Hai mama's van de tweede,
Ik ben ook veel relaxter!! Kan er ook veel meer van genieten, ik vind het gewoon veel leuker nu!! Bij de eerste had ik echt wel even tijd nodig om te wennen aan het mama zijn. Nu was ik dat al, en ik sloot Roef vanaf de eerste seconde in mijn hart. Bij Bor had ik daar toch een paar dagen tijd voor nodig. Ik zag er best een beetje tegenop om weer een kleintje te krijgen, want je weet heel goed dat het niet alleen maar een roze wolk is in het begin. Bor was ook een onrustig ventje, dus we hielden ons hart vast. Maar met Roef is het heel anders, hij is rustiger, wij zijn rustiger en inderdaad zoveel minder onzeker. En je weet ook dat de tijd vliegt, dat ze groeien voor je er erg in hebt, dat het zorgen steeds minder wordt. Bij Bor dacht ik wel eens : "wordt maar snel groot" , bij Roef denk ik: "blijf maar lekker klein!".
Ineens ben je een gezin, en de interactie tussen beide heren vind ik zo ontroerend!
De kusjes die Roef krijgt, of dat zijn bolletje onder de pasta zit omdat Bor hem aait na zijn broodje. Dat Bor telkens roept"mijn baby is geboren!" met zo'n stralend smoeltje.
En ja, het is wel druk, maar dat zijn we ook al gewend. Je weet niet beter dan dat de dag om 7.00 begint, bij de eerste zijn je dagelijkse bezigheden nog zo anders. Dan ben je nog gewend aan uitslapen, aan lange lome zondagen of avondjes stappen. Nu vinden we het volkomen normaal om zondag om 10.00 s'morgens in het bos te lopen.
Het valt ons ook enorm mee, een kleintje erbij, het gaat hier ook heel gemakkelijk allemaal. Gek genoeg veel makkelijker als bij de eerste.
Groetjes Annemarie
