Hoi Trudi!
Lief dat je eraan denkt!
Ik vind dit forum ook helemaal niks....
Enfin, zijn nog druk in 'gesprek' met 't UMC.
Zal waarschijnlijk nergens op uitdraaien, maar we zetten door.
Die vrouw reageert maar niet op onze brief, deze week sturen we nog 1 keer een kopie ervan en dan gaan we maar weer eens bellen...Dat kost me zo weer een hele middag, eer je haar aan de lijn hebt...
Inmiddels doet ook zorgverzekeraar moeilijk, maar was sowieso al helemaal klaar met Menzis, kortom,het eigen risico moeten we hoe dan ook betalen, maar ik eis van die arts uit 't UMC op z'n minst een excuses.Dat ze ons verzuimt heeft te informeren waar we voor kwamen,
een informatief gesprek voorafgaand van de vruchtwaterpunctie) en het feit dat ze ons niet even meld dat het simpele bloedonderzoekje wat ze ons aansmeerde 1500 eurootjes kostte...
Kortom, nog lang niet afgelopen hier, maar ik eis een normale reactie van haar, ik vind niet dat je zo met patienten om gaat.Het is echt net het zakenleven, bijv. zoals een bank...een hypotheekje aansmeren en proberen om er nog een paar dure verzekeringen uit te kunnen slepen, of zo'n leningbank, tegen zogenaamd lage rentes...
Het voelt echt alsof je genept bent, jij bent een leek in 't ziekenhuis, maar er word wel misbruik van je vertrouwen in zo'n arts gemaakt.
Zo, dat was 't wel weer.
Maak me in 't dageijks leven niet echt druk meer hierom, maar een doorzettertje ben ik wel, altijd geweest...
Ben nu meer bezig met m'n gezondheid, nu 30 weken onderweg.Heb een erg lage bloeddruk, kan niks meer,tril de hele dag, kan Lenthe niet meer tillen, auto rijden durf ik niet meer...Moet veel zout naar binnen werken,verloskundige zei dat ik letterlijk 's middags chips moest eten, maar heb totaal geen honger.Er gaat weinig in, val zelfs af.
Ook ijzer is te laag, staalpillen houd ik niet binnen, slik natuurlijk wel zwangerschapsvitaminen die ijzer bevatten en mijn darm-medicijnen staan ook bol van de ijzer, maar blijkbaar niet voldoende dus.
Nu mijn darmen bepalen wanneer ik naar 't toilet moet ben ik echt op thuis aangewezen, ben al 4 weken niet buiten geweest, maar kan pas 2 keer zoveel medicijnen slikken (wat goed zou helpen) zodra ons kindje er is, dus nu een kwestie van mijn tijd uitzitten..Zag van de week een programma over stoma's...werd er verdrietig van hoewel het een oplossing zou zijn, want o, wat zou het fantastisch zijn om weer normaal over straat te gaan zonder bang te hoeven zijn dat mijn darminhoud langs mijn benen loopt middenin de supermarkt of op 't schoolplein...(4 keer gebeurt sinds ik deze ziekte heb)
Sorry voor deze details, maar ben momenteel meer hiermee bezig...Internist zit eerst nog aan Prednison te denken, dat is echt een mega medicijn en zou als een raket werken zo goed...maar ja, je kent misschien de bijwerkingen van Prednison...botafbraak, kilo's gewicht erbij, haar uitval...
Nou, gezellig stukje is dit geworden he!!!
Moest het blijkbaar allemaal kwijt.
Maar gelukkig heb ik hier manlief, die het hele huishouden overneemt, kookt, kids doucht, voorleest en in bed stopt, boodschappen doet, zuigt, dweilt etc etc...
En moet ook zeggen dat ik nog wel kan genieten van ons kereltje in m'n buik (o nee dat mocht ik niet meer van manlief zeggen, dat klonk te Goois, zei ze als Gooise vrouw), hij schopt de hele dag, buik groeit exorbitant...maar laat me lekker verwennen met aandacht, gelukkig hebben de oudste 2 vakantie...
Enfin, tot zover mijn gezeur, hoe gaat het met jou?
Jij bent ook weer in verwachting meen ik me te herinneren?Hoe ver ben je?Last van de warme dagen?
Groetjes Roos.
