Rolverdeling?

A

Anoniem

Guest
Hi,

Help! Ik heb echt jullie advies nodig. Mijn vriend is Braziliaans en heeft nog geen verblijfsvergunning. Om die wel te krijgen werk ik nu 40 uur per week, gelukkig heb ik een thuiswerk plek. Dit betekend wel dat 24/7 samen zijn. Hij gaat wel voetballen af en toe maar verdoet zijn dagen met blowen en computeren.
Hij gaat gemiddeld om 5.00 uur naar bed, en ik rond 0.30/1.00 want ik werk tot 0.00 uur, dan nog een voeding (ik geef volledig borstvoeding) en om 4.30 uur komt mevrouw weer voor de volgende voeding.
Het is best zwaar, maar wel te doen, zij het niet dat vriendlief in een soort depressie zit. Hij vindt me lui en voelt zich verwaarloost, vooral dat laatste.

Hij wil dat ik vaker voor hem kook en hem meer aandacht geef, en ik wil dat hij mij meer steunt door bv s'nachts de luier te doen, maar hij vindt dat onzin, omdat ik dan toch wakker ben om te voeden..... Hij wordt gerust kwaad als ik het toch vraag..... Volgens hem heb ik geen zin in het huishouden terwijl ik het gewoon niet op kan brengen, zuvht....

Hij lag vandaag te huilen en vindt dus echt dat ik hem verwaarloos.... HELP

Een hele moeie mama

Ik wordt heeeel ongelukkig van deze situatie, loop voor mn gevoel al op mn tenen...
 
Ehm.................mag ik heeeel erg kwaad worden??

Sorry als het er niet zo aardig uit gaat komen maar:
Wat een ontzettend lui varken!! Wat denkt hij precies? Dat je supervrouw bent??
Je werkt, geeft volledige borstvoeding en je onderhoudt je gezin............
Wat wil hij dat je doet?? Rennen en vliegen tot dat je zelf niet meer kan??
Uit je verhaal trek ik de conclusie dat hij verwend en lui is.............en geen respect heeft voor zijn hardwerkende vrouw............

Sorry..................


Kan zeggen dat je moet proberen het je niet aan te trekken, maar dat is waarschijnlijk een kansloze opgave............
Verlies het respect voor je zelf niet!!! Je doet het super!!

Liefs Rimke
 
Ik ben het helemaal eens met Rimke.

Hij was er toch zelf bij toen je zwanger werd? Dan moet hij nu ook zijn verantwoordelijkheid dragen. Maar daar heeft hij blijkbaar geen zin in. Dus jij moet alles maar doen, werken, het huishouden, jullie kind verzorgen en opvoeden enz. enz. En wat doet hij? Alleen waar hij zelf zin in heeft. En dan verwacht hij dat je ook nog tijd en zin hebt om hem aandacht te geven???? Dan moet hij ervoor zorgen dat jij tijd krijgt om hem aandacht te geven door zijn handen uit zijn mouwen te steken en jou te helpen en dingen uit handen te nemen! Ipv alleen maar nutteloos op de bank te hangen of voor de computer en lopen te blowen! kom op zeg....

Het probleem ligt echt bij hem! En als hij dat niet onder ogen wil zien, dan zou het bij mij heel snel ophouden. Hij moet eens wat minder zelfmedelijden hebben en zich gedragen als een man in plaats van een verwend kind.

En ik druk me nu nog heel netjes uit! Maar van wat ik hier lees gaan echt mijn nekharen overeind staan.

Sterkte meid, en denk vooral heel goed aan jezelf en probeer hem wakker te schudden voor het te laat is, want hij is en blijft toch de vader van jullie dochter!

Groetjes,
Susan
 
Hoi,

Ik ben het ook helemaal met Rimke en Susan eens. Hoe durft hij jou lui te noemen? Volgens mij doet hij zelf niks in huis, dus degene die lui is is hij. Je hebt samen een kindje en woont samen.
Het is dus niet meer dan logisch dat hij ook een groot deel in het huishouden doet en zeker helpt in de verzorging van jullie kindje!
Ik werk zelf 3 dagen en mijn vriend gewoon 40 uur, maar toch hebben wij onze huishoudtaken verdeelt! Ik doe natuurlijk iets meer, omdat ik ook minder werk!

Ik wens je heel veel succes, maar zal toch zeker met hem om tafel gaan zitten!

Gr. Marije
 
Hoi Marinha,
Ik ken het gevoel. Ik ben thuismama en heb nu 2 meisjes van 6,5 maanden en die hebben zoveel tijd en aandacht nodig dat ik vaak niet de tijd heb om ook nog eens alles in het huishouden te doen. Mijn vriend werkt in heel onregelmatige ploegendiensten en slaapt vaak als wij beneden zitten. Als hij dan wakker is, wil hij best even met de meisjes loltrappen, maar als er dan een luier verschoond moet worden ofzo dan mag ik dat doen. Ondanks dat ik bijv. aan het koken ben. hij vindt dat dat bij mijn “taak” hoort.
2 weken geleden ben ik naar de HA gegaan omdat ik al weken duizelig was. De uitslag van de bloedtesten was dat ik gewoon oververmoeid ben. ik heb toen heel serieus met hem gepraat en uitgelegd dat het zo gewoon niet gaat. Gelukkig doet hij nu meer tijdens de uren dat hij thuis is. op zijn vrije dagen kookt hij bijv. Hij neemt ook vaak ’s nachts de voeding over. Ze krijgen volledige fv en kan ik dat dus uitbesteden.

Mijn vriend is Antilliaans en heeft bepaalde visies van huis meegekregen over het huishouden en de kids. Gelukkig vindt hij bepaalde dingen niet erg om te veranderen omdat hij zelf ook in ziet dat ze niet praktisch zijn. Ook toen ik besloot langs de HA te gaan wegens mijn duizeligheid zag hij pas hoe moe ik ben.

Het lijkt mij heel vervelend dat je vriend ook nog eens in een dip zit. Ook daarvan weet ik hoe het voelt. Mijn vriend is een aantal jaar terug 2 jaar werkloos geweest en was daar idd ook flink depri van geworden. Vervelend dat jullie moeten wachten op die vergunning anders kan hij gewoon een leuke baan kunnen gaan zoeken wat wonderen deed.

Ik zou proberen het hem uit te leggen want ja op deze manier schiet het niet echt op. Misschien lukt het om hem overdag meer te betrekken bij de kleine. . . . misschien ziet hij dan in hoeveel werk het nou echt is.

Veel sterkte ermee.

Liefs,
Petra
 
Hallo lieverd,
Wat knap van je dat je dit allemaal doet. Om 40 uur per week te werken en volledig borstvoeding te geven verdient aan zich een grote pluim! Daarnaast heb je ook nog het huishouden voor je kiezen.
Mag ik je wel vragen: Wat zie je in je man? Ik vind dat hij je ongelooflijk RESPECTLOOS behandelt. Hij leeft op jouw kosten en vindt dat jij bovendien alles thuis moet doen. Hallo, jij hebt ook je rust nodig en vooral steun van hem!
Het is niet gek dat hij in een negatief dal zit, omdat hij geen baan heeft en dus niet de voldoening daaruit kan halen. Hij moet nodig een baan zoeken, ook als dit gewoon kranten-bezorgen is of zwart werk als schoonmaker. Ik begrijp dat dit lastig is zonder vergunning, maar wat voor toekomst heeft hij dan hier? Is het voor jou op de lange termij te doen als je zo door gaat als nu?
Mocht je man uiteindelijk geen baan kunnen krijgen, dan zijn er andere dingen waaruit hij voldoening kan halen, zoals vrijwilliger b.v. bij een sportvereniging. Wellicht wordt hij dan minder depri en begrijpt hij jouw situatie beter.

Ik denk dat je voor jezelf de nodige KEUZES moet doen.
Ontzettend veel succes en denk vooral aan jezelf en je kindje.
Liefs,
Susanne
 
Jeetje meis, wat een klote situatie! Dit had je je hoogstwaarschijnlijk wel even anders voorgesteld.
Ik kan voor de rest alleen maar zeggen dat ik het eens ben met de dames boven mij. Maar dat helpt natuurlijk niet echt. Ik denk dat je maar eens goed met babbelen met je vriend, uitleggen wat jij allemaal doet en wat dat betekent voor jou en voor hem...

Mijn lief had in het begin (en nu af en toe nog) heel erg veel moeite met het verzorgen van onze zoon. Hij had er geen geduld voor om te friemelen bij het aan- en uitkleden, luiers verschonen vond ie afschuwelijk en het flesje geven vond ie zelfs niet leuk. Hij toonde ook helemaal geen initiatief als het om Raaf ging, als ie huilde stond ik altijd maar op.. maar na een goed gesprek en wat aanmoediging en sommige dingen samen te doen, zodat hij er vertrouwen in had en zich zekerder voelde. Nu gaat het echt een stuk beter en hij vind het steeds leuker worden.

Ik hoop dat jullie eruit komen! Heel veel succes en denk ajb ook aan jezelf, want aan een oververmoeide gestresste moeder heeft je kleintje niets... jij kunt nu echt geen relatieproblemen gebruiken!

Sterkte, Sas
 
Hoi!
Nou, gelukkig dat je je ei kwijt kunt op t forum want je hebt t niet makkelijk...
Ten eerste respect voor je dat je de boel draaiende houdt (verzorging baby,werk)
Er zijn mannen die egoistisch zijn wat betreft aandacht. Ze kunnen niet beseffen dat ze niet meer op de eerste plaats komen (die eerste plaats is nu voor je kindje). Je baby heeft je echt nodig en je virend 'has to grow up!' Je baby heeft hem ook nodig moet je hem proberen duidelijk te maken. Ik denk dat hij zich behalve verwaarloost ook nutteloos voelt. Probeer hem z'n ego te strelen door te zeggen hoe hard je baby hem nodig heeft (aandacht/spelen/luier/straks voeden fruithapje e.d.) en hoe hij jou ook kan helpen (wasje draaien/koken?/massage.
Ik vind t vreselijk hoe hij je behandeld (wat hij doet of nix eigelijk) maar ik kan niet zeggen dump hem want je zal wel niet voor nix met hem samen zijn. Dus probeer er t beste van te maken anders ga je er onderdoor en dat mag niet want je hebt een kleintje om aan te denken!
Heel veel sterkte!
groetjes,Priscilla
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan