Relatie verbroken doordat partner toch niet wil

K

KeepDreaming

<p>Lieve lezers </p><p>Ik heb hier al eens eerder mijn verhaal gedeeld; ik zat toen in de fase waarbij mijn vriend twijfelde over kinderen. Inmiddels zijn we 1,5 jaar verder. <br />Oud en nieuw 2019/2020 was bijzonder, het zou ons jaar worden. We hebben de eerste 4 maanden van dit jaar geprobeerd zwanger te worden, met ovulatie testen etc. <br />Na jaren wachten was ik zo blij. En toch voelde ik in mn onderbuik dat hij niet zo blij was als ik. <br />mijn onderbuik gevoel bleek te kloppen, na veel smoesjes en discussies kwam het hoge woord eruit. We zijn in relatie therapie gegaan. Uiteindelijk in sept in onze vakantie een punt achter onze ruim 6 jaar durende relatie gezet. De man waarvan ik dacht dat ik oud met hem zou worden. Ik zag ons samen helemaal me met een kleintje. <br /><br />nu, 24 november 2020 woon ik inmiddels alleen, hij is nu zo’n 8 weken weg. En ik heb werkelijk geen idee wat ik nu moet. Regelmatig denk ik aan wat er had kunnen zijn; zou ik nu 7 maanden zwanger zijn? Zou het gelukt zijn? <br />Mijn ex, vreemd hem zo te noemen, is de enige met wie ik dit wil. Nog steeds wil. We hebben wel contact en hij hoopt op een doorstart tzt. Maar hij moet dingen voor zichzelf  uitzoeken. Ik verwacht niet dat hij ‘s ochtends in eens met een kinderwens wakker word dus ik probeer dat plaatje los te laten, alleen doet dit zoveel pijn. Het zien van de ene na de andere baby geboren worden steekt me in mn hart (ik ben 32 dus logisch dat men hieraan begint). Ik wil zo graag blij zijn voor mijn omgeving maar mijn eigen pijn overschaduwt alles, waardoor ik me ook weer schuldig ga voelen. </p><p><br />Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, mensen zeggen ‘het komt wel weer’ maar dat zie ik vaak niet. Ik denk nog iedere dag aan mijn ex en het liefst proberen we opnieuw alleen kan ik aan de andere kant mn kinderwens niet wegzetten. <br />Ik heb gekozen voor mezelf door de relatie te verbreken, echter ben ik nu voor mijn gevoel veel verloren. Er staat tenslotte geen man met kinderwens voor de deur klaar. <br /><br /></p><p>zijn er vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt? Ik hoor graag jullie reacties, tips of wat dan ook.</p><p>alvast heel erg bedankt ❤️ <br />liefs H </p>
 
Heftig zeg. Geef het tijd, je liefdesverdriet zal slijten. Het is logisch dat je baalt als in je omgeving babys worden geboren, terwijl dat voor jou nu ineens van tafel is. Maar je toekomstplaatje was niet meant to be en dan is t maar goed dat je niet zwanger bent, hoe rot dit ook is. Hopelijk tref je met de tijd en man die wel een gezin met je wil en denk je vast: het is maar goed dat het zo is gelopen in 2020. Nu is het tijd om eerst jezelf weer te vinden! Zo heb ik na andrrhalf jaar single zijn een leuke vent ontmoet, toen ik helemaal happy was met mezelf. Binnen anderhalf jaar werd ik zwanger en nu komt nr 2, je weet maar nooit!
 
Wat vervelend ? als hij het echt niet wil, is het toch niet voor niets dat jullie nu uit elkaar zijn. Een kindje is niet zomaar iets, dus beide ouders moeten daar echt achterstaan. Als je kinderwens heel sterk is zou je wat mij betreft natuurlijk niet hoeven te wachten op iemand die dit met je deelt, tegenwoordig kun je ook gewoon alleen een kind krijgen. Ik denk dat het fijner is voor een kindje om één heel liefdevolle moeder te hebben dan 2 ouders waarvan eentje het eigenlijk helemaal niet wil. 
In ieder geval wens ik je sterkte met het verwerken hiervan ?
 
Wat naar!! Sterkte de komende tijd... het kost tijd om dit te verwerken en helaas is er geen pilletje tegen liefdesverdriet.
Ik heb mijn relatie verbroken toen ik 29 was. Ik zag hem juist niet als de vader van mijn kids. Zat echt in een rot relatie. Ook mijn plaatje van moeder worden voor mn 30ste klopte niet meer. En ik was bang nooit iemand meer tegen te komen. Ben bewust een jaar single gebleven. Werken aan mezelf en weer gelukkig worden, alleen. En vlak voor mn 30ste verjaardag kwam ik hem tegen. De man waarmee ik nu alweer bijna 5 jaar verder ben. En inmiddels in verwachting van nr 2 ;) (ben nu 34). Het komt goed. Geef het tijd!
 
Ach je zit midden in het verdriet om je verbroken relatie en bent nu even zonder richting omdat je het oude pad eerst nog moet loslaten. Het heeft allemaal een plekje nodig. Natuurlijk doet dat zeer. Knuffel voor jou!
Ik denk niet dat het zin heeft om nu vast te houden aan wat had kunnen zijn, ook niet delen daarvan (wel je ex, maar geen kind). Je hebt niet voor niets deze keuze gemaakt. Wees niet bang om hierover te rouwen. En later komt alles weer op zijn pootjes terecht. 
Ik kan me helemaal aansluiten bij mijn voorgangers. Tot 29 bij mijn ex geweest. Geen goede relatie, en ik wilde wel kinderen, hij niet. Uiteindelijk maar goed ook. Ik ontmoette 3 jaar later mijn huidige man, waar ik echt een veel leukere relatie mee heb. En hij wilde wel graag kinderen. Na een medisch traject van 3,5 jaar ben ik nu op mijn 37ste toch nog moeder, met een vader erbij die echt all in is. 
 
En inderdaad, als de wens echt heel sterk is, dan kun je overwegen om het alleen te doen, met hulp van familie en vrienden.
 
Mijn relatie is nu bijna 4 jaar geleden verbroken. Ik had dezelfde leeftijd destijds als jou.
Ik had ook een kinderwens. het hoefde van mij niet direct maar ik wou wel garantie dat we er ooit aan zouden gaan beginnen. Hij kon die ij niet geven. Het bleef tussen ons in hangen en de relatie werd er daardoor niet beter op. Na 8,5 jaar ook de relatie verbroken. Dan denk je wel 32, alleen en je voelt de tijd tikken... Maar hoeveel vrouwen worden wel niet rond de 40 nog zwanger!?
Ik kwam eigenlijk al best snel mijn huidige partner tegen en die had wel een kinderwens. Ik ben nu zwanger van de 2de. 
Je bent op een leeftijd, mocht je een nieuwe relatie krijgen dan gaat het allemaal wel wat sneller. Sneller samenwonen/ kinderen etc.
Je moet er wel met zn 2en volledig achterstaan. Je denkt nu misschien dat je eeuwig alleen blijft, maar dat hoeft echt niet zo te zijn. Op een gegeven moment stel je je zelf wel weer open voor een nieuwe liefde
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan