A
Anoniem
Guest
Gisteren zijn wij de trotse ouders geworden van een dochter: Fos. Liep al vijf dagen overtijd en was het goed zat. Woensdagavond nog op de fiets weggeweest. Om 1 uur lagen we in bed en om 2 uur werd ik wakker met weeen om de 2 minuten. Dat was maandag ook al zo, maar toen zette het niet door. Nu dus wel. Maniief was eerst niet wakker te krijgen, maar toen hij wakker was meteen gebeld met de vk. Die was er binnen 5 minuten. Had al 5 cm ontsluiting, dat ging snel naar 8 maar verder ging het niet. Ambulance gebeld, en vlak voor ze er waren toch 10 cm..... Half uur geperst, maar baby wilde er niet uit. Overgeladen op brancard en naar het ziekenhuis gebracht. Mocht in de ambulance niet persen, moest de weeen wegpuffen en dat ging niet. Volgens mijn man gilde ik zo hard dat de sirene niet eens nodig was. In het ziekenhuis meteen verder en na 20 minuten hadden we een prachtig meisje in onze armen. Helaas koorts en behoorlijk veel bloed verloren, dus aan infuus en daar blijven. Gelukkig zakte de temperatuur in de loop van de dag en mochten we 's middags naar huis. Heerlijk in mijn eigen bed geslapen met ons meisje ernaast.