Ons zoontje (ook van vier) slaapt sinds drie weken in zijn eigen bed. Voorheen werd hij rond een uur of een wakker en liep dan al slapende naar onze kamer, kroop ertussen en zo werd 't ochtend. Hoe ouder en groter hij werd, hoe vervelender wij 't begonnen te vinden. Niets leek te helpen; straffen, belonen, negeren of oppakken en weer in z'n eigen bed leggen, helemaal niets hielp.
Op een gegeven moment was 't zelfs zo erg dat we 's ochtends met ruzie wakker werden, hij nam n.l. steeds meer plek in beslag en dekens.
Op een nacht was ik 't zo zat; ik heb 'm in z'n bed gelegd en heb gewoon es een goed gesprek met 'm gevoerd. Waarin ik uitlegde dat wij 't helemaal niet leuk vonden dat we zoveel ruzie hadden, dat we heel veel van 'm hielden, maar dat 't zo echt niet door kon gaan. We hebben een klein lampje op z'n kamer laten branden, zijn en onze kamerdeur op een kier gelaten en 'm even laten huilen. Na drie keer troosten viel hij in slaap en hij was zo trots op zichzelf.
Wij zijn er nog iedere ochtend verbaasd over dat 't werkte. En soms probeert hij om drie uur al weer bij ons te komen liggen. Hou je poot stijf en heel veel sterkte.
Op een gegeven moment was 't zelfs zo erg dat we 's ochtends met ruzie wakker werden, hij nam n.l. steeds meer plek in beslag en dekens.
Op een nacht was ik 't zo zat; ik heb 'm in z'n bed gelegd en heb gewoon es een goed gesprek met 'm gevoerd. Waarin ik uitlegde dat wij 't helemaal niet leuk vonden dat we zoveel ruzie hadden, dat we heel veel van 'm hielden, maar dat 't zo echt niet door kon gaan. We hebben een klein lampje op z'n kamer laten branden, zijn en onze kamerdeur op een kier gelaten en 'm even laten huilen. Na drie keer troosten viel hij in slaap en hij was zo trots op zichzelf.
Wij zijn er nog iedere ochtend verbaasd over dat 't werkte. En soms probeert hij om drie uur al weer bij ons te komen liggen. Hou je poot stijf en heel veel sterkte.