reactie voor Cynthia

[Anoniem]

Hoi Cynthia,

Bedankt voor je berichtje mijn zwager en schoonzuster zijn maar 5 maanden bezig geweest om zwanger te raken en mijn zwager moest gekeurd worden voor de verzekering en toen is bij toeval naar buiten gekomen dat hij onvruchtbaar is ze hebben nog wel 2 icsi behandelingen geprobeerd maar bij de tweede behandeling is mijn schoonzuster zo ziek geweest en zo veel pijn gehad dat ze het niet meer aandurfde nu is het zo dat ze elke dag gebeld kunnen worden dat ze vader en moeder zijn geworden dus we wachten het rustig af.

groetjes linda

 

[Anoniem]

Hoi Linda,

oh oke, dus zij hebben ICSI gedaan, jeetje dat zij zo ziek ik geweest ervan.
Door de hormonen?

Ik ben bij de eerste IUI ook echt heel heel ziek geweest, niemand wist wat ik had.
Ik heb zoveel pijn gehad, van water kotste ik nog en ik kon alleen maar in bed liggen en wachten en hopen dat het weer over zou gaan.
De dag voor mijn vakantie heb ik nog de hele dag onderzoeken gehad in het ziekenhuis, en hoorde pas om 17.00 uur dat ik de volgende dag mocht vliegen. Wonder boven wonder had ik nergens geen last meer van toen ik eenmaal op de plaats van bestemming was (Turkije) inmiddels was ik ook ongesteld geworden, maar dat kon mij toen helemaal niets schelen. Als ik me maar weer goed zou voelen.
Het bleek later dat mijn lichaam een overdosis oestrogeen had aangemaakt en dat ik daarom zo ontzettend ziek was.
Ik was huiverig voor de volgende IUI, maar sindsdien is er niets meer aan het handje.

Jeemig zeg, dat hij er toevallig achter is gekomen dat hij onvruchtbaar is. Ja dan zijn er nog maar heel weinig mogelijkheden ineens.

Spannend hoor dat ze elk moment gebeld kunnen worden, lijkt me toch een heel raar idee. Als je zwanger bent leef je er 9 maanden lichamelijk en geestelijk naar toe maar met adoptie is het zo plotseling (ookal wacht je met smart) lijkt mij.
Maar dan hebben ze dus al wel een kamertje klaar?
Mag je trouwens zelf kiezen waarvandaan je een kindje wil?
En of het een jongen of een meisje  is en hoe oud?
Ik heb wel eens gehoord, dat een stel echt jaren heeft moeten wachten en toen het eindelijk zover was, bleek hun zoontje doof en blind en spastisch te zijn. Je kan zelf ook zo'n kindje krijgen natuurlijk, maar met adoptie lijkt me dat helemaal wat.

Zit op mijn werk dus ga weer even verder!
Groetjes
Cynthia

 

[Anoniem]

Hee Cynthia,

Je kunt zelf voorkeur opgeven voor het land waar je het kindje vandaan wil hebben, de leeftijd enz.
Echter hoe meer voorkeuren hoe langer je moet wachten op je kindje. Veel mensen willen bv een baby waardoor de wachtlijst daarvoor erg lang is.

lfs ing

 

[Anoniem]

Hoi Cynthia,

Zoals Inge ook al schreef ze hebben wel een voorkeur kunnen opgeven uit welk land ze het kindje willen. maar hun zitten nog in een leeftijdscatagorie dat ze altijd een baby krijgen maar kunnen niet kiezen tussen een jongen en meisje en dat maakt ze ook niet uit. meestal is het eerste kindje normaal om het zo maar te zeggen maar meestal met de tweede is het zo dat het kindje wel een medische achtergrond heeft maar niet zo dat het echt gehandicapt is het blijft altijd bij een hazelip of een groeiachterstand. dus we hopen ook aan een kant dat zij eerder dan ons horen dat ze vader en moeder worden want ze kregen al een klap toen ze hoorde dat wij zwanger waren want mijn zwager is bijna 5 jaar ouder dan mijn man dus die had zoiets van ik moet eerst vader worden en niet mijn kleine broertje maar het wordt dat ook weer moeilijk voor ons mocht het zo zijn dat wij zwanger raken voordat zij te horen hebben gekregen dat ze een kindje hebben hoe vertel je het ze we weten wel dat ze erg blij voor ons zullen zijn maar toch bij mij groeit er voor de tweede keer wat ik mijn buik en bij mijn schoonzuster zal dat nooit gebeuren. al wordt de tweede zwangerschap voor mij ook spannend want ik ben namelijk draagster van het GBS bacterie en bij mijn eerste kindje is het net goed gegaan dus soms heb ik toch wel angst voor mijn tweede maar dat zien we wel.

groetjes linda