<p>Hoi iedereen, </p><p>Ik ben vrij radeloos op het moment en moet echt even mijn verhaal kwijt en wil graag de mening van een buitenstaander horen. </p><p>Mijn vriend en ik zijn iets langer dan een jaar samen. Ben zo'n 4 maanden geleden gestopt met de pil omdat ik me zonder, mentaal zoveel beter voel. Mijn vriend begon direct al te klagen over condooms en ik ben zelf bijna 36 en heb nog geen kinderen. Nu blijk ik dus zwanger te zijn! (6 weken) </p><p>Sinds dat moment gaat het compleet mis tussen mijn vriend en mij. Wij wonen niet samen en zo'n 45 km uit elkaar. Ik heb al jaren mijn eigen huis en woon heel goedkoop in een dorp. Hij huurt een duur appartement midden in het centrum van een stad. </p><p>Ik zie het niet zitten om bij hem in te trekken en hij ook niet bij mij. Ook heeft hij geen rijbewijs dus het leek mij in ieder geval een goed idee als hij die eerst eens zou gaan halen omdat samenwonen er dus eerst niet in zit. Daar krijg ik geen antwoord op dus dat gaat hij op korte termijn niet doen. </p><p>Verder blowt hij ook veel. Naar eigen zeggen wordt hij daar rustig van omdat hij ADHD heeft. Ik verbied het hem niet maar ik heb wel gevraagd of hij het niet in mijn bijzijn wil doen. Dat hebben we afgesproken maar daar houdt hij zich al niet meer aan en als ik hem op de afspraak wijs dan moet ik niet zo zeuren. Hij is een avondmens en ik een ochtendmens. Hij ligt het liefst zo laat mogelijk in bed en slaapt zo lang mogelijk uit. Bij mij werkt dat andersom. Ik vind dit lastig maar probeer gewoon mijn eigen ding te doen. En als ik dan in het weekend rond 12 uur op bed ga, krijg ik gezeik dat ik ongezellig ben. Dat hij niet zo wil leven etc.</p><p>Hij maakt zich al met al totaal niet druk en ik des te meer. Het is allemaal niet goed doordacht en ik maak me zorgen over hoe het nou allemaal moet. Het was niet slim om zwanger te raken maar ik ben er echt heel erg blij mee maar kan niet van mijn zwangerschap genieten door de ellende er omheen. </p><p>Nu ik dit allemaal zo typ ben ik echt naïef geweest maarja, het is nu wat het is en ik probeer er maar het beste van te maken maar ik zie het soms gewoon niet meer zitten. What to do?</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Relatie loopt stuk
- Onderwerp starter Gebruiker10383732
- Startdatum
Ik heb mezelf ruim 8 jaar verwaarloosd door in een relatie te blijven waar ik niet gelukkig in was. Ik bleef mijn ex maar kansen geven om zich te verbeteren en hopen dat het ook beter werdt. Uiteindelijk had hij het uitgemaakt. Maar als hij het niet had gedaan had ik het datzelfde jaar zelf gedaan.
Ik ben nu gelukkig met een ander en in juli gaan we trouwen.
Mijn tip, kies voor je eigen geluk en voor een veilige toekomst van je kind. Praat met je vrienden en familie hierover zodat zij ook kunnen bijspringen als er hulp nodig is voor je kind.
Kwel jezelf niet door in een relatie te blijven die geen kans van slagen heeft.
Ik ben nu gelukkig met een ander en in juli gaan we trouwen.
Mijn tip, kies voor je eigen geluk en voor een veilige toekomst van je kind. Praat met je vrienden en familie hierover zodat zij ook kunnen bijspringen als er hulp nodig is voor je kind.
Kwel jezelf niet door in een relatie te blijven die geen kans van slagen heeft.
Het klinkt alsof jullie er nu achter komen totaal niet bij elkaar te passen. Ik zou niet vanwege de zwangerschap bij elkaar blijven. Maar los daarvan goed nadenken wat je van hem wilt. Drugsverslavingen verdwijnen niet zonder wil en keiharde inzet van de verslaafde. En dat jullie wensen in het leven totaal niet op elkaar aansluiten gaat ook niet zomaar ineens anders zijn. Spanningen die er nu al zijn, worden tien keer erger als de baby er is. Dat is een zware tijd, waarin het welzijn van je kindje voorop komt te staan. En nu staat jouw welzijn met kindje in je buik ook al niet voorop.
