denk tenminste dat die gebroken is
om half 3 naar de dokter
vanmorgen mara in de auto, ik doe kont naar achteren om te gaan zitten, moet klein hoestje en toen krak, pang au
ik schreeuwde het ff uit. ik ben heel stil, alle pijn draag ik in mijzelf, wordt het heel erg begin ik te jammeren, schreeuw ik het uit dan is de grens exht wel bereikt
mara snel naar opvang, dokter bellen
nu weet ik dat ze neit veel kunnen doen, maar ik zit er onderhand toch wel echt doorheen. Laat de dokter maar eens kijken wat hi jkan doen, alle mantelzorg is al aangesproken
zo kan ik niet 2 dagen per week voor mara zorgen
wat denk je van een bevalling ingaan met een gebroken rib/ribben?? zie dan de weeen maar eens op te vangen
heb ik daar alle moeite voor gedaan om die bekkeninstabiliiteit laag te houden? had beter dom door kunnen gaan zodat dat goede erg was geworden, misschien had ik dan niet de ribben erbij gehad
ben he t helemaal zat, mijn energie is 0,0, mijn creativiteit om alles op te lossen is erdoorheen gejast
waarom moet het elke keer erger worden? waarom?
als ik alleen maar de rust kreeg dat alles verder geregeld is zodat ik de komende weken volledig plat kan dan is het goed. Dan zou ik wat hoop hebben.
sorry maar mijn buffer is er onderhand goed doorheen
maandag rib gekneusd, disndag grieperig en woensdag wee gehad door een hoestbui en vandaag rib gebroken.
klaar ben er helemaal klaar mee
om half 3 naar de dokter
vanmorgen mara in de auto, ik doe kont naar achteren om te gaan zitten, moet klein hoestje en toen krak, pang au
ik schreeuwde het ff uit. ik ben heel stil, alle pijn draag ik in mijzelf, wordt het heel erg begin ik te jammeren, schreeuw ik het uit dan is de grens exht wel bereikt
mara snel naar opvang, dokter bellen
nu weet ik dat ze neit veel kunnen doen, maar ik zit er onderhand toch wel echt doorheen. Laat de dokter maar eens kijken wat hi jkan doen, alle mantelzorg is al aangesproken
zo kan ik niet 2 dagen per week voor mara zorgen
wat denk je van een bevalling ingaan met een gebroken rib/ribben?? zie dan de weeen maar eens op te vangen
heb ik daar alle moeite voor gedaan om die bekkeninstabiliiteit laag te houden? had beter dom door kunnen gaan zodat dat goede erg was geworden, misschien had ik dan niet de ribben erbij gehad
ben he t helemaal zat, mijn energie is 0,0, mijn creativiteit om alles op te lossen is erdoorheen gejast
waarom moet het elke keer erger worden? waarom?
als ik alleen maar de rust kreeg dat alles verder geregeld is zodat ik de komende weken volledig plat kan dan is het goed. Dan zou ik wat hoop hebben.
sorry maar mijn buffer is er onderhand goed doorheen
maandag rib gekneusd, disndag grieperig en woensdag wee gehad door een hoestbui en vandaag rib gebroken.
klaar ben er helemaal klaar mee