Goedemorgen,
Sinds enkele weken ben ik moeder van ons eerste kindje geworden. We zijn ontzettend gelukkig met haar, het leven is in 1x een stuk fijner geworden! Daarom vind ik het ook erg lastig om toe moeten geven dat ik steeds wanhopiger wordt omdat mijn kindje erg onrustig is en ik haar nauwelijks kan neerleggen.
Beneden hebben we een apart wiegje voor haar staan. Deze blijf ik na het voeden, verschonen en spelen aanbieden. Overdag slaapt ze hier soms een uurtje in (op mijn arm of in de draagzak kan ze tot wel 3 uur slapen). Tegen het einde van de middag wordt ze onrustiger dus hou ik haar lekker bij mij. Ook komt ze einde van de dag dan vaak om het uur om een voeding vragen (ik geef borstvoeding). Haar onrust zakt vaak tegen 1:30/2:30 zodat we de nacht in kunnen gaan. Het idee was om haar bij ons op de kamer in een co-sleeper te laten slapen. Maar dit lukt nog niet dus slaapt ze deels op een Voedingskussen naast ons en op mij.
Bij mijn man is ze nog onrustiger waardoor er een kans op overprikkeling ontstaat en de dagen en nachten nog langer duren, daarnaast komt ze met onrustige momenten om het uur voor een voeding. Inbakeren heb ik geprobeerd (de puckababy accepteert ze niet, de hydrofiele luier aardig).
Het is ons eerste kindje en ik merk dat ik steeds onzekerder aan het worden ben. Door het continue zoeken naar een oplossing, haar bij mij dragen en nauwelijks slapen merk ik ook dat ik het steeds zwaarder krijg.
Ik zit dus met 2 zaken. Enerzijds haar huil-uurtje die mij vrij lang lijkt (17:00/19:00 tot 1:30/2:30) en haar niet kunnen wegleggen.
Hebben jullie adviezen? Hoe ziet jullie dagindeling eruit?
Ik snap echt dat we haar ritme moeten volgen maar aangezien ik binnenkort weer aan het werk moet had ik ook zo gehoopt iets van ritme te krijgen (ze is bijna 7 weken).
Ter aanvulling: we hebben een lactatiedeskundige ingeschakeld en ik leg haar goed aan. Ook is haar tongriempje goed. Verder heeft ze voldoende plas en poepluiers en is ze buiten de onrustige momenten een hele blije baby.
Sinds enkele weken ben ik moeder van ons eerste kindje geworden. We zijn ontzettend gelukkig met haar, het leven is in 1x een stuk fijner geworden! Daarom vind ik het ook erg lastig om toe moeten geven dat ik steeds wanhopiger wordt omdat mijn kindje erg onrustig is en ik haar nauwelijks kan neerleggen.
Beneden hebben we een apart wiegje voor haar staan. Deze blijf ik na het voeden, verschonen en spelen aanbieden. Overdag slaapt ze hier soms een uurtje in (op mijn arm of in de draagzak kan ze tot wel 3 uur slapen). Tegen het einde van de middag wordt ze onrustiger dus hou ik haar lekker bij mij. Ook komt ze einde van de dag dan vaak om het uur om een voeding vragen (ik geef borstvoeding). Haar onrust zakt vaak tegen 1:30/2:30 zodat we de nacht in kunnen gaan. Het idee was om haar bij ons op de kamer in een co-sleeper te laten slapen. Maar dit lukt nog niet dus slaapt ze deels op een Voedingskussen naast ons en op mij.
Bij mijn man is ze nog onrustiger waardoor er een kans op overprikkeling ontstaat en de dagen en nachten nog langer duren, daarnaast komt ze met onrustige momenten om het uur voor een voeding. Inbakeren heb ik geprobeerd (de puckababy accepteert ze niet, de hydrofiele luier aardig).
Het is ons eerste kindje en ik merk dat ik steeds onzekerder aan het worden ben. Door het continue zoeken naar een oplossing, haar bij mij dragen en nauwelijks slapen merk ik ook dat ik het steeds zwaarder krijg.
Ik zit dus met 2 zaken. Enerzijds haar huil-uurtje die mij vrij lang lijkt (17:00/19:00 tot 1:30/2:30) en haar niet kunnen wegleggen.
Hebben jullie adviezen? Hoe ziet jullie dagindeling eruit?
Ik snap echt dat we haar ritme moeten volgen maar aangezien ik binnenkort weer aan het werk moet had ik ook zo gehoopt iets van ritme te krijgen (ze is bijna 7 weken).
Ter aanvulling: we hebben een lactatiedeskundige ingeschakeld en ik leg haar goed aan. Ook is haar tongriempje goed. Verder heeft ze voldoende plas en poepluiers en is ze buiten de onrustige momenten een hele blije baby.