Meiden,
Wilde jullie even vertellen dat Roderick gisteren opgenomen is in het ziekenhuis.
We hebben er tot vanmiddag 5 uur gezeten en toen mocht hij weer mee naar huis.
Hij had pseudo-kroep en had het echt vreselijk benauwd.
Ik was gistermiddag met hem naar de HAP geweest en toen stuurden ze ons weer naar huis. tviel allemaal mee en als het erger werd moesten we maar weer tergu komen. Het werd dus erger.
's Avonds weer terug en toen moest hij door naar de SEH.
Daar heeft hij medicijnen gehad en hij is verneveld. Na het vernevelen zou het weer een stuk beter moeten gaan en zou hij weer naar huis mogen.
Maar het ging niet beter dus moest hij blijven.
Een onrustige nacht gehad daar in het ziekenhuis.
Vanmorgen ging het allemaal wel. Hij wilde alleen niet eten en niet drinken. Dus mocht hij nog niet naar huis. Om 2 uur zouden ze weer evalueren. Hij dronk nog steeds niet.
maar om 5 uur mochten we toch naar huis. In de hoop dat hij beter zou gaan eten en drinken thuis.
Nu ligt hij op bed.
Maar hij ligt te huilen.
Dus ik ga snel even naar hem toe.
Hij is echt heel zielig en hoest nog steeds veel en heeft het nog neit zo makkelijk met ademen.
Groetjes Marianne
Wilde jullie even vertellen dat Roderick gisteren opgenomen is in het ziekenhuis.
We hebben er tot vanmiddag 5 uur gezeten en toen mocht hij weer mee naar huis.
Hij had pseudo-kroep en had het echt vreselijk benauwd.
Ik was gistermiddag met hem naar de HAP geweest en toen stuurden ze ons weer naar huis. tviel allemaal mee en als het erger werd moesten we maar weer tergu komen. Het werd dus erger.
's Avonds weer terug en toen moest hij door naar de SEH.
Daar heeft hij medicijnen gehad en hij is verneveld. Na het vernevelen zou het weer een stuk beter moeten gaan en zou hij weer naar huis mogen.
Maar het ging niet beter dus moest hij blijven.
Een onrustige nacht gehad daar in het ziekenhuis.
Vanmorgen ging het allemaal wel. Hij wilde alleen niet eten en niet drinken. Dus mocht hij nog niet naar huis. Om 2 uur zouden ze weer evalueren. Hij dronk nog steeds niet.
maar om 5 uur mochten we toch naar huis. In de hoop dat hij beter zou gaan eten en drinken thuis.
Nu ligt hij op bed.
Maar hij ligt te huilen.
Dus ik ga snel even naar hem toe.
Hij is echt heel zielig en hoest nog steeds veel en heeft het nog neit zo makkelijk met ademen.
Groetjes Marianne