Roze wolk?

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hai dames en heer die al bevallen zijn!
Vroeg me af hoe het met jullie gaat en of jullie strak op je roze wolk zitten of dat het af en toe (net als bij mij dus...) een donderwolk(je) is?

Saar doet het geweldig groeitechnisch, maar aj wat heeft ze een volume erop zitten. Afgelopen week was een HEL. Ze heeft de afgelopen dagen zoveel gehuild overdag dat ik echt de babyfoon het raam uit wilde gooien en mezelf wilde aangeven voor 'slechtste moeder ooit'. Brullend heb ik mijn moeder gebeld haha! Saartje wilde maar niet slapen en ik kon niets doen wat haar kalmeerde. Dokter, osteopaat, lactatiekundige ik heb ze allemaal gezien deze week haha.

Vandaag niemand gezien en ja hoor dat werkt blijkbaar, want ik heb wonder boven wonder zelf nog een uurtje kunnen slapen terwijl Saar prinsheerlijk lag te tukken. Zojuist een lekker badje gedaan en de borst gegeven, heerlijk huid op huid. Nu slaapt ze weer als een roos (na een 5 min in slaap huilen).

Ben Ria Blom aan het lezen. Misschien dat ik er nog tips uit kan halen om het voor Saar wat aangenamer kan maken.

Al met al vind ik het moeder zijn een bijzondere en impactvolle taak waar ik nog behoorlijk aan moet wennen. Gelukkig ook met roze wolken aan de hemel, maar het is niet altijd alleen maar leuk.

Hoe vinden jullie het? Herkenbaar? Hopelijk niet en is de roze wolk bij jullie constant aanwezig.

Liefs Suus en slapende Saar (hoe fijn ze slaapt!!!)

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Lieve lieve Suus,

Het is misschien niet heel aardig, maar wat ben ik ontzettend blij met jouw berichtje... Ik heb vandaag nagedacht over het posten van een soortgelijk bericht, maar ik durfde niet.

Die roze wolk bestaat volgens mij wel, maar heeft af en toe een randje grijs en zorgt af en toe ook voor een fikse regenbui.

Hier niet heel veel gehuil, (althans niet van Lise ;-)) maar juist heel veel zorgen over de groei. Vandaag bij het consultatiebureau tot de fantastische ontdekking gekomen dat de kleine afgelopen week maar 30 gram is aangekomen. Blijkbaar heb ik geen slagroom en drinkt Lise toch minder effectief uit de borst dan gehoopt. De woorden 'ziekenhuis' en 'sondevoeding' zijn alweer gevallen en ik stortte weer eens in.

Natuurlijk is de liefde die je ervaart voor zo'n kleintje overweldigend en zou je haar voor al het goud en wereldvrede nog niet willen ruilen, maar pffff... soms is het wel pittig.

Misschien werkt het ook niet mee dat zo'n zwangerschap en bevalling de hormoonhuishouding redelijk overhoop gooien. Ik voel me althans nog niet helemaal mezelf. Ik weet niet hoe jij en de andere mama's dat ervaren.

Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is als je kindje steeds huilt en dat je je af en toe flink machteloos voelt. Zo'n babyhuiltje gaat door merg en been. In mijn omgeving hoor ik dat rust, reinheid en regelmaat vaak effectief werken... en inderdaad de osteopaat, maar dat heb je al geprobeerd. Hoe gaat jouw vriend/man ermee om? Hebben jullie veel aan elkaar? Ik hoop dat de goede dag die je vandaag hebt een begin is van een hele mooie en zorgeloze periode.

Fijne avond.

X,
Melian

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Lieve Suus en Melian,

Ik kan (nog) niet meepraten over de roze/grijze wolk, maar wil jullie allebei een vette virtuele knuffel geven!
Volgens mij is het heel goed om ook dit soort berichten te delen. Zo kunnen we elkaar erdoorheen slepen!

Suus, ik hoop dat het met het huilen van Saar snel beter gaat! Ik kan me voorstellen dat je af en toe van gekkigheid niet meer weet wat je moet doen (om haar te troosten). Hopelijk is het een zeer kortdurende fase.

En Melian, ik hoop zó dat je kleine meisje lekker snel gaat groeien. Na opstartperikelen verdienen jullie dat gewoon met z'n drietjes! En als je lekker uit wilt huilen of bij wilt kletsen, dan mag je me altijd bellen!

Meiden, ik denk aan jullie!
Veel liefs en een dikke kus,
Marieke

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Bij mijn eerste heb ik het ook niet als een roze wolk ervaren. En hij was geen moeilijke baby. Hij groeide goed, dronk goed (uit de fles, want borst is niet gelukt) en huilde niet extreem veel, maar was helaas wel een keer of 5 per nacht wakker en is heel vaal ziek geweest het eerste jaar.