Ik zou persoonlijk mijn kindje niet eens willen blootstellen aan blowen en "zeur niet zo". Maargoed. Dat is lastig. Mijn gevoelens zijn niet betrokken. Maar let op de veiligheid en de gezondheid van je kindje. Als hij bij jou gaat zitten blowen, stuur hem maar naar huis.
Ik zou persoonlijk mijn kindje niet eens willen blootstellen aan blowen en "zeur niet zo". Maargoed. Dat is lastig. Mijn gevoelens zijn niet betrokken. Maar let op de veiligheid en de gezondheid van je kindje. Als hij bij jou gaat zitten blowen, stuur hem maar naar huis.
Sorry maar iets meer dan jaar samen en al zoveel ergernissen? Dan lijkt het mij vrij duidelijk wat je moet doen. Denk ook niet dat hij je zal steunen in de verdere verloop van je zwangerschap en echt klaar staan voor je kindje zie ik hem ook niet doen. Hij geniet duidelijk van zijn eigen leven en is denk ik niet van plan dat snel los moeten laten
Gefeliciteerd met je zwangerschap. je vraagt om een mening van een buitenstaander..
Heel eerlijk? Ik krijg de indruk uit je stuk dat je best wel graag zwanger wilde worden. Je bent gestopt met de pil (er zijn alternatieven zonder hormonen zoals een koperspiraal), hij 'klaagt' over condooms (tja.. logisch dat hij dat oppert toch als alternatief?) en je bent 36 en hebt nog geen kinderen.
Had je al deze dingen dan echt niet voorzien? De afstand.. het blowen.. dat is toch allemaal niet nieuw?
Een baby is echt niet alleen maar schattig. Het is kneiter hard werken en goed team work is super belangrijk. Dus probeer jullie krachten te bundelen! Je hebt nog ruim 8 maanden om er aan te werken. Als er niks veranderd weg wezen en voor jezelf en je baby kiezen.
Heel eerlijk? Ik krijg de indruk uit je stuk dat je best wel graag zwanger wilde worden. Je bent gestopt met de pil (er zijn alternatieven zonder hormonen zoals een koperspiraal), hij 'klaagt' over condooms (tja.. logisch dat hij dat oppert toch als alternatief?) en je bent 36 en hebt nog geen kinderen.
Had je al deze dingen dan echt niet voorzien? De afstand.. het blowen.. dat is toch allemaal niet nieuw?
Een baby is echt niet alleen maar schattig. Het is kneiter hard werken en goed team work is super belangrijk. Dus probeer jullie krachten te bundelen! Je hebt nog ruim 8 maanden om er aan te werken. Als er niks veranderd weg wezen en voor jezelf en je baby kiezen.
Ik zet hem nu weg als een heel naar persoon maar er waren en zijn natuurlijk niet alleen slechte dingen. Zo heeft hij al een dochter van 8 waar ik ook ontzettend goed mee kan.
En ja, ik had die dingen kunnen voorzien. En ja, ergens wilde ik natuurlijk wel zwanger worden. Had alleen niet verwacht dat het zo snel zou gaan en ik had ook zeker niet verwacht dat we er niet samen uit zouden kunnen komen.
Ik heb genoeg mensen op wie ik kan steunen en het zal uiteindelijk allemaal wel goed komen, daar twijfel ik niet aan. Maar ik ben niet iemand die snel opgeeft maar in dit geval lijkt het beter denk ik...
En ja, ik had die dingen kunnen voorzien. En ja, ergens wilde ik natuurlijk wel zwanger worden. Had alleen niet verwacht dat het zo snel zou gaan en ik had ook zeker niet verwacht dat we er niet samen uit zouden kunnen komen.
Ik heb genoeg mensen op wie ik kan steunen en het zal uiteindelijk allemaal wel goed komen, daar twijfel ik niet aan. Maar ik ben niet iemand die snel opgeeft maar in dit geval lijkt het beter denk ik...
Ik denk dat je diep van binnen al weet wat je wilt?. Zwanger zijn is ontzettend bijzonder en als je partner je nu niet volledig steunt zal het de aankomende maanden, maar vooral het eerste begin van jullie leven als gezin, niet makkelijker maken. Ik heb zelf de eerste weken met de newborn als best pittig ervaren zeer weinig slaap en daardoor onstaan er wat lichte irritaties. En de irritaties die je nu al ervaart zullen er dan alleen nog maar meer zijn. Kies voor dat kleintje wat in je groeit. Als je echt verder met je vriend wilt zal je denk ik duidelijke afspraken met elkaar moeten maken en aangeven waarom je dat nu belangrijk vindt.