Rond de 30 wel of niet testen?

A

Anoniem

Guest
Lieve meiden,

Ik las laatst een artikel over de prenatale testen. Vruchtwaterpunctie ,zou je dat doen om van alles en nog wat uit te sluiten? Iemand ervaring mee? Of wat zijn jullie ideeën hierover? Als er geen 0,5 prcnt risico aan zit zou je het dan sneller doen bijv?

Hoor graag julli ideeën hierover.

Liefs Keshai
 
Hoi

Ja dat zijn moeilijjke dingen.
Ik ken iemand enn die heeft bij beide zwangerschappen een punctie laten doen met kans op miskraam.
Ik geloof dat het tegenwoordig zo is dat ze met de nekplooimeting een bloedtest doen en daar al veel meer afwijkingen uit kunnen halen dan 2 jaar geleden....dus meer kans om te ontdekken of het kindje gezond is ja of nee. Waardoor je dus minder snel naar de vruchtwaterpunctie hoeft te grijpen.

En ja, wat is welkom bij jullie? Dat is voor iedereen verschillend....en niet in te vullen voor je. Sommige mensen willen een Down kindje echt uitsluiten terwijl anderen een Down kindje laten komen....

Ik zou het nooit doen, zelfs de 0,5% kun jij zijn...Ik ga nu uit van die nieuwe bloedtest en hoop daarmee zoveel mogelijk te kunnen uitsluiten.
Je kunt een goede punctie hebben maar het kan tijdens de zwangerschap ook nog mis gaan bv met de bevalling....ademnood....heb twee neefjes die daardoor gehandicapt zijn...terwijl ze gezond waren in de buik.

Het blijft altijd moeilijk, zo"n beslissing....waar doe je goed aan? Succes meid!

 
Ik zelf zou het niet doen. Ik denk bij me zelf wat heb je eraan als je het dan weet? Laat je het weghalen als je weet dat het down heeft? Kijk ieder voor zich maar met kinderen met down is goed te leven hoor. Is niks mis mee. Spreek niet uit ervaring, maar heb zelf een zoon met autisme en er zitten ook kindjes op school en in de klas die down hebben. Voor mij is elk kind uniek.

Groeten mamaa29
 
Prenatale testen, het blijft toch een beetje een beladen onderwerp. Als je 30 bent, kom je alleen in aanmerking voor de tripletest, oftewel nekplooimeting. Als hier een risico van 1 op 100 uitkomt of groter, dan heb je recht op vervolgonderzoek. Pas als je 36 jaar of ouder bent, krijg je standaard een vruchtwaterpunctie of vlokkentest aangeboden.

Bij mijn eerste zwangerschap hebben we geen nekplooimeting laten doen. Bij de 20-weken echo waren er wat afwijkingen te zien die konden duiden op een chromosomale afwijking Wij hebben toen met 21-weken nog een punctie laten doen en hieruit kwamen geen afwijkingen naar voren. Op het moment dat wij de punctie hebben laten doen, hebben we ook na moeten denken over wat we zouden doen als het wel om een chromosomale afwijking zou gaan. En misschien is dit voor sommige mensen niet te begrijpen, maar wij zouden de zwangerschap afgebroken hebben. Let wel, het zou dan gaan om een ernstige chromosomale afwijking die niet met het leven verenigbaar zou zijn. Zo'n beslissing neem je natuurlijk niet zomaar, daar hebben we heel goed over nagedacht en daar zijn ook de nodige emoties bij losgekomen. Gelukkig was er niks aan de hand en is ons zoontje nu 5 jaar.

Bij mijn tweede en derde zwangerschap hebben we beide keren een nekplooimeting laten doen. Beide keren was deze goed en kon ik met een iets geruster gevoel richting de 20-weken echo, ook al was de spanning van de eerste zwangerschap nog heel voelbaar.

Ik denk dat je zelf moet doen waar je je goed bij voelt. Vaak ben je geneigd je te verantwoorden richting je omgeving. Veel mensen zullen ook niet begrepen hebben wat wij gedaan zouden hebben als ons kindje een chromosomale afwijking zou hebben gehad. Maar, het ging om ons leven en niet om dat van een ander.

Ik weet dat er veel mensen zullen zijn die mijn visie hierop niet zullen kunnen begrijpen. Vandaar ook mijn openingszin, het is en blijft een beladen onderwerp.
 
Ik vind dat heel kano gezegd Ugly Betty!

Ik wil er nog wel iets aan toevoegen vanuit mijn eigen ervaring. Mijn jongste zou klompvoetjes hebben....kwamen. Ze met de 20 wk echo achter. Met week 21 en 30 extra echo's gehad. Na de bevalling zou hij meteen in het gips gaan en dat zou een half jaar tot een jaar moeten. Nou, onze wereld was niet vrolijk, niet het einde van de wereld maar toch, het is niet wat je verwacht. Mijn zoontje werd geboren en er bleek niets aan de hand! Omdat ik slank ben, geen grote buik had, had hij een beetje ruimte tekort en zat hij met zijn voetjes naar binnen, het fijnst. Dwangstand. Zo kan het dus ook.....

Iedere situatie is weer anders en iedereen vult die naar eigen weten het beste in.

Groetjes!
 
ik ga het niet doen. je kunt het toch niet helemaal uitsluiten en stel dat je een paar % kans hebt op een afwijking, dan ga je de hele zwangerschap zitten stressen om misschien wel niks. en als het wel zo is nou ja dan had het zo moeten zijn denk ik maar.
 
Ik zelf ben drager van t dfna 6 gen wat een slechthorendheid naar boven haalt inde periode dat wij dat te horen kregen was ik rond de 20 weken van me jongste dochter nu...Mijn oudste dochter heeft nu op 5 jarige leeftijd al gehoorapparaatjes ..gelukkig is de jongste geen gen drager...
hoe je t ook went of keert ik voel me er soms best vervelend onder ik heb haar dat gegeven zonder dat ik dat zelf toendertijd wist ...
wij als ouders kunnen met alles leven al zal t soms moeilijk zijn het zijn jouw kindjes en gaat voor ze door t vuur..maar de buitenwereld kan bikkel hard zijn en daarom kan ik wel begrijpen dat mensen zeggen dat niet te willen voor hun kindje ..
Ook ik twijfel soms nog over een derde kindje
wat als t een jongentje mag worden drager van dit gen, misschien is dit kindje wel helemaal doof en willen we dat er is prima mee te leven maar toch..
is t iets om even bij stil te staan ...

En ik denk net als jouw dbby t heeft dan mis idd zo moeten zijn

xxx
 
Terug
Bovenaan