Ik heb gewoon heel erg moeten wennen aan het moederschap.

Ben benieuwd hoe ik het dit keer ga ervaren. Zie erg op tegen die eerste weken, omdat het zeer waarschijnlijk een geplande keizersnede wordt en ik dus de eerste tijd ook nog eens zit met de pijn van de wond. Dat gaat het er ben ik bang niet beter op maken.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Fijn om te horen dat ik niet de enige ben! Ik hoor het van veel moeders; je moet gewoon even wennen aan het moeder zijn en je leventje op een ander spoor zetten. Tja en dat huilen gaat gewoon door merg en been... Hopelijk gaan de krampjes snel over voor Saar, want het is zo sneu om te zien. Osteopaat heeft volgens mij wel enigszins nut gehad, want het is nu niet meer de gehele dag huilen. De 18 u voeding blijft echter een probleem. Maar dat hoor ik wel vaker. Kindjes moeten dan de dag verwerken. De drie R'en staan hier nu hoog in het vaandel. Alle bezoek voor komende week is afgezegd en we gaan eens rustig de week door samen.

Gelukkig is mijn lief er heel erg voor ons en doet hij zijn uiterste best om na zijn werk (wat natuurlijk juist nu mega hectisch is) Saar te verzorgen waar mogelijk.

@Melian wat ontzettend balen dat Lise niet zo goed groeit als je zou willen (of zou moeten). Misschien zijn het opstart'probleempjes' en gaat het dadelijk wat beter. Saar had in de eerste week ook bijvoeding nodig (ook bij ons is het woord ziekenhuis gevallen...). Ongelooflijk K*T om te horen en kan me zoooo goed voorstellen dat je dan even instort. Geef jezelf ook even de ruimte om rustig te janken/brullen/schreeuwen. Mij lucht het vaak enorm op en kan ik daarna er weer even tegenaan. Stel jezelf niet te hoge eisen en blijf bewust van het feit dat je hormoonhuishouding een puinhoop is, je net bent bevallen en je gewoon ook nog eens moeder bent geworden. Pff alleen dat al is genoeg om het eens op een brullen te zetten. Laat staan dat je ook nog eens zulk vervelend nieuws krijgt....Ik hoop dat Lise snel bolle wangen en elastieken beentjes en armpjes krijgt!! Hou ons een beetje op de hoogte.

Hele dikke liefs voor jou en Lise!

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hallo Dames,

Wat vervelend dat niet alles gaat zoals gehoopt. Ik kan niet veel ervaring delen over dit onderwerp maar wens jullie iig een hele rustige (slaapvolle) periode. En blijf vooral de vervelende dingen van je afschrijven... dit helpt enorm...

Liefs Geert

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hey Suus,

Hoe gaat het nu met jou en Saar? Is ze nog steeds wat rustiger dan de afgelopen periode? En heb jij daardoor een beetje kunnen bijkomen?

Dankjewel voor je ontzettend lieve reply. Het afgelopen weekend hebben we heel strikt met de fles (wel moedermelk) gevoed, om zeker te weten dat Lise genoeg binnen zou krijgen. Met resultaat, want vandaag op het CB was het helemaal goed. Ze was in drie dagen tijd enorm aangekomen en weegt nu 2745 gram!! Hopelijk zet deze lijn voort en kunnen we de bezorgdheid en ziekhuisdreiging gauw achter ons laten.

Wat voor een boek ben je trouwens aan het lezen? En is het wat?

Fijn dat het bij jullie zo goed gaat Geert. Blijf genieten ;-)

Veel liefs,
Melian

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Meiden heel herkenbaar en geloof me, de meeste nieuwe mama's ervaren het kersverse moederschap niet als een roze wolk...
Moet zeggen dat t nu bij m'n tweede makkelijker is, maar ik heb een helse eerste week gehad. Ws door de te snelle bevalling, de hormonen en uitputting vooraf kreeg ik ineens last van paniekaanvallen ( heel erg hyperventileren en boordevol adrenaline) heel erg eng...
Na 5 dagen was het over, maar t waren wel 5 vreselijke dagen.

Ik kan nu wel meer genieten en maak me minder zorgen dan bij mn eerste. Toen vroeg ik me ook steeds af waarom ik me niet steeds superblij voelde en als m'n zoontje erg huilde, door krampjes of later door z'n reflux dan jankte ik van ellende met hem mee... Hij had ook een aantal opstartprobleempjes en oh wat maakte me dat onzeker... Herkenbaar gevoel dus!
Maar het wordt beter!! Ik vond het na 3 maanden al heel anders. De hormonen worden rustiger, je kindje zit lekkerder inzn vel, geen krampjes meer....

Fijn om je gevoel te kunnen delen! Dit zijn de gevoelens waar je vtv weinig tot niks over hoort hè?