@Reneke

A

ANONYMOUS_USERNAME

Ik vroeg me af...het is inmiddels een week geleden dat je hier vertelde over buren van je waarvan je o.a verwaarlozing van hun kinderen dacht te hebben opgemerkt.
Heb je inmiddels al een belletje gepleegd?En wat kreeg je te horen, wat zijn de volgende stappen?
Vond het zo'n schrijnende situatie...

Groetjes Roos.
 
Hoi Roos,

Nee ik heb nog steeds niet gebeld. Ik blijf het moeilijk vinden. Ze heeft overal wel een excuus voor. Dus is het wel zo wat ik vermoed? Ik blijf het moeilijk vinden, wat de hele reden is waarom ik nog niet gebeld hebt. Ik weet dat ze advies kunnen geven en je niet gelijk een melding hoeft te doen.
Ik zit gewoon heel erg in tweestrijd. Manlief wil ook nog dat ik niet bel, wat tweestrijd heftiger maakt.
Komt ook nog bij dat ik deze week helemaal niet lekker in mijn vel zit en dus ff aan mezelf moet denken.
Ik hou je zeker op de hoogte.

Hoe is het bij jou?

Liefs
 
Ik begrijp het wel hoor, het voelt toch een beetje aan als ´bemoeien met´.Maar wie weet, opserveer ze anders een poosje, desnoods schrijf je je bevindingen op, misschien vergeet je ´t.Kijk je over een maand of 2 weer en trek je dan de conclusie of het misschien overtrokken was of dat je juist actie moet ondernemen....Ik roep maar wat hoor...

Wat een ellende zeg met jouw schoonmoeder....Alsof ze jouw gezinnetje niet serieus neemt...
Herken het helaas heel erg...Wij zijn nu 13 jaar samen, vanaf m´n 17e.En vanaf die dag was het al mis.Ik was te jong, zat op de havo, (dus geen gymnasium) had geen maatje 38.En ging na 1 jaar al, op m´n 18e bij hem wonen, en na nog eens 4 jaar kwam onze eerste dochter, toen was ik dus 22 jaar.Was al helemaal niet goed, hoe kwam ik erbij...Heb altijd m´n best gedaan om aan het plaatje van mijn schoonmoeder te kunnen voldoen, maar na 10 jaar kon het gewoon niet meer verder gaan.Uiteindelijk was het zo dat Marco en ik voordat we naar hen gingen bijv. we afspraken waar we niet over zouden praten, en zo.En altijd en eeuwig maar die neerbuigende houding naar ons, ´Roos, je woont wel naast de Super, maar ga jij nou maar gewoon naar de Liddl en de Aldi´..Echt, van die onzinnige uitspraken...ging zo nergens over!Na 10 jaar commentaar en negatieve reacties op zo ongeveer alles waren we er klaar mee en toen zij en Marco´s zus (minstens zo erg) op onze trouwdag er de hele dag met een onweer-gezicht bij hadden gezeten waren we er klaar mee.2 Weken na onze trouwdag zou zijn moeder 60 worden, zijn zus wilde een verrassings-bbq regelen bij haar thuis, iedereen had ze uitgenodigd, uiteraard waren haar eigen kids er ook, maar wij mochten onze kinderen (toen nog ´maar´ 2) niet meenemen!!!Want anders zou het misschien net iets te druk worden!!Terwijl haar kids de drukste zijn van de hele familie...wat me niets uitmaakt, maar m´n schoonzus dacht, 2 kinderen op zo´n feest bij ons thuis vind ik voldoende dus regel jij maar oppas...Toen heeft mijn man geroepen ´Als wij niet met ons hele gezin mogen komen, komen we helemaal niet.´Dus dat hebben we ook gedaan, en toen schoonma over ´t feit dat wij er niet waren geweest een scene trapte in onze voortuin een paar dagen erna was het voor ons klaar...10 jaar lang ons best gedaan en op eieren gelopen.Je maakt zo´n beslissing niet snel, heb de uiteindelijke beslissing aan Marco overgelaten, ´t zijn zijn ouders.Kortom, nu weer 3 jaartjes verder...kan echt zeggen; we leven nu een onwijs ongecompliceerd leven en dat voelt echt aan als een bevrijding.We hebben ´t lang geprobeerd, maar helaas het mocht blijkbaar niet zo zijn.Mijn ouders zijn ook Marco´s ouders, zo voelt het voor beiden aan en zo goed is het altijd gegaan, mijn ouders zijn enorm verknocht aan hem en de rest ook, dus niemand mist iemand...

