roken

Ok, ok, ik weet het, gevoelig onderwerp....

Ikzelf ben altijd een verstokte roker geweest. Ondanks dat het ons niet lukte om spontaan zwanger te raken en wij van het ziekenhuis het dringende verzoek kregen om te stoppen is het mij nooit helemaal gelukt en heb ik al die jaren gewoon doorgerookt..
Tot mijn 1e IVF behandeling. Vanaf het moment dat ik hoorde dat er een embryootje was onstaan na de punctie, heb ik geen peuk meer aangeraakt. Zonder moeite, geen probleem, heb er nu zelfs een afkeer van.

Maar nou komt het. Wij zijn nu helemaal gelukkig dat het eindelijk is gelukt om zwanger te raken. Met alles wat ik in me heb wil ik dit kindje nu al overal voor beschermen, maar helaas gaat dat niet altijd.
Zo was ik laatst bij een vriendin van mij die nu bijna 20 weken zwanger is. Ik heb daar een uurtje of 2 gezeten en zij heeft minstens 5 sigaretten gerookt, terwijl ze naast mij zat. Ik vond dat zo vies! En het ergste vind ik dat ik nu dus heb "meegerookt".
Het liefste zou ik niet meer bij haar thuis langsgaan.
Ik voel me schuldig tegenover mijn kindje dat ik gewoon naast haar ben blijven zitten, en ik voel me schuldig naar mijn vriendin toe dat ik mezelf zo vreselijk aanstel.

Wat vinden jullie? Stel ik mezelf nu echt vreselijk aan?

Toen ik nog rookte heb ik altijd rekening gehouden met mensen die zwanger waren en met kinderen, vond ik niet meer dan normaal. Maar mag ik dit nu ook van andere mensen verlangen, dat ze rekening houden met het feit dat ik zwanger ben en mijn kind zo min mogelijk aan schadelijke stoffen wil blootstellen?

Ik vind dit echt moeilijk....

Liefs Nicole

ps: Volgens mij is dit nu een heel on samenhangend verhaal geworden...



 
Hoi Nicole,

Wat goed van je dat je gestopt bent! ALs je echt diep van binnen wil stoppen is het niet zo moeilijk hè.

Qua andere mensen die roken en meeroken zou ik vooral goed voor mezelf zorgen als ik jou was. Ik denk niet dat je moet proberen om anderen te veranderen, dan krijg je misschien alleen maar ruzie met je vriendin. Ik zou mensen die verstokt roken in je buurt gewoon even uit de weg gaan. Ik zou dus idd niet meer bij haar langs gaan, maar vragen of zij bij jou komt. Dan hoef je het er helemaal niet dik bovenop te leggen dat het door het roken komt. Als ze je rechtstreeks vraagt waarom je niet wil komen kan je het wel netjes uitleggen. Bij jou thuis kan ze niet binnen roken en moet ze maar buiten gaan staan.

Lastige situatie hoor! Maar laat je niet gek maken en kies gewoon voor je kindje.

Groetjes Marijne
 
Ik vind dat je dat gewoon eerlijk tegen je vriendin kunt zeggen. Ik denk dat zij er gewoon niet zo bij stil staat, maar het best wel zal respecteren als je haar uitlegt dat jij je er zorgen over maakt.

Aan de andere kant denk ik dat je moet oppassen dat je niet te overbezorgd raakt.
 
Inderdaad hartstikke goed dat je gestopt bent!
Eerlijk gezegd snap ik het niet zo goed als zwangere vrouwen blijven roken, maar ik vind het al helemaal raar dat ze dat nu ook naast jou doet.
Ik zou het gewoon eerlijk zeggen, daar heb je het meeste aan toch?
 
goed dat je gestopt bent hoor!!

ik haat het echt roken hier wordt nog steeds niet gerookt in het bijzijn van mn kind!!

mnijn schoonmoeder rookt enorm veel en als ze dan haar verjaardag viert wordt er niet gerookt totdat we weg zijn !!
mijn schoonzus houd er geen rekening mee en rookt volop waar mn zoontje bij is prima maar die zien wij dus ook niet meer!!!

wij kunnen ervoor weglopen een jong kind/baby niet.. dus moeten wij als ouders de verstandigste zijn...

en ik weet echt wel dat we het niet overal kunnen voorkomen maar van je eigen fam mag je het wel verwachten vind ik
 
Hi!

Nog even ter toevoeging... Bij ons in huis is er nooit gerookt. Ook toen mijn man en ik nog allebei rookten... Toen vond ik een rookvrij huis al heerlijk en nu helemaal voor mijn dochter van 3,5 jaar en de nieuwe beeb. Alleen heeft mijn oma er nog wel eens een handje van om bij ons binnen een shaggie (blergh) te draaien, aan te steken en dan heel langzaam (op zijn oma´s) naar buiten te lopen. Kan ik echt zoooo boos om worden, omdat ze heel goed weet dat ik er een hekel aan heb dat er in MIJN huis gerookt wordt. Maarja om zo´n oudje nou een schop onder dr hol te geven vind ik ook zo wat ;) (Al zou ik dat soms het liefste doen!)
En als ik er wat van zeg zegt ze rustig: Ik ben toch al onderweg naar buiten toe? (Grrrrr)
 
Ja, ik zit ook met een beetje een dilemma.

Ik rook niet, ook nooit gedaan.
Ik werk met mensen met een lichte verstandelijke beperking, in principe vraag ik al mijn clienten niet te roken als ik er ben, ik werk als ambulant begeleider, dus meestal ben ik er max eenuurtje, dus dan is dat geen probleem.
Alleen werk ik 1 avond in de week op een groep, voor 5 uurtjes aaneengesloten. 1 van de clienten rookt daar, en omdat ik weet dat roken voor hem heel ontspannend werkt heb ik er nooit een probleem van gemaakt als hij rookt als ik er ben. Maar nu ben ik zwanger. Ik wil het eigenlijk pas gaan vertellen als ik 3 maanden ben, wat nog zo'n 4 weken duurt, maar da's dus nog wel 4 weken in de rook zitten, die ene avond in de week.

Iemand ideeen,

Groeten,
 
Hoi Nicole,

Ik herken je verhaal!!
Ik heb een buurvrouw die rookt. Niks mis mee moet ze zelf weten... Maar nu ik zwanger ben en nog te kort om het te vertellen heb ik er meer moeite mee. Ze rookt niet veel maar toch zit je ook met die paar sigaretjes mee te roken en voel ik me niet fijn. Maar omdat ik het nooit erg gevonden heb, heb ik nu dus net als jij ook het gevoel dat ik me aanstel. Ik zoek allerlei smoesjes om er niet heen te hoeven terwijl ik er tot voor kort minimaal 2 x in week kwam....Ze zullen wel denken....
Maar als ik er zit erger ik me aan de rook en wil ik het liefst naar huis. Ik kan nu niet ineens moeilijk gaan doen, ze is tenslotte in eigen huis.
Echt vervelend, maar nog een maandje en dan moet alles voor ze op zijn plek vallen als ik vertel wat er aan de hand is...

succes iedereen met situatie!


 
Terug
Bovenaan