rommelig....geen idee...alles door mekaar..

A

ANONYMOUS_USERNAME

als je zo leest gaat er bij iedereen weleens dingen anders dan gepland..

helaas hier ook..mn kindje is vandaag precies 6 mnd
en is net vorige week goed ziek geweest..koorts, uitslag enz..en nee geen tandjes..

maar hij vind weinig dingen leuk, en heeft echt een ritme nodig..
door oorontsteking hebben we ook nog steeds niet kunnen zwemmen met hem,


wil nooit in bad, dan gaat hij gillen
alleen douchen vind hij leuk..5 minuten
en dan is het over..en gaat hij jengelen

wil alleen gedragen worden
alleen spelen niet, dan gilt hij alles bij mekaar..
niet in de box.niets..alleen wiegen..

voeding..tja hij mag nu meer, maar wil het liefst zn fles
de ene dag wil hij wel fruit de andere dag zijn avond eten...

slaapt snachts nog steeds niet door..vaak wakker en heeft dan echt weer behoete aan zn fles..


maar kan onverwachts nooit eens winkelen, of zomaar bij iemand op visite..
want dan gaat hij uit zijn ritme en dan is er helemaal geen weg meer met hem te bezeilen.

ik weet...het kan altijd erger

maar hoe kan ik ervoor zorgen dat het makkelijker word,..wie herkend dit??

ik ben echt radeloos..en op het cb blijven ze maar zeggen houd hem in zn ritme
slapen eten spelen
slapen eten spelen

maar ik kan nooitmeer iets spontaan doen,
is dit normaal..ook nog na een half jaar?

ik vind het echt zwaar en moeilijk...

wie herkend dit??



 
Ik weet wel hoe dat voelt hoor!! Die van mij is nu ruim 7 mnd en hij is de eerste paar maanden heel onrustig geweest door extreme krampjes en hij heeft daarna nog een paar maandjes moeten leren ontspannen en nu gaat het dan eindelijk stukken beter! Hij vond ook niet veel leuk en ik werd al zenuwachtig als k ergens met m heen moest, en idd op visite gaan deed ik op een gegeven moment ook niet meer want dan werd t uiteindelijk ook huilen of piepen.ook het kdv werd niks en het leek of ie alleen maar thuis wilde zijn, en dan nog vond ie niet veel goed. Ik heb draagdoeken geprobeerd maar dat hielp niet, ik heb wel zo'n schommelstoel voor m gekocht met muziek e.d. en dat vond ie wel erg lekker.
Nu gaat het sinds een maandje voor ons gevoel goed en nemen we m weer overal mee naartoe en is t een vrolijk levendig mannetje. En al is ie dan een keer moe of t zat dan is ie goed te troosten en dat geeft voor ons een enorme rust.
Ik zag t op een gegeven moment ook niet meer zitten en dacht gaat dit ooit nog over.. maar ja dus! Het gaat over! je hebt natuurlijk wel de pech dat ie ziek is geweest en dat ie oorontsteking heeft, daar voelt ie zich ws ook niet echt lekker door. Jammer want zwemmen vind ie van mij nu echt super, eerst niet, maar nu spettert ie rustig een uur rond!
En de voeding, die van ons wilde na een flinke keelontsteking en koorts ook niet veel maar nu begint ie meer te eten, ook brood e.d.
Ik kan je geen tips geven want bij ons hielp ook niet veel (behalve dan naar de fysio als ie ook erg gespannen is) Maar het gaat nu goed met 'm en dat gaat bij jullie ook vast snel gebeuren! Neem ondertussen af en toe tijd voor jezelf en dan komt t echt wel goed!!
Succes!
 
onze zoon is 3 maanden en herken het niet... maar misschien is het voor je zelf voor verlichting... om de klein in de draagdoek te doen... dan heb je toch je handen vrije en is de klein bij je... en tja als die daar even te wel in wil slapen kan je wel weer dingen gaan doen...

soms voelen klein ook zo goed aan dat je als ouders iets wil... en daar dan gefrustirde van word dat ze daar dan op reageren... misschien met je het gewoon allemaal even los laten en kijken hoe het dan gaat...

heel veel sterkte... en hoop snel voor je dat je meer rust krijgt
 
ik zal bij ons de fysio eens proberen,
misschien helpt het

hij is 2 weken goed ziek geweest
en idd is hij nu wat aan het opknappen
want zondag had hij nog 40gr koorts..

ik denk ook wel dat er een groeispurt aankomt,
want hier heeft hy meestal ook erg veel last van..

idd raak je hierdoor snel gestrest, zeker met de eerste
en word je erg onzeker, doe ik het wel goed..ben ik een goede mama..

maar ik weet dat ook dat iedereen wel fases heeft
maar als alles tegelijk is, is dit erg zwaar..
 
