Hoi allemaal,
Ik heb een aantal van jullie verhalen cq. ervaringen gelezen en ik moet zeggen dat ik enorm respect heb voor jullie doorzettingsvermogen. Steeds het hopen op...., de onzekerheid en dan weer die teleurstellingen.
Ik lees bij verschillende van jullie ook, dat je je voor je überhaupt zwanger wilde worden, had voorgenomen om niet het medische circuit in te gaan indien het niet spontaan zou lukken. Later blijkt dat je er gewoon toch inrolt. Ik kan me dat zo goed voorstellen, want als je ergens voor gaat, ga je vaak ook voor de 100%.
Ikzelf heb een zoontje van 18 maanden. Ik werd zwanger na twee miskramen, maar heb dus toch het geluk gehad om een zwangerschap mee te mogen maken. Bij alle drie zwangerschappen was ik meteen zwanger. Nu zijn we sinds juli jl. bezig om opnieuw zwanger te worden, maar helaas, tot op heden zonder resultaat. Ik word morgen 36, dus wellicht snappen jullie dat ik gevoelsmatig niet veel tijd meer heb. Ik ben nu sinds de maand november aan het temperaturen geslaan om te bezien of ik überhaupt wel een eisprong krijg. Gelukkig was dat deze maand wél het geval. Rond 7 december a.s. moet ik ongesteld worden, dus het is allemaal weer erg spannend. Als het in januari nog niet 'gelukt' is, ga ik naar de huisarts (ook vanwege mijn leeftijd). In januari heb ik dan ook al een tweetal temperatuurcurves, waardoor ik die stap vóór ben.
Wat ik me afvraag is of jullie allemaal van je eerste kindje zwanger willen worden, of zijn er ook vrouwen bij die al kinderen hebben en waarbij het niet meer lukt om zwanger te worden. Hoe gaat het allemaal in zijn werk als je bij de huisarts bent geweest en doorverwezen wordt naar een gynaecoloog. Wat zijn de opvolgende stappen? Hoeveel kansen krijg je van welke behandelingen?
Ik hoop dat iemand van jullie mij wat wijzer kan maken in die wereld, want ik wil graag goed voorbereid zijn op wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn.
Groetjes Fonske. (en succes allemaal, ik duim voor jullie)
Ik heb een aantal van jullie verhalen cq. ervaringen gelezen en ik moet zeggen dat ik enorm respect heb voor jullie doorzettingsvermogen. Steeds het hopen op...., de onzekerheid en dan weer die teleurstellingen.
Ik lees bij verschillende van jullie ook, dat je je voor je überhaupt zwanger wilde worden, had voorgenomen om niet het medische circuit in te gaan indien het niet spontaan zou lukken. Later blijkt dat je er gewoon toch inrolt. Ik kan me dat zo goed voorstellen, want als je ergens voor gaat, ga je vaak ook voor de 100%.
Ikzelf heb een zoontje van 18 maanden. Ik werd zwanger na twee miskramen, maar heb dus toch het geluk gehad om een zwangerschap mee te mogen maken. Bij alle drie zwangerschappen was ik meteen zwanger. Nu zijn we sinds juli jl. bezig om opnieuw zwanger te worden, maar helaas, tot op heden zonder resultaat. Ik word morgen 36, dus wellicht snappen jullie dat ik gevoelsmatig niet veel tijd meer heb. Ik ben nu sinds de maand november aan het temperaturen geslaan om te bezien of ik überhaupt wel een eisprong krijg. Gelukkig was dat deze maand wél het geval. Rond 7 december a.s. moet ik ongesteld worden, dus het is allemaal weer erg spannend. Als het in januari nog niet 'gelukt' is, ga ik naar de huisarts (ook vanwege mijn leeftijd). In januari heb ik dan ook al een tweetal temperatuurcurves, waardoor ik die stap vóór ben.
Wat ik me afvraag is of jullie allemaal van je eerste kindje zwanger willen worden, of zijn er ook vrouwen bij die al kinderen hebben en waarbij het niet meer lukt om zwanger te worden. Hoe gaat het allemaal in zijn werk als je bij de huisarts bent geweest en doorverwezen wordt naar een gynaecoloog. Wat zijn de opvolgende stappen? Hoeveel kansen krijg je van welke behandelingen?
Ik hoop dat iemand van jullie mij wat wijzer kan maken in die wereld, want ik wil graag goed voorbereid zijn op wat de mogelijkheden en onmogelijkheden zijn.
Groetjes Fonske. (en succes allemaal, ik duim voor jullie)