Reactie toen jullie het vertelde

A

ANONYMOUS_USERNAME

Erik en ik waren heel blij. Pas 1,5 mnd echt bezig (we waren al langer onveilig bezig maar niet bewust) en al raak.
We waren een beetje verbaast. Ik ben nu pas 6 wkn maar we hebben toch al besloten om het te vertellen aan onze ouders. (rest wachten we nog mee er kan nog zo veel mis gaan). Zijn ouders waren blij voor ons en meteen kwamen er verhalen los van toen erik en zijn broer klein waren erg gezellig.

Bij mijn ouders ging het helaas erg anders.
We hadden een kaartje gekocht en erin geschreven of de baby over 8 mnd in bad mocht bij zijn nieuwe opa en oma.
Mijn mam las het en zei alleen o
mijn pap las het en zei ik denk dat ik jullie moet feliciteren.

Mijn moeder reageerde NIET gewoon niet.
Ik zei nog dat ik een wat positievere reactie had verwacht (mijn mam is gek op kleine kinderen) maar daar werd zelfs niet op gereageerd.
Na een half uur na een aantal pogingen van mij om het onderwerp baby aan te snijden werd het steeds weer van tafel geschoven.
Mijn pap zei nog we gaan een borrel drinken (hij probeerde ook de situatie te redden) maar er werd niet op gereageerd.

Ik ben hun enige dochter (en kind) ik bel al 28jr en wordt dus voor het eerst mama
Erik en ik kennen elkaar al 3jr.
Ik begrijp het niet
trekt dit bij?? Ik hoop het
maar zondag is het moederdag weet niet of ik ga kan het ff niet
Groetjes Es
 
Gefeliciteerd met je zwangerschap!

Dat is inderdaad niet een reactie waar je op zit te wachten, zeker niet van je moeder.
Vreemd hoor, maar wat er achter zit????
Kun je alleen maar naar raden, en dat zou ik niet doen.
Ik zou het of op de man af vragen waarom ze zo deed of even afstand nemen en het contact van haar uit laten komen, misschien dat ze dan nadenkt en erop terug komt.
Hoe dan ook, het is niet leuk en kan me ook voorstellen dat het pijn doet als ze zo reageert.
Ik wens je heel veel succes en probeer het je niet al te zeer aan te trekken want op stress zit je nu ook niet direct te wachten!
Groetjes, Claudia.
 
Gefeliciteerd meid, hardstikke leuk voor jullie!!

En wat die reactie betreft kan   ik me goed voorstellen dat het je teleursteld, wat moet je daar nou toch van denken?

Zelf hadden wij het bij de eerste, mijn schoonmoeder is de enige geweest die vroeg of het toch wel de bedoeling was, ik was 23 en mijn man 28.
Iedereen verder wist echt wel dat het gepland was, aangezien ik al jaren oppaste en 'sjouwde' met de kinderen van anderen. We waren ook al 6 jaar samen toen en een jaar getrouwd, dus het was toch geen donderslag bij heldere hemel zou je zeggen!

Ik heb het maar zo gelaten, zij heeft nou eenmaal over bepaalde dingen een opvatting, daar kan ik toch niets aan veranderen. Ben wat dat betreft al vaak genoeg met mijn kop tegen die muur aangelopen en je leerd er mee op te gaan.
Bij de tweede (nu 35 wk +1) was ze wel heel enthousiast.

Misschien dat je het toch nog eens moet vragen, want een eigen moeder staat natuurlijk toch dichterbij dan een schoonmoeder.

Succes hoor, Mosy
 
Tsja, vervelend zeg! Ik begrijp volkomen dat je een beetje van de kaart bent door deze reactie. Maar misschien (hoe gek dit ook klinkt voor jou) had ze het helemaal niet verwacht en moet ze er gewoon aan wennen. Mijn vader vroeg toen we het vertelde ook of het gepland was. Dat vond ik ook heel erg vreemd en voelde me een beetje onzeker toen hij dat vroeg. Maar hij is er echt heel blij mee. Hij doet vanalles om het kamertje piekfijn in orde te krijgen en vraagt iedere keer hoe het gaat. Mijn schoonouders zijn juist wat terughoudender. Dat hadden we wel een beetje verwacht hoor. Meer dan "gefeliciteerd" kwam er niet uit. Maar zo zijn ze en we weten dat ze er echt wel blij mee zijn.

Ik denk dat je je moeder misschien even een weekje aan het idee moet laten wennen en dan kijken hoe ze reageert. Mocht ze zo terughoudend blijven reageren zou ik zeker vragen hoe dat komt. Misschien is er een goede reden voor of is ze zich niet bewust van haar houding.

Succes ermee!
 
quote: JinnyJ reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('05-05-2005 14:31:49'));

Tsja, vervelend zeg! Ik begrijp volkomen dat je een beetje van de kaart bent door deze reactie. Maar misschien (hoe gek dit ook klinkt voor jou) had ze het helemaal niet verwacht en moet ze er gewoon aan wennen. Mijn vader vroeg toen we het vertelde ook of het gepland was. Dat vond ik ook heel erg vreemd en voelde me een beetje onzeker toen hij dat vroeg. Maar hij is er echt heel blij mee. Hij doet vanalles om het kamertje piekfijn in orde te krijgen en vraagt iedere keer hoe het gaat. Mijn schoonouders zijn juist wat terughoudender. Dat hadden we wel een beetje verwacht hoor. Meer dan "gefeliciteerd" kwam er niet uit. Maar zo zijn ze en we weten dat ze er echt wel blij mee zijn.

Ik denk dat je je moeder misschien even een weekje aan het idee moet laten wennen en dan kijken hoe ze reageert. Mocht ze zo terughoudend blijven reageren zou ik zeker vragen hoe dat komt. Misschien is er een goede reden voor of is ze zich niet bewust van haar houding.

Succes ermee!









Dankjewel voor alle antwoorden en diegene die momenteel dus ook zwanger zijn proficiat!
Tsja we zijn nu enkele dagen verder en hebben niets meer van ze gehoord. Wel hebben we nog met Erik zijn ouders hierover gepraat en die wisten ook even niet wat ze hoorden. De relatie tussen Erik en mijn ouders is niet echt optimaal door de afstand, ondanks dat er  geen echt rare dingen zijn  voorgevallen ooit en erik zich keurig gedraagt bij mijn ouders maar echt hartelijk is hij nooit echt ontvangen helaas. Met oud op nieuw is er wel wat voorgevallen maar dat was ronduit belachelijk en kinderachtig en daar hebben ze ook hun excuus voor aangeboden. We dachten dus dat alles weer koek en ei was maar dat blijkt dus niet zo te zijn..... maar wat daarnu de reden van is....?????
Tsja ik(we) zijn dus nog steeds niet eens gefeliciteerd door mijn moeder en echt. Geen hand, knuffel, proficiat..... nee niks! Geen vragen van hoe is het dan nu, hoe lang weet je het al, hoever ben je, nee niks!

Erik was witheet, heeft niks gezegd en met een smoes zijn we vertrokken, ze had wel door dat er wat was want omdat we aan het verhuizen zijn waren we met 2 auto's en stonden buiten nog verbaasd met elkaar te praten. Ze zag dit en riep me. Vervolgens zei ze nog enkele zeer ongelukkige dingen (ach je schoonmoeder is toch blij voor jullie....) was o.a. haar reactie op de vraag waarom ze nu zo koel reageerde. Ik heb weinig meer gezegd ben ook in de auto gestapt en zijn terug naar venlo gereden en meteen dus erik zijn ouders opgezocht om ons ei kwijt te kunnen.
Zelf ben ik verdrietig, telleurgesteld en boos!!!!
Tenslotte is er maar een keer de 1e keer dat je zoiets in blijde toestand aan je ouders kan komen vertellen en dan dit.
Erik is desduivels en terecht want ze zaten nog doodleuk over een verjaardag te vertellen waarop ze zich hadden geergerd dat er mensen binnenkwamen en de desbetreffende persoon niet eens feliciteerde en wat doen ze zelf op dat moment.... hun dochter wordt moeder en ze feliciteren niet eens...Moederdag komt er dus aan en dat vind ze erg belangrijk. Als ze voor die tijd niet meer belt en dat zal wel niet want anders had ze het inmiddels al lang gedaan
 
Toen ik zwanger was van de 1ste reageerde iedereen superblij!! Toen onze kleine man 5 maand oud was, was ik opnieuw zwanger, gepland!! Maar de reacties waren erg lauw tot zelfs vervelend. Mijn moeder vond dat ze ineens wel veel kelinkiddies kreeg (mijn zus was toen 6 maand zwanger) en dat terwijl ze al jaren iedereen aan de kop erover zeurde. (want mijn zussen zijn tenslotte 'al' 30 en 28!)
Mijn schoonouders moesten het even laten zakken maar waren superblij voor ons. Voor de rest begint iedereen over de tropenjaren die ons voor de boeg staan omdat er amper een jaar verschil tussen de twee zit, En vraagt iedereen achter onze rug om of het wel "gepland' is. Ja dus, maar wat dan nog. Mijn ouders hebben mij altijd verteld dat ik een ongelukje was, net of dat leuk is voor een kind is om te horen.
Ik zou zeggen, probeer je geluk niet te laten verpesten door de reactie van je moeder. Hoe moeilijk het ook is.
En een fijne zwangerschap gewenst!!!!
 


Ik ben blij
mijn pap en mam zijn toch wel erg blij dat ze opa en oma worden.
Ze waren alleen een beetje erg verbaast en overbluft.

Pap zei: we waren dan wel niet zo enthousiast maar hj/zij krijgt wel als eerste een kado.

We hebben een loopkarretje gekregen van eeyore
ECHT ZO SCHATTIG.
Ik ben een groot eeyore fan.
Dus dit was al helemaal geweldig Erik zei nog nee esther jij kan daar niet op je bent geen 1 meer.
Wij zijn blij dat mijn pap en mam ook erg blij zijn.
veel liefs esther
 
hoi
Ik ben blij voor je dat je ouders nu wel blij voor jullie zijn.
Toen ik zwanger was van de eerste werd   er door mijn schoonfamilie ook lauw gereageerd maar dat is gelukkig allemaal goed gekomen toen ik zwanger was van de tweede was iedereen heel erg blij voor ons en nu  ben ik onverwachts zwanger geworden ondanks een spiraaltje ik vond het moeilijk om te vertellen omdat iedereen wist dat we maar 2 kids wilden maar onze ouders reageerde heel verrast terwijl de buiten wereld komt met van nu laat je het zeker weghalen nou niet dus het was wel even wennen maar dit kindje is net zo welkom als de andere 2 k ga nu dus volop genieten want dit is zeker mijn laatste zwangerschap.
Geniet ervan en laat je lekker in de watten leggen door je ouders en schoonouders
groetjes patries (vandaag precies 13 weken)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan