Rust....dipje

Hallo allemaal,
Gisteren ben ik met vriendinnen heerlijk op stap geweest. Eerst naar de musical love me just a little bit more en daarna naar een café. Tijdens de voorstelling kwam ik erachter hoe vaak ik wel niet aan denk dat ik zo graag een kindje wil. Ik werd echt flink met mezelf geconfronteerd. Eigenlijk baal ik hier een beetje van. Ik dacht dat ik altijd wel nuchter zou zijn en blah blah blah...mijn omgeving ziet me dus ook zo dus ik praat maar nergens over. Toch baal ik ervan dat ik nu niet bijna 17 wk zwanger ben. Ik merk dat ik ontzettend veel druk op mezelf uitoefen, eigenlijk moet ik dit jaar nog zwanger zijn. Dit kan niet goed zijn dus ga ik mezelf dwingen er minder mee bezig te zijn. Maar het is zo ontzettend moeilijk, ik zie overal zwangere vrouwen en ben alleen maar jaloers ook mensen om me heen die kindjes krijgen ik baal ervan. Ik vind mezelf egoistisch, ik ben best jong(26 bijna 27) en het was de eerste keer en vrij snel raak, ik moet maar even rustig afwachten dat ga ik nu proberen. Heeft iemand tips om er minder mee bezig te zijn. Gisteravond heb ik even flink wat alcohol genuttigd dat is zeker niet de oplossing.
Gr. van Biate
 
Hoi Biate,

Ik denk dat het moeilijk is om er niet te veel aan te denken, mee bezig te zijn en/of jezelf te dwingen. Ik had het vorige week ook nog maar nu heb ik mijn menstruatie en nu ben ik er rustiger onder. Ik probeer constant tegen mezelf te zeggen dat ik er geen druk op moet leggen en dat het komt wanneer het komt maar ik moet er eerlijk gezegt niet aan denken nu nog een half jaar te wachten maar je kunt er zo weinig aan doen. Heb je je menstuatie nog niet gehad? Ik denk dat als bij mij de duivels weg zijn ik weer net zo hard in het oude ritueel verval pfff.

Doe rustig aan, misschien heeft iemand anders een goed idee voor dit probleem.

Sterkte ermee, probeer idd gewoon leuke dingen te doen.

Po
 
Hoi Biate,

Ik herken mezelf helemaal in je berichtje! Ik heb zojuist ook een berichtje geplaatst omdat ik even in een dip zit. Net als jij ben ik er veel mee bezig (dan weer een paar weken niet maar meestal wel..) en baal ik dat alles niet zo loopt als dat ik het zoooo graag zou willen. Overal zie ik zwangere vrouwen en op mijn werk schieten de dikke buiken ook als paddestoelen uit de grond... Maarja, we moeten hoop houden en geduld hebben. Hoe moeilijk dat ook is! Onze tijd komt nog wel!

Sterkte!

X F.
 
Lieve Biate,

Ik snap heel goed dat je er minder mee bezig wilt zijn. Maar ik kan je geen tips geven. De enige tip die ik je kan geven is dat je het moet nemen zoals het komt. Je kunt niet overal invloed op uitoefenen en ook ga je jezelf tegenwerken als je het omgekeerde gaat doen van wat je natuur je ingeeft.
Ik ben zelf ook een hele nuchtere die niet veel praat, maar gisteren heb ik een uur of 2 nonstop tegen mijn moeder aan zitten kletsen over alle pijn, nare ervaringen en ook hoop voor de toekomst die ik ben tegengekomen de afgelopen maand. Zo nuchter ben ik opeens niet meer.
Het IS heel moeilijk. En daar mag je best van balen. Je komt er wel uit. Vrouwen zijn sterk, maar niet doordat ze stoer doen. Als je een beetje meegeeft, dan breek je niet!

Heel veel liefs,

Marjon
 
Terug
Bovenaan