relatie trubbels

[sparkelgem]

hoi hoi

o een kind krijgen is wel een inpak voor je relatie zeg.
wij hebben nu bijna elke dag wel ergens ruzie over.
meestal over dat ik vind dat hij niks doet voor ons kind en niet goed voor haar zorgt. als ze huilt zegt hij doodleuk ja ga ik de reclame wel ff kijken en dat soort acties. dan word ik weer boos en ik wel kijken.
baal ook erg omdat ik nog steeds last heb van mijn heup en moe ben dan vind ik het ook wel eens fijn als hij s` avonds wat meer voor haar zorgt zodat ik kan rusten. of vandaag zo stom gingen we bij zijn vader in bad en dan leg hij demi bij mij neer en gaat zelf buiten zitten en ik maar roepen omdat ze huilt en hij hoort het niet toen ben ik boos naar huis gegaan en hij zeg wat doe ik fout met een verbaast gezicht. o ik wou gewoon ff uurtje relaxen in bad terwijl hij gewoon nog alles doet als voor dat we een kind hadden en ik alles aanpas aan ons kind.
tja pff moest ff kwijt.
soms denk ik echt o stik toch maar ja hou toch van hem stiekum

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

herken het helemaal, bij mijzelf maar ook bij mijn beste vriendin

mien kerl was zo attent en zorgzaam tijdens de zwangerschap, maar vanaf de bevalling moest ik het alleen doen, vooral de nachten en de kattenbak ook weer. Hij deed niks dan tegenaan trappen want hij moest en zou zijn oude ritme weer krijgen.
Duidelijk geweest dat het nu eenmaal verandert is en zo blijft, verder hem lekker met rust gelaten. Zeuren helpt bij die kerel niet. Dus maar niet gedaan, wel aangeven zoals zet jij het vuil buiten?
Nu 11 weken verder doet hij langzaamaan wat meer, weer klusjes in huis (niet poetsen maar al wel de klusjes) en ook af en toe met Mara, nu ze groter wordt en meer reageert vindt hij het leuker en minder eng. huilen had hij de oplossing voor: aan mama geven ik ga roken. grrrrr
Ik kan nu hem even alleen laten en hem laten voeden, poepluier met tegenzin maar niet als ik er ook ben.

Bij mijn vriendin gaat het slechter, vorig jaar 2mnd te vroeg bevallen, 3mnd ic en infecties met de kleine toen eindelijk thuis, hij werkloos, nu 2e kind erbij dus alle emoties van vorig jaar erbij en de oudste kan nog niet goed kruipen. hij zorgt voor de oudste en kijkt niet naar de kleine om, zij zit vol hormonen en emoties en staat er alleen voor,dit is de 1e keer dat ze zo'n kleintje thuis heeft en die 1e weken meemaakt. En dat na zo'n heftig jaar. Ik hoop dat ze er uit komen, maar dat je de 1e tijd niet veel aan die mannen hebt is wel duidelijk.

sterkte

enne misschien dat overduidelijk overleggen werkt? ik praatte met hem en vroeg of hij de avond voeding en huiltjes! letterlijk erbij zeggen! kon doen want ik moest even bijslapen. De 1e keer maakte hij me 3x wakker voor kleine vraagjes, heel duidelijk geweest slapen is slapen en daarna ging het beter. Nu is het zo: doe jij de fles dan kan ik koken. en stapje voor stapje, luier kwam later pas en samen douchen of badderen met haar kan wel maar alleen echt nog niet. tja blijkt ook ouderwetse verwachtingen en onzekerheid achter te zitten.
Alsof het voor ons niet eng is?

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hi,

Ik ken dit helemaal niet, heb nooit problemen hierover met mijn man.

Maar waren jullie voor jullie kids kregen altijd diegene die eigenlijk alle klussen in en rondom huis deden?
Ik nl wel en mijn man deed dat niet zoveel als mij, en ja ik moest dus een nieuw ritme zoeken daarin met een baby erbij.
Nu heb ik het geluk dat wij 2 goed-slapende kinderen hebben dus ik krijg mijn rust ook zeker wel.
Verder ja ben ik ff bezig en is 1 van 2 aan het huilen? dan moeten ze even geduld hebben...mummy's gotta do what mommy's gotta do....

Mijn man was vanaf het begin wel gelijk in de weer met luiers etc....misschien komt het ook door ons verleden (kindje overleden) ik weet het niet maar het is algemeen bekend dat de meeste mannen niet zoveel hebben met hele kleine babytjes, ze vinden het eng, krijgen geen actie of reactie...maar let maar op als ze straks wat ouder zijn lopen ze met die baby's te pronken en zijn ze er volop meebezig.

ff de tanden nog opelkaar dus, of een keer heel boos worden of laten varen met in het achterhoofd dat als iedereen zijn/haar ritme straks heeft gevonden in het nieuwe gezinsleven dat het dan wel beter wordt.

SUCCES!!!

Liefs Randy

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hahaha ja klopt randy, zo gauw als onze kleine reageert komt papa wel. En verder is het uitproberen als je toch wat meer steun van je kerel wilt. Hij is apetrots en heeft wel een slaapliedje voor haar gemaakt.

mara slaapt met 12 weken nog niet door, erg jammer.
Ik had mijn man zover dat hij ook een aandeel had in het huishouden, maar door de stress in de laatste periode van de zwangerschap deed hij niks meer, de 1e weken ook niet en nu komt het er weer wat in. Hij deed nooit wat in huis en 2 weken nadat we samenwoonden was ik zwanger, dus helaas was zijn "training" nog niet af hihihihi

Nu ga ik minder werken en kan ik zelf ook meer doen. we verdelen wel nav hoe veel je werkt.

En laatst was hij even met haar alleen en zijn 2 broers en dan pakt hij ons meisje er direct bij en krijgt ze superveel aandacht. Het is al heel veel verbeterd. Toch had ik die 1e weken meer steun verwacht maar voor de volgende keer weet ik beter wat ik kan verwachten.

groetjes sabine