Hi lieve meiden,
Vanaf nu zit ik echt op een wolk, roze of blauw het maakt mij geen zak uit. Ik heb vanmorgen een schitterende echo gehad en hij/zij was zelfs meer gegroeid dan voor de periode stond. Alles zag er fantastisch uit. Hij zat zelfs aan zijn oortje te friemelen. Verder zag ze dat het maagje goed vol was (ja dat is niet zo gek, mama eet ook genoeg).
En toen liet ze het hartje horen. Tsja toen hield ik het echt niet meer droog. Ik begon weer zo hard te schudden dat het beeld weer verdween. Er is zo'n enorme druk van mijn schouders gevallen, dat voelde ik meteen daar al. Ik ging daar vanmorgen heen en ik moest bijna overgeven van de zenuwen (niet van de zwangerschap maar puur van de stress). Maar sindsdien zit ik de rest van de dag al op zo'n wolk, ik weet nu wat ze daarmee bedoelen. Het redelijk onbezorgde gevoel van toen ik eerder zwanger was komt ook weer terug, echt zo'n wie doet me wat gevoel. Geweldig.
Meiden ik gun jullie dit allemaal zo ontzettend. Het maakt me een klein beetje verdrietig om jullie verhalen te lezen terwijl ik zo gelukkig ben. Ik zal zo zoetjes aan met mijn perikelen vooral de meiden op het februariforum gaan bezighouden, want mijn verhaal gaat hier steeds minder goed passen natuurlijk. MAAR ik blijf jullie in de gaten houden en met jullie meeleven en waar ik kan blijf ik jullie ook een hart onder de riem steken. En ik hoop zo dat het maar snel stiller mag worden hier en dat jullie allemaal verdwijnen richting de zwanger zijn forums.
Nogmaals heel erg bedankt voor jullie steun de afgelopen periode, het heeft me zo ontzettend door de angstige momenten heen geholpen. Jullie zijn echt schatten.
Liefs en een enorme knuffel,
Daantje
Vanaf nu zit ik echt op een wolk, roze of blauw het maakt mij geen zak uit. Ik heb vanmorgen een schitterende echo gehad en hij/zij was zelfs meer gegroeid dan voor de periode stond. Alles zag er fantastisch uit. Hij zat zelfs aan zijn oortje te friemelen. Verder zag ze dat het maagje goed vol was (ja dat is niet zo gek, mama eet ook genoeg).
En toen liet ze het hartje horen. Tsja toen hield ik het echt niet meer droog. Ik begon weer zo hard te schudden dat het beeld weer verdween. Er is zo'n enorme druk van mijn schouders gevallen, dat voelde ik meteen daar al. Ik ging daar vanmorgen heen en ik moest bijna overgeven van de zenuwen (niet van de zwangerschap maar puur van de stress). Maar sindsdien zit ik de rest van de dag al op zo'n wolk, ik weet nu wat ze daarmee bedoelen. Het redelijk onbezorgde gevoel van toen ik eerder zwanger was komt ook weer terug, echt zo'n wie doet me wat gevoel. Geweldig.
Meiden ik gun jullie dit allemaal zo ontzettend. Het maakt me een klein beetje verdrietig om jullie verhalen te lezen terwijl ik zo gelukkig ben. Ik zal zo zoetjes aan met mijn perikelen vooral de meiden op het februariforum gaan bezighouden, want mijn verhaal gaat hier steeds minder goed passen natuurlijk. MAAR ik blijf jullie in de gaten houden en met jullie meeleven en waar ik kan blijf ik jullie ook een hart onder de riem steken. En ik hoop zo dat het maar snel stiller mag worden hier en dat jullie allemaal verdwijnen richting de zwanger zijn forums.
Nogmaals heel erg bedankt voor jullie steun de afgelopen periode, het heeft me zo ontzettend door de angstige momenten heen geholpen. Jullie zijn echt schatten.
Liefs en een enorme knuffel,
Daantje