Hoi!
Ben ook zo moe, al was het maar van de misselijkheid. Dat schiet niet op hè! Ik kom 's avonds moeilijk in slaap, lig te piekeren (had ik de vorige keer ook), moet eten want heb honger en honger=misselijk, en kan vervolgens 's ochtends na het ontbijt meteen weer een uur mijn bed in. Enzovoorts, enzovoorts. En het gekke is, ik ben er stiekem wel blij mee: m'n hormonen zijn duidelijk actiever dan de vorige keer, die misging.
Mijn rug was ook een tijdje vervelend, maar dat ging over, lijkt inderdaad alsof ik er even aan moest wennen. Ik heb wel nog sneller last van te zware schoudertassen enzo. Ik loop ook met een elastiek rond mijn bekken van de bekkenfysio, mijn bekken deed dingen die het wel hoort te doen maar niet zo pijnlijk en niet zo snel al. Dat scheelt wel wat.
Allemaal heel veel succes! Ik vind het zo'n wonder dat anderhalve centimeter mens-in-wording in mijn buik zit, al moest ik negen maanden plat (even afkloppen!) ik zou er nog van genieten ben ik bang.
Liefs,
Zeeuws Meisje
