stikt ze er nog in) de regels overtreden en ben gewoon via de vluchtstrook naar de afslag gereden, ik dacht dan maar een bekeuring ik moet Nynke zo snel mogelijk uit die Maxi-Cosi halen. Normaal zou ik dat nooit doen en zou ik braaf hebben gewacht tot de afslag.
Ik heb haar toen bij een benzinepomp snel uit de auto gehaald, ze kalmeerde gelukkig meteen en water gegeven (was ook voor het eerst!) Toen heb ik nog een uur met haar in de schaduw gezeten en haar haar flesje nog gegeven. En mezelf vervloekt dat ik op zo'n hete dag die autotocht heb ondernomen, (ook al heb ik airco) Er stopte intussen nog een auto met vier meisjes die dus geen airco hadden en waarvan er een onwel was geworden door de hitte, maar dat ging gelukkig weer na een tijdje. Toen zag ik nog een teek op Nynke's spreidbroek zitten, gelukkig niet op haar huid, dus dat kon er ook nog wel bij.
Na vieren ben ik maar weer gaan rijden want om nou tot 19.00 uur te wachten tot de spits voorbij was... ik dacht ik stop desnoods wel weer. Maar gelukkig ging het toen ineens goed tot Zwolle, waar het weer langzaam rijden was. Uiteindelijk was ik 17.30 uur thuis!!!!! Wat was ik blij! Ik legde Nynke in de box en gelukkig: een big smile!! Ze was volgens mij echt blij thuis te zijn!
Nou dit verhaal wilde ik gewoon even vertellen....
groetjes,
Daphne
Ik heb haar toen bij een benzinepomp snel uit de auto gehaald, ze kalmeerde gelukkig meteen en water gegeven (was ook voor het eerst!) Toen heb ik nog een uur met haar in de schaduw gezeten en haar haar flesje nog gegeven. En mezelf vervloekt dat ik op zo'n hete dag die autotocht heb ondernomen, (ook al heb ik airco) Er stopte intussen nog een auto met vier meisjes die dus geen airco hadden en waarvan er een onwel was geworden door de hitte, maar dat ging gelukkig weer na een tijdje. Toen zag ik nog een teek op Nynke's spreidbroek zitten, gelukkig niet op haar huid, dus dat kon er ook nog wel bij.
Na vieren ben ik maar weer gaan rijden want om nou tot 19.00 uur te wachten tot de spits voorbij was... ik dacht ik stop desnoods wel weer. Maar gelukkig ging het toen ineens goed tot Zwolle, waar het weer langzaam rijden was. Uiteindelijk was ik 17.30 uur thuis!!!!! Wat was ik blij! Ik legde Nynke in de box en gelukkig: een big smile!! Ze was volgens mij echt blij thuis te zijn!
Nou dit verhaal wilde ik gewoon even vertellen....
groetjes,
Daphne