Rare gedachten.......

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik zit de laatste dagen echt met rare dingen in me hoofd....

Ben ineens bang dat het kindje niet via de natuurlijke weg eruit kan dat het niet gaat passen.

Omdat mijn buik nog niet heel erg dik is vraag ik me soms wel af of er echt wel een normaal kindje uit komt of dat het echt een mini baby gaat worden, kan me echt niet voorstellen dat er een baby in zit.

Ook zit ik te twijfelen ineens of ik wel voor een baby kan zorgen of ik wel een goede moeder kan zijn.


Hebben jullie hier ook last van zulke gedachten....

 
Heej!

Komt me heel erg bekend voor.

Ik heb dezelfde gedachtes als jou, kan ik dit wel? word ik een goeie moeder? zijn we niet te vroeg aan kinderen begonnen?
Maar ook of ik het kindje er wel uit kan krijgen, of het gezond is, mijn buik is zo klein is het wel een 'normaal' kindje.

Maar het schijnt er echt bij te horen zeggen ze!
Nog eventjes volhouden meid!

Liefs Maaike
 
Wat nou als ik het straks helemaal niet fijn vind??? Zijn we er niet te vroeg aan begonnen? Gaan we het financieel wel redden? Ben ik wel bereid mijn vroegere leventje op te geven? Wat als... en als... en als...?
En ja hoor, bij mij ligt ie momenteel nog dwars en ook hier al rare ideeën over ks enzo...
Maar blijkbaar idd allemaal normaal, dus we zullen nog maar even doorbijten zeker?
Vind het wel erg verwarrend hoor...
 
Jup, hier ook last van...
Laatst was ik gezellig met vriendinnen in een cafe,
gingen ze natuurlijk allemaal door naar de discotheek.
Ik ging nog even naar de wc voor we weggingen.
Toen ik daar zat dacht ik: "Bah, ik heb geen zin meer in al dat gedoe, moet ik nog bevallen ook, ik stop ermee".

Maar meteen was dat ook weer voorbij en dacht ik aan mijn jongen die eraan zit te komen. Ik voel me niet schuldig, het hoort er allemaal bij.
Ik probeer alles wat me overkomt en wat ik voel of denk te omarmen,
het is normaal, ik ben een zwanger mens, zo werkt dat.

Maar soms is alles best beangstigend.

Gelukkig zijn we niet alleen!

Natalie
 
Wel herkenbaar hoor!
Toen ik zwanger was van onze oudste was ik ook regelmatig bang dat ik het niet aan zou kunnen. En bij de 2e was ik bang dat ik daar minder van zou houden als van de oudste (volslagen onzin natuurlijk )

Nu bij de 4e niet echt twijfels over het ouderschap enzo, we weten uit ervaring dat dat wel goed komt.

Maar af en toe als de dames hier zo'n dag hebben dat er geen land mee te bezeilen is dan denk ik wel: Pffff, en dan krijgen we er nog zo'n druktemakertje bij, waar zijn we aan begonnen!

Maar dat is maar af en toe hoor, meestal zijn de meiden gewoon erg lief

Liefs Annemarie
 
Ik denk regelmatig hoe ga ik dat redden, met drie kleintjes straks. Ik geloof dat mijn man daar zelfs nog meer last van heeft. Gelukkig heb ik verlof en nog 10 weken ouderschaps verlof erachteraan, dat scheelt, heb ik wel de rust in elk geval. En ik heb (joepie) maandag een afspraak met een hulp in de huishouding, als dat klikt, scheelt het me weer een hoop gedoe! Vooral de schoonmaak hier schiet er regelmatig bijin!

Wat nog het ergste is is dat ik stiekum nu al eens denk aan nog een 4e! de derde is er nog niet eens! maar die 4e zou dan toch echt pas kunnen als de oudste 2 in elk geval al op school zitten en de jongste zindelijk is...over 3 jaar zien we dus wel es weer..... Ik ben echt erg!!

ALs klap op de vuurpijl heb ik ook nog een sollicitatie gedaan  op een baan voor minimaal 4 dagen, dus eigenlijk ben ik gewoon knettergek (maar het is wel een superjob en betaalt ook nog eens super....)

ach ja, wie niet waagt die niet wint, ik kan altijd nog nee zeggen!

goed, genoeg gedoe hier in mijn hoofd, hoop dat het straks gewoon lekker loopt als die kleine er is. Heb in elk geval erg zin in een lekkere zomer in eigen tuin!

groetjes
Klarie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan