relatiecrisis....

A

Anoniem

Guest
Hallo allemaal


 
Wil er toch even met iemand over praten, dus doe het maar zo.


 
De relatie tussen mij en mijn vriend zit op het moment niet zo lekker. Het is allemaal zo gewoon.

We zijn nu 10 jaar samen < ik was 15 > en we hebben ook geen ruzie e.d. maar het is een beetje een sleur. Nou zegt mijn vriend steeds: ach, maak je niet zo druk. Jij maakt problemen die er niet zijn.

Het is heel vervelend wanneer je er zelf mee zit, maar hij het hele probleem niet ziet.

Ik merk gewoon dat alles zo normaal word. Geen kus meer bij het weggaan, heel weinig intimiteit.

Ik vroeg me af of anderen misschien dit herkennen? En wat doe je eraan?

Ik baal er enorm van, en begin me er zo langzamer hand wel druk om te maken.


 
Bedankt alvast


 
Liefs Kirsten
 
Vaak hoor je dat dit het geval is als je ongeveer 10 jaar samen bent. Gelukkig is er niet ECHT iets mis. Volgens mij zijn het dingen waar je wel aan kunt werken. Ik denk dan aan toch veel erover praten. En nog iets meer uitleggen aan je vriend en duidelijk maken dat het voor jou echt belangrijk is. En misschien een beetje meer uitdaging zoeken? Dan denk ik aan hem een keer echt verrassen met iets wat hij leuk vindt. Meer gezelligheid maken in huis. Een weekendje weg boeken. Hem gewoon iedere keer kussen als jij of hij  weggaat en laten merken dat je dat ook echt wilt. Een nieuwe gezamenlijke hobby zoeken.  Nu lijkt het net of het alleen van jou kant moet komen, maar ik denk dat als jij er deze tijd en energie intstopt hij vanzelf ook meer eraan gaat werken.
Aan de ene kant heeft je vriend ook gelijk dat je je er niet te druk om moet maken. Het is denk ik wel normaal. Gewoon rustig eraan gaan werken is mijn tip.
Ik hoop dat je er iets aan hebt. Misschien vind je het wel helemaal niks. Het moet ook een beetje bij je passen. En ik denk altijd maar zo: het gras bij een ander is altijd groener. Probeer de goede dingen te zien die jullie ook samen hebben. En in een gezin met jonge kinderen is het gevaar nu eenmaal dat je elkaar wel eens uit het oog verliest door de drukte van alledag.
 
Hoi Kirsten,

Ik vind het naar voor je dat je je zo voelt. Ik herken dit wel wat je schrijft. Ook wij hebben een dip meegemaakt. Wij hadden juist veel ruzie en konden gewoon totaal niet meer met elkaar overweg. Ik voelde me zo ontzettend alleen. Dit gebeurde een aantal maanden geleden. Ik heb toen voor mezelf alles op een rijtje gezet en alles eruit gegooid tegen mijn man. Sindsdien gaat het echt stukken beter. We hebben bijna geen ruzie meer en zijn ook echt weer lief voor elkaar. Dus inderdaad een kus bij weggaan,etc. Mijn advies is: praat met elkaar!! Dat is echt zo belangrijk weet ik nu uit ervaring. Ik hoop dat je er wat aan hebt en dat je weet dat je niet de enige bent. Succes meid!

groetjes mirjam
 
Hoi


 
Bedankt voor de lieve reacties alvast.

Het is idd zo dat je je gewoon heel alleen voelt. Nu komt het ook wel zeer regelmatig voor dat mijn vriend moet overwerken < wel echt hoor..:) > Of dat ik om 18.00 alleen met de kids aan tafel zit en vriend lief pas om 18.45 aan komt zetten.


 
Het tijd in elkaar steken probeer ik ook wel. Af en toe uit eten of iets leuks doen samen. En dan is het ook wel gezellig hoor. Maar daarna is het weer als vanouds.

Ik wil eigenlijk een nachtje weg regelen, en de kindjes dan bij oma brengen, ik zal er spoedig achter aan gaan.


 
Nou daaag liefs Kirsten
 
Hoi Kirsten,

Het is wat he? Een relatie....
Mijn man en ik zijn nu 5 jaar bij elkaar maar sinds de geboorte van Sven heeft onze relatie menig dieptepunt gekend. Er veranderde ook zoveel en we liepen tegen zoveel dingen aan waar we het niet over eens waren dat we gewoon niet meer aardig tegen elkaar konden doen. Ik baalde soms ook echt van mezelf omdat ik de hele dag liep te mopperen. Niets was meer goed. Mijn man is ook geen prater en zeker niet over dit soort dingen, hij wimpelt het ook maar al te graag af of........... hij barst ineens uit in een woedeaanval en wordt dan echt onredelijk.
Pas geleden heb ik twee blanco kaartjes gepakt. Ik zei tegen hem dat hij 3 dingen op moest schrijven die hij anders wilde zien in onze relatie, ik deed hetzelfde. Ik heb toen gezegd dat we aan die dingen moesten gaan werken de komende maand en dat we dan weer evalueren. Tot nu toe (het is zo'n 2 weken geleden) gaat het stukken beter. Ik kan weer vrolijk zijn en ik vind het weer leuk om hem 's avonds te begroeten als hij thuis komt van het werk of om tegen hem aan te kruipen in bed.
Het is niet altijd makkelijk maar je moet gewoon samen weer de goede weg vinden.
Heel veel succes!

Groetjes,
Maike
Mama van Sven, 28-7-2007
 
Bedankt Maikje,


 
Het is fijn te lezen dat anderen er dus ook wel last van hadden of nog hebben.

Dat met die briefjes is misschien een goed idee,


 
Liefs Kirsten
 
Ik vind het ook interessant om te lezen dat er toch bij meer stellen wel eens onenigheid is en dat het best moeilijk is om je relatie te onderhouden als je kinderen hebt. Dat er veel veranderd. En bij ons kwam dat echt voor ons gevoel heel plotseling. Het leek uit de lucht te vallen. Ik verbaas me er nu eigenlijk over dat er niet meer over bekend is. Dat er niet meer over geschreven wordt in boeken. Informatieve boeken bedoel ik dan. Over zwangerschap en je eerste kind bijvoorbeeld. Daar mag van mij best een hoofdstuk in over dat er veel kan veranderen en hoe je daarmee om kan gaan. Ik weet ook wel dat je het nooit volgens het boekje kan doen en je je eigen weg moet volgen natuurlijk, maar nu lijkt het net of alles echt geweldig is na de geboorte van je kind. Ik bedoel er komt toch een heeeeeeleboel bij kijken. Toch? Het wordt vaak geidealiseerd. Terwijl het natuurlijk ook weer heel speciaal en bijzonder is. Begrijp me niet verkeerd...!!
 
Hoi


 
Idd, je hebt helemaal gelijk. Mijn zus zei de eerste paar maanden na de geboorte van haar dochter: roze wolk? Ik heb geen roze wolk gezien!!

En het is allemaal ook leuk en bijzonder...en ik voel erg mee met mensen waarbij het alles behalve soepel gaat < om een kindje te kunnen krijgen >

Maar het is idd wel zwaar. Ik snap ook niet dat mensen soms kindjes krijgen om hun relatie te redden. Deze moet al erg sterk zijn om het samen te blijven redden, en met kindjes erbij moet je er nog harder aan werken.


 
Bedankt


 
Liefs Kirsten
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan