Hallo,
Iemand het boek 'Regelmaat en inbakeren' gelezen? En toegepast?
Ik heb het gelezen, omdat Senne na haar ziek zijn het ritme totaal kwijt was. Ze huilde ontzettend veel en viel bijna alleen nog op de arm, in de draagzak, tijdens het wandelen of tijdens het autorijden in slaap. Het leek wel alsof ze er een nieuw zintuig bij had, want zodra ik ook maar probeerde haar in bed te leggen, werd ze wakker en begon weer te huilen. Als ik haar wakker in bed probeerde te leggen (wat we de eerste weken altijd hebben gedaan) begon ze gelijk hysterisch te huilen. Héél vermoeiend voor mij, maar ook voor haar.
Ik vond het lezen van het boek al een opluchting op zich, omdat ik er veel in herkende. Ik ben dus gelijk begonnen met regelmaat zoals in het boek beschreven. Inbakeren doe ik (nog) niet, omdat het denk ik niet nodig is bij Senne. En jawel hoor: de eerste keren brullend in bed, maar nu slaapt ze steeds tevreden in haar eigen bedje en als ze wakker is is ze weer mijn vrolijke meisje. Als je kindje alleen huilt bij honger of pijn moet je hem/haar natuurlijk oppakken en troosten, maar het kan blijkbaar dus ook zijn dat je kindje huilt van vermoeidheid en je dit alleen maar versterkt.
Ik ben heel benieuwd of het bij Senne zo goed blijft werken (we zijn tenslotte pas twee dagen bezig) en of er meer mensen zijn met hele positieve of juist negatieve ervaringen.
Groetjes,
Dionne (mama van Senne 27-2)
Iemand het boek 'Regelmaat en inbakeren' gelezen? En toegepast?
Ik heb het gelezen, omdat Senne na haar ziek zijn het ritme totaal kwijt was. Ze huilde ontzettend veel en viel bijna alleen nog op de arm, in de draagzak, tijdens het wandelen of tijdens het autorijden in slaap. Het leek wel alsof ze er een nieuw zintuig bij had, want zodra ik ook maar probeerde haar in bed te leggen, werd ze wakker en begon weer te huilen. Als ik haar wakker in bed probeerde te leggen (wat we de eerste weken altijd hebben gedaan) begon ze gelijk hysterisch te huilen. Héél vermoeiend voor mij, maar ook voor haar.
Ik vond het lezen van het boek al een opluchting op zich, omdat ik er veel in herkende. Ik ben dus gelijk begonnen met regelmaat zoals in het boek beschreven. Inbakeren doe ik (nog) niet, omdat het denk ik niet nodig is bij Senne. En jawel hoor: de eerste keren brullend in bed, maar nu slaapt ze steeds tevreden in haar eigen bedje en als ze wakker is is ze weer mijn vrolijke meisje. Als je kindje alleen huilt bij honger of pijn moet je hem/haar natuurlijk oppakken en troosten, maar het kan blijkbaar dus ook zijn dat je kindje huilt van vermoeidheid en je dit alleen maar versterkt.
Ik ben heel benieuwd of het bij Senne zo goed blijft werken (we zijn tenslotte pas twee dagen bezig) en of er meer mensen zijn met hele positieve of juist negatieve ervaringen.
Groetjes,
Dionne (mama van Senne 27-2)