Op afgelopen vrijdag moesten we naar het consultatieburo, en zou ze waarschijnlijk ook haar entingen krijgen. Maar omdat ze sinds donderdagavond een beetje snotterig was, hebben we dat uitgesteld. 's Middags is ze paar uurtjes bij opa en oma geweest. Ik heb haar opgehaald en toen ik ong 3 minuten later thuis kwam zag ze er grauw uit en helemaal nat van het zweet. Wij gelijk de huisarts gebeld en langsgegaan. Die stuurde ons door naar het LUMC, naar de 1e hulp. Daar bleek dat ze het erg benauwd had, de saturatie was maar 82% dus haar sprayen met medicijnen, en je zag haar goed opknappen, ook weer een neusbrilletje met beetje zuurstof. Nou het was zeker ze zou weer opgenomen worden iig voor minimaal 1 nacht ter observatie. Voor het gemak als het toch evt nodig zou zijn voor meer ondersteuning was dit op de IC. Nou de volgende ochtend is ze naar de gewone afdeling overgeplaatst. Omdat ze in Leiden haar eigenlijk niet kennen en ze niet bekend zijn met haar stridor, vonden ze het allemaal erg indrukwekkend klinken. Dus we wisten dat ze tot minimaal vandaag in het ziekenhuis zou blijven.
Zaterdag en zondag was mevrouw ontroostbaar, ze had honger, ze krijgt daar echt minimale hoeveelheid voeding.
Gisteravond merkten we dat ze veel meer moeite weer moest doen om te ademen, en dat er veel slijm in de longen zat. De dokter was er nogmaals bijgeroepen, en ze zouden het flink in de gaten houden. Ook was er die dag uitslag van alles wat op kweek was gezet, en geen bijzonderheden dus echt het vermoeden dat het om een koudje ging.
Vanochtend werden we gebeld door het ziekenhuis, het ging niet goed met Rebecca, ze moest terug naar de IC. Ik vroeg nog of ze dus weer aan de beademingsbuis ging, daar werd nee op geantwoord.
Nou ong half uurtje later waren we in het ziekenhuis, ze lag net op de OK, er werd toch weer een tube geplaatst, en ook zouden ze dan gelijk een scopie doen, want ze wilden zeker weten of het door het slijm kwam of zwelling van het koudje of iets anders.
Wij werden naar de IC gebracht en moesten ff plaatnemen in de wachtkamer er zou een arts aankomen en ons meer informatie geven.
Nou hij kwam en vertelde dat ze dus weer een beademingsbuis plaatsen en gelijk een scopie doen, ook een nieuw infuus. Het zou ong 45 min tot een uurtje duren. Nou na 2 uur is Bas toch maar weer bij de balie gaan vragen. Er zou weer een arts komen.
Nou we werden naar binnengeroepen en werden naar Rebecca gebracht. Ze lag knock out, handjes vastgebonden, infuus via de lies, katheter, 4 tot 5 tubes met medicijnen, van morfine tot suiker tot slaapmedicatie. Ze wordt in diepe slaap gehouden.
De arts begon, en ze hebben bij de scopie gezien dat er weer net onder haar stembanden een bobbel zit die ervoor zorgt dat ze weinig tot geen lucht binnenkrijgt. Het blijkt weer een cyste te zijn.
Dus morgen wordt ze weer overgeplaatst naar Rotterdam terug naar het Sophia kinderziekenhuis. En de artsen gaan zorgen dat ze deze week nog geopereerd wordt. Heel misschien komende woensdag al, maar daar ga ik persoonlijk niet vanuit.
Dus wat ze dachten een hemagioom, en later bleek van niet, toen met biopt dachten ze littekenweefsel bleek dus ook van niet. Het is wederom een cyste.
De arts die we nu hebben op de IC heeft in Amerika gewerkt en heeft dit soort dingen toen veel gezien en mee gewerkt, heeft ons verteld dat ze hier zeker goed doorheen komt, en dat het herstel afhankelijk van alle omstandigheden zoals conditie, vechtlust ed tussen een paar weken en een paar maanden kan liggen. Dus we zullen de komende tijd wel weer zoet zijn met de ziekenhuisbezoekjes.
Zaterdag en zondag was mevrouw ontroostbaar, ze had honger, ze krijgt daar echt minimale hoeveelheid voeding.
Gisteravond merkten we dat ze veel meer moeite weer moest doen om te ademen, en dat er veel slijm in de longen zat. De dokter was er nogmaals bijgeroepen, en ze zouden het flink in de gaten houden. Ook was er die dag uitslag van alles wat op kweek was gezet, en geen bijzonderheden dus echt het vermoeden dat het om een koudje ging.
Vanochtend werden we gebeld door het ziekenhuis, het ging niet goed met Rebecca, ze moest terug naar de IC. Ik vroeg nog of ze dus weer aan de beademingsbuis ging, daar werd nee op geantwoord.
Nou ong half uurtje later waren we in het ziekenhuis, ze lag net op de OK, er werd toch weer een tube geplaatst, en ook zouden ze dan gelijk een scopie doen, want ze wilden zeker weten of het door het slijm kwam of zwelling van het koudje of iets anders.
Wij werden naar de IC gebracht en moesten ff plaatnemen in de wachtkamer er zou een arts aankomen en ons meer informatie geven.
Nou hij kwam en vertelde dat ze dus weer een beademingsbuis plaatsen en gelijk een scopie doen, ook een nieuw infuus. Het zou ong 45 min tot een uurtje duren. Nou na 2 uur is Bas toch maar weer bij de balie gaan vragen. Er zou weer een arts komen.
Nou we werden naar binnengeroepen en werden naar Rebecca gebracht. Ze lag knock out, handjes vastgebonden, infuus via de lies, katheter, 4 tot 5 tubes met medicijnen, van morfine tot suiker tot slaapmedicatie. Ze wordt in diepe slaap gehouden.
De arts begon, en ze hebben bij de scopie gezien dat er weer net onder haar stembanden een bobbel zit die ervoor zorgt dat ze weinig tot geen lucht binnenkrijgt. Het blijkt weer een cyste te zijn.
Dus morgen wordt ze weer overgeplaatst naar Rotterdam terug naar het Sophia kinderziekenhuis. En de artsen gaan zorgen dat ze deze week nog geopereerd wordt. Heel misschien komende woensdag al, maar daar ga ik persoonlijk niet vanuit.
Dus wat ze dachten een hemagioom, en later bleek van niet, toen met biopt dachten ze littekenweefsel bleek dus ook van niet. Het is wederom een cyste.
De arts die we nu hebben op de IC heeft in Amerika gewerkt en heeft dit soort dingen toen veel gezien en mee gewerkt, heeft ons verteld dat ze hier zeker goed doorheen komt, en dat het herstel afhankelijk van alle omstandigheden zoals conditie, vechtlust ed tussen een paar weken en een paar maanden kan liggen. Dus we zullen de komende tijd wel weer zoet zijn met de ziekenhuisbezoekjes.