Zo, lang pff....
Maar, hoop natuurlijk voor jou dat je schoonma wat bij zal trekken, want altijd die negatieve, naar beneden halende uitspraken naar jou, je dochter en je man, daar zou ik ook onwijs ge-irriteerd en boos van raken....

Hier gaat ´t redelijk, darmen doen vervelend, Luka is inmiddels alweer 5 maandjes oud, dus tijd voor m´n welbekende ´terugval´...Altijd een paar maandjes na een zwangerschap, behoord bij ziektebeeld, dus wist ook wel dat het er aan zat te komen, het vreet energie dus slaap hele dagen en nachten, nu effe wakker, veel geslapen vandaag, maar duik zo bedje weer in.
Marco helpt me veel met de kindjes.Brengt ze elke ochtend naar school, (niets aantrekkelijker dan m´n mannetje die om half 8 ´s morgens bij 2 blonde meisjes vlechtjes staat te maken!)´s Avonds komt íe thuis en zet ze onder de douche, voorlezen en naar bed brengen...Nee, ben totaal mezelf niet als ik last heb van m´n darmen, je conditie stort meteen in, hijg als ik de trap oploop, bleh...
Maarrrr, tot zover mijn geklaag, jij had/hebt ook last van een winter-blues...Met dit weer schiet het ook niet echt op om weer gezellig gestemt te raken...
Fijn weekend, ik gooi er nog effe een flesje in bij Luka, is garantie voor een heerlijk uitslaapochtendje straks!
Groetjes Roos.

P.S, Hier klagen he, als je je niet prettig voelt...
 
Hoi,
Sorry dat ik inbreek,
@reneke, kan me voorstellen dat je blijft twijfelen, is ook wel een heel moeilijk iets, je kunt daar niet in huis kijken en als ze voor alles een redelijk excuus heeft wordt dat alleen maar moeilijker, zou idd net als roos gewoon het even in de gaten houden, blijft je gevoel slecht erover kun je altijd nog bellen!!
@roos, o wat een schoonfamilie, ik herken het zo goed, wij hebben het maar 7jaar vol gehouden voor mijn man er een streep onder trok, nu ruim 2jaar terug!
En ook mijn ouders zijn mijn man zijn ouders, die hebben ons juist altijd gesteund.
Zelfs daar had schoonma commentaar op;; mijn ouders waren belangrijker,,ja duh, hoe je iemand behandeld dat krijg je terug toch??

Wat fijn dat je man zoveel overneemt als jij je niet goed voelt, dat is zoveel waard, dat hebben we hier ook, normaal komt het op mijn schouders, maar als het nodig is neemt hij alles over (behalve vlechtjes, want die hebben we hier niet nodig,,haha)

Fijn weekend allemaal, Liefs MJ
 
Heee Roos,

Is inderdaad ook een goed idee om alles op te schrijven. Ik hoor ook veel van andere buren, dus ja of alles ook waar is. Ik ga het zeker opschrijven.

Tja schoonfamilie. Toen ik Rob net leerde kennen had heel weinig zelfvertrouwen door zijn ouders (voornamelijk moeder) inmiddels weet hij wel beter. Ik ben ook heel blij dat we een uur rijden van haar vandaan wonen.
Mijn schoonouders zijn sinds 1,5 jaar uit elkaar. En dat maakt de drama er nog erger op. Zij heeft geen eigen mening en zal ook niet stappen ondernemen om scheiding definitief te maken, want (volgens haar) houdt haar leven dan op.
Ze blijft graag in slachtofferrol zitten, heel vermoeiend. Rot voor zwager dat hij met gezin 5 min bij haar vandaan woont, maar ik ben wat blij daar niet te wonen.
Ook mijn vriend kan heel goed met mn ma overweg en (plaagfamilie die we zijn) ze komt altijd voor hem op haha.
Ik weet dat ik het naast me moet leggen, maar soms kan ik dat gewoon niet.
Nou heb ik al een en ander tegen haar gezegd, maar echt helpen doet het nog niet. Ook ik laat het aan hem over wat hij wil qua contact. Alleen ik bel niet vaak meer hoor, alleen als het echt niet anders kan. En als ik zie dat zij belt laat ik hem opnemen haha.

Verder zijn wij bezig voor 2e kindje. En ik weet dat we nog niet super lang bezig zijn en dat ik geduld moet hebben. Maar ik werd ongi en goeie vriendin kwam (2e maand bezig) vertellen dat ze zwanger is. Dat hakte er meer in dan ik vermoedde.
Ik ken inmiddels 6 meiden die zwanger zijn en 1 net bevallen. Ik weet dat ik rustig moet wachten, maar ik wil ook graag weer.
En zo zeker ik was toendertijd met zwangerschap van Myrthe dat ik snel zwanger zou zijn, zo onzeker ben ik. Heeft ook met mijn trage schildklier te maken. Die erg aan het rommelen is. Ben ook erg moe de laatste paar weken. En Myrthe die ineens vroeg wakker is (van 9.00 ineens 7.00u) en vaak last van nachtmerries werkt ook niet mee.

Je darmen zijn o zo vervelend. Ik heb gevoelige darmen (ook door schildklier) en weet hoe pijnlijk dat al kan zijn, laat staat hoeveel last jij kan hebben. Wel heel fijn dat je man dan extra inspringt. Klinkt als een super lieve man!
En vlechtjes maken? Manlief weet nog net een speld in haar haren te krijgen, dus nee vlecht zie ik hem niet doen hahahahahahahaha.

En Lukas alweer 5 maanden, gaat zo snel he. Al groente en fruit hapjes? Of wacht je nog een maandje?
Doe rustig aan meis en denk aan jezelf (wat je ook doet als ik zo lees)

@ Mj, geef niet hoor dat je inbreekt, altijd goed :)
 
Heee Roos,

Is inderdaad ook een goed idee om alles op te schrijven. Ik hoor ook veel van andere buren, dus ja of alles ook waar is. Ik ga het zeker opschrijven.

Tja schoonfamilie. Toen ik Rob net leerde kennen had heel weinig zelfvertrouwen door zijn ouders (voornamelijk moeder) inmiddels weet hij wel beter. Ik ben ook heel blij dat we een uur rijden van haar vandaan wonen.
Mijn schoonouders zijn sinds 1,5 jaar uit elkaar. En dat maakt de drama er nog erger op. Zij heeft geen eigen mening en zal ook niet stappen ondernemen om scheiding definitief te maken, want (volgens haar) houdt haar leven dan op.
Ze blijft graag in slachtofferrol zitten, heel vermoeiend. Rot voor zwager dat hij met gezin 5 min bij haar vandaan woont, maar ik ben wat blij daar niet te wonen.
Ook mijn vriend kan heel goed met mn ma overweg en (plaagfamilie die we zijn) ze komt altijd voor hem op haha.
Ik weet dat ik het naast me moet leggen, maar soms kan ik dat gewoon niet.
Nou heb ik al een en ander tegen haar gezegd, maar echt helpen doet het nog niet. Ook ik laat het aan hem over wat hij wil qua contact. Alleen ik bel niet vaak meer hoor, alleen als het echt niet anders kan. En als ik zie dat zij belt laat ik hem opnemen haha.

Verder zijn wij bezig voor 2e kindje. En ik weet dat we nog niet super lang bezig zijn en dat ik geduld moet hebben. Maar ik werd ongi en goeie vriendin kwam (2e maand bezig) vertellen dat ze zwanger is. Dat hakte er meer in dan ik vermoedde.
Ik ken inmiddels 6 meiden die zwanger zijn en 1 net bevallen. Ik weet dat ik rustig moet wachten, maar ik wil ook graag weer.
En zo zeker ik was toendertijd met zwangerschap van Myrthe dat ik snel zwanger zou zijn, zo onzeker ben ik. Heeft ook met mijn trage schildklier te maken. Die erg aan het rommelen is. Ben ook erg moe de laatste paar weken. En Myrthe die ineens vroeg wakker is (van 9.00 ineens 7.00u) en vaak last van nachtmerries werkt ook niet mee.

Je darmen zijn o zo vervelend. Ik heb gevoelige darmen (ook door schildklier) en weet hoe pijnlijk dat al kan zijn, laat staat hoeveel last jij kan hebben. Wel heel fijn dat je man dan extra inspringt. Klinkt als een super lieve man!
En vlechtjes maken? Manlief weet nog net een speld in haar haren te krijgen, dus nee vlecht zie ik hem niet doen hahahahahahahaha.

En Lukas alweer 5 maanden, gaat zo snel he. Al groente en fruit hapjes? Of wacht je nog een maandje?
Doe rustig aan meis en denk aan jezelf (wat je ook doet als ik zo lees)

@ Mj, geef niet hoor dat je inbreekt, altijd goed :)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan