Relatie breuk

[Anomiem]

Hoihoi,

Ik ben nu 7 maanden zwanger (eind september uitgerekend) en ben 21 jaar, woon nog bij mijn moeder. Ik en mijn vriend gingen pas net 6 maanden met elkaar toen ik er achter kwam dat ik zwanger was.. eerst moesten we er allebei aanwennen maar vonden toch dat we er voor moesten gaan! In het begin ging dat goed... tot de hormonen echt insloegen.. we kregen OVERAL ruzie om, zelfs zo erg dat ik hem af en toe wel eens aanvloog.. ik was totaal mezelf niet meer.. na een maand was die er wel klaar mee en heb ik hem niet meer gesproken, heb hem nog meerdere keren ene berichtje gestuurd met wat die nou wil en voor hem is en blijft het boek gesloten, onder tussen heeft hij ook weer een nieuwe vriendin en ik weet niet meer wat ik nu moet doen, moet ik het zo laten en bedenken wat ik later aan mijn kind ga vertellen waarom zei geen papa heeft? Zelf wil ik hem ook absoluut niet meer terug; maar ik wil mijn kind wel een vader gunnen ? Iemand een idee?

Groetjes

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Jeetje wat een lastige en vervelende situatie.
Mooi dat jullie besloten hadden om het kindje te houden.
Maar jullie waren er beide bij. Het is eenmaal zo dat de hormonen alle kanten opgaan tijdens de zwangerschap. Ik weet natuurlijk niet of het heel erg uit de hand is gelopen, maar je ex-vriend kon je er misschien wel meer in steunen. 
Duidelijk dat het boek voor beide gesloten is. Er zijn meerdere kinderen die 1 ouder of gescheiden ouders hebben. Ook die groeien op en worden groot. Ik weet dat eerlijk zijn, je het verst brengt. Vooral kinderen waarderen het wanneer je eerlijk tegen ze bent. Ze zijn slimmer dan we zelf als ouder kunnen voorstellen!
Heel veel succes met de laatste lootjes. Ik hoop dat jullie in iedergeval normaal met elkaar kunnen communiceren voor de kleine. 
Groetjes
 

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Jeetje wat een lastige en vervelende situatie.
Mooi dat jullie besloten hadden om het kindje te houden.
Maar jullie waren er beide bij. Het is eenmaal zo dat de hormonen alle kanten opgaan tijdens de zwangerschap. Ik weet natuurlijk niet of het heel erg uit de hand is gelopen, maar je ex-vriend kon je er misschien wel meer in steunen. 
Duidelijk dat het boek voor beide gesloten is. Er zijn meerdere kinderen die 1 ouder of gescheiden ouders hebben. Ook die groeien op en worden groot. Ik weet dat eerlijk zijn, je het verst brengt. Vooral kinderen waarderen het wanneer je eerlijk tegen ze bent. Ze zijn slimmer dan we zelf als ouder kunnen voorstellen!
Heel veel succes met de laatste lootjes. Ik hoop dat jullie in iedergeval normaal met elkaar kunnen communiceren voor de kleine. 
Groetjes
 

 

[Anomiem]

Bedankt voor je reactie !
hij wilt er zelfs helemaal niets meer mee te maken hebben.. ik heb hem meerdere keren gevraagd of die dit zeker wist.. van communicatie zal er denk ik dus geen sprake zijn, ik vind het alleen zo lastig wat als die zich bedenkt? Moet ik mijn hele leven dan weer daar voor omgooien ? Lastig lastig lastig ?
 
groetjes

 

[Sas Kuik]

Lastig inderdaad!
Je kan het nu alleen maar accepteren dat hij geen rol wil in het leven van jullie kindje.  Dus nu focussen op jezelf, je zwangerschap en straks je kindje. 
Wanneer hij over een tijd wel weer contact wil, moet je steeds zelf de afweging maken wat dat voor je kind betekent. Het is uiteraard belangrijk voor kinderen dat ze hun beide ouders kennen. Maar als hij er even we is, dan weer niet, dan weer wel. Dan geeft dat alleen maar onduidelijkheid en onzekerheid. Als hij wel weer contact wil, moet hij wel beseffen waar hij 'ja' tegen zegt en er ook echt voor gaan. 
Succes ermee!
 

 

[K-IMM]

Wat een nare situatie zeg.
Ik deel de mening dat hij inderdaad wel (grof gezegd) een watje is. Hij geeft snel op en vlucht gelijk. Zou het niet kunnen dat het voor hem misschien sowieso geen toekomstbeeld was met jou samen dan en dat dit een goed moment was om hem te smeren?
Ik weet niet hoe diep jou gevoelens zitten voor hem. Maar in dit geval zou ik zeggen, kies voor jou kindje en kies voor jezelf. De stress is niet goed voor het kindje.
Ik ben van mening dat je hier alleen maar sterker uit kunt komen. Jij gaat laten zien hoe het wel moet en dat zul je ook moeten doen voor dit leventje waar jullie beide voor hebben gekozen. Je moet je niet uit het veld laten slaan door zo een koekebakker.
Ja, het zou kunnen dat zodra het kindje geboren is hij contact met je gaat op zoeken. En dan? Zoals je zelf al zegt je wilt het kindje niet zijn vader afnemen. Tuurlijk, dan kunnen jullie toch strakke afspraken gaan maken? Jullie hoeven niet hand in hand te lopen of vrienden zelfs te zijn.
Zou misschien wel fijn zijn als je zijn vriendin ook ontmoet als zij een rol gaat spelen in het leven van jullie kindje.
Zolang hij niks laat horen moet je hem lekker met rust laten want het zegt meer over hem. Als hij bij de geboorte nog steeds niks laat horen hoef je hem ook niet als vader te erkennen toch?
Maar echt jij moet denken, ik kan deze wereld aan met mijn kleintje. Straks als je het in je handen hebt weet je waar je het voor doet en dat die jongen je gestolen kan worden. Hier word je alleen maar nog sterker van!