Relatie probleem

<p>Hallo allemaal,</p><p>Ik heb er lang over getwijfeld om dit open te vertellen maar ik denk dat ik een stuk verder kom met tips van jullie!</p><p>Ik had een vaste relatie met een super jongen maar op den duur kregen we ruzies en namen we even afstand van elkaar. Uiteindelijk werd het niks meer omdat hij de vrijheid heerlijk vond.</p><p>Na een paar maanden heb ik een gezellige nacht gehad met een jongen die ik al super lang ken en na ongv. 6 weken kwam ik erachter dat ik zwanger bleek te zijn. Hij stond hier totaal niet achter en wou dat ik het weg liet halen. Hij wil er niks mee temaken hebben. Ik ging er toch voor omdat ik dat geen optie vond.</p><p>Nu ben ik 18 weken zwanger en terug bij mijn ex een soort van. Ik zou super graag weer een relatie met hem nemen maar ik vind het moeilijk omdat ik zwanger ben van iemand anders. Hij zegt dat die er voor wil gaan en een vaderrol wil gaan spelen. Maar als ik mij verplaats naar zijn situatie kan ik niet begrijpen hoe hij dat wil. Het lijkt mij moeilijk het te kunnen accepteren, als ik mij inbeeld dat het anders om was weet ik niet of ik dat zou kunnen accepteren.</p><p>Ik zit hier heel erg mee en het is echt een obstakel in mijn hoofd bij alles wat hij zegt en doet denk ik er weer aan.</p><p>Heeft iemand misschien een tip of iets soortgelijks meegemaakt?</p>
 
Ik snap dat je ermee zit, maar geef hem de kans. Als jij zegt dat hij ervoor wil gaan, en jij wil dat ook, dan lijkt me dat een gelukkig uitgangspunt. Succes!
 
Denk wel goed na over de herkenning als vader. Terug bij elkaar komen is toch al wat lastiger dan bij elkaar komen als het 'nieuw is. De kleine zal heus een keer tussen jullie in komen te staan. Ook de stres van de echte vader die toch ineens wel iets ermee te maken wil hebben doet je relatie niet veel goed en zal de kleine spruit ook wat van mee krijgen. Als de echte vader er echt niets mee wil zou ik dit wettelijk wel gewoon goed regelen..
 
Ik vind dat je een moedige beslissing  genomen hebt!
Dat je huidige vriend open staat voor de  vaderrol is ook heel mooi en hoopgevend. Zou alleen wel willen meegeven dat  mocht het zo zijn dat het toch anders loopt je er mentaal ook op voor moet bereiden dat je er alleen voor kan komen te staan. Dat hoeft helemaal niet erg te zijn, als je jezelf er maar wel op voorbereid.
Tot die tijd zou ik alles wel oprecht een kans geven en hem de vader laten zijn wat je ook zou doen als het biologisch zo was.
Daarbij zou ik nog willen meegeven, je bent de buitenwereld absoluut geen verklaring schuldig. Dit is jullie manier, en als dat goed gaat heeft niemand daar iets van te vinden. Sommige kunnen erg  bekrompen zijn of rare opmerkingen/vragen stellen.
Heel veel succes met zijn drietjes! 
 
Hoihoi,
eigenlijk moet je het zo zien: 
jij en je baby krijgen een man in je leven die voor jullie kiest en ondanks alles toch vol liefde erin stapt. Dus hij word in alle opzichten de papa ❤️ De ‘werkelijke sperma donor’ was pure lust, die kan niet vol liefde voor jullie kiezen. Dat snappen we. Maar laten weghalen is totaal niet meer nodig in deze wereld. Hij erkent de baby niet? Mooi! Klaar ☺️ nu is het dan wel even goed bespreken met je vriend:
-erkennen van de vrucht bij de gemeente, wil hij dat dan wel?
- de zeggenschap die elke vader normaalgewijs krijgt, geef jij die toestemming bij de geboorte voor hem?
zijn beide antwoorden ja? Dan is hij de papa, en daar kan niemand meer iets tegen in brengen daarna ? Dus dan geen angst voor de sperma donor.
En stel er gebeurd ooit iets onverhoopt met jou, dan heeft je vriend alle recht om het kind waar ook hij van houd te blijven opvoeden zoals jullie willen❤️
ik ben nu ook 18 weken, ik kan alleen zeggen: begin te genieten. Als hij zich uit liefde kan indenken dat het zijn kind is (het maken is niet meteen papa zijn) dan kan jij het ook naast je leggen. Het gaat nu niet meer om wat er gebeurd is, dat kan niet veranderd worden. het gaat er nu om wat er komen gaat, wat jullie wel nog zelf in de hand hebben ? succes
xxx
 
 
 
Terug
Bovenaan