Het is absoluut zwaar! Maar als dan alles op zn plek valt en t gaat beter met t mannetje wordt t zo mooi en leuk! Denk daar maar aan! En ook al twijfelt iedereen daar weleens aan, natuurlijk doe je t goed! We doen allemaal ons best toch? Meer kun je niet!
Fysio raad ik ook echt aan ja, sinds die tijd is ie echt opgeknapt! De 'ontspanning' in zn lijfje heeft m echt goed gedaan.
Succes!
 
Hier was het ook altijd zo... Ik heb gewoon het eerste jaar alleen maar met een kind op schoot geleefd. Boekjes lezen vond ze leuk.... Ik inmiddels niet meer hahahahaha...... Toen ze zelf kon lopen ging het iets beter maar nu (bijna 3) is het nog een kind dat zich niet makkelijk zelf kan vermaken. Het op visite gaan ging eigenlijk pas makkelijker toen ze geen slaapje meer nodig had overdag. Gelukkig voor ons was dat al rond haar tweede verjaardag..... Douchen is nog steeds dramatisch.....

De tweede was compleet het tegenovergestelde dus het zal niet helemaal aan opvoeding, ons gedrag bla bla bla gelegen hebben. We zijn er van overtuigd dat dit echt een karaktertrek is, ik was volgens mn moeder precies zo als kind. We hebben ons erbij neergelegd dat ze een pittige tante is. Soms passen wij ons aan haar aan maar soms moet ze haarzelf aan de rest aanpassen. Desnoods met een driftbui, huilbui of een dramadag de volgende dag..... Het is niet anders....

Geen tips dus, maar wel herkenning.... Dit gedrag hoeft niet altijd te betekenen dat er iets medisch is.... Uiteindelijk wordt het makkelijker, of misschien moet ik zeggen dat je uiteindelijk wat makkelijker je kind niet altijd op de eerste plek zet......
 
Bij ons was het ook niet zo aanwezig, maar wel lastig hoor.

Misschien is de osteopaat een idee? Wij zijn daar met Timo naar toe gegaan vanwege kreuntjes, maar zij vertelde dat ze allerlei soorten dingetjes behandeld. Het voordeel: baat het niet, dan schaat het ook niet.

Sterkte en succes! Probeer te blijven genieten van de leuke momenten, hoe moeilijk dat ook is!
 
Volgens mij hebben ze met 6 mnd ook een sprong. Dus daar zou je kleintje ook last van kunnen hebben.

Wat betreft het ziek zijn herken ik wel veel. Mijn oudste (21 mnd) is ook veel ziek. Hij heeft problemen met zijn darmen/ontlasting gehad en had standaard 39 graden koorts. Mijn uitschieter was 40,5 graden en dat tijdens een kuur. Ik heb heel veel met hem op de arm gelopen. Overdag sliep hij op mijn buik en af en toe speelde hij. Het is ontzettend vermoeiend en op zo'n moment is het heel moeilijk om je ritme te houden. Ik doe echter alles nog hetzelfde. Bied hem gewoon zijn eten aan en probeer hem ook op de slaaptijden in bed te krijgen. (of gewoon lekker bij je. Ik zorgde dat ik ook lekker lag en zo sliepen we samen) Mijn oudste is ook van zijn ritme, maar ik ging op een gegeven moment wel weg. Ik deed dat tussen de slaapjes door. Waren vaak wel korte bezoekjes, maar anders kun je niets. Ik ging ook altijd wel even wandelen of later fietsen. Nu slaapt meneer nog maar 1 keer en is het allemaal iets makkelijker, alleen nu heb ik weer een baby...

Ik snap heel goed hoe jij je voelt. Toen mijn oudste zo vaak ziek was heb ik mij ook wel eens afgevraagd of dit het nou was. Het is namelijk zwaar en vreet al je energie op. Ik denk dat iedere moeder wel eens twijfelt.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan