rustig aan doen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi allemaal,
Wie heeft er ook zo'n moeite met rustig aan doen?
Ik moet van mijn verloskundige echt wat rustiger doen omdat ik last van mijn bekken heb, maar ik vind dat zooooo moeilijk!
Ik betrap me steeds op dingen die ik eigenlijk niet mag doen, vooral in het huishouden loop ik overal tegenaan.
Hoe doen jullie dit?
Wat ook lastig is is dat ik op mijn werk minder mag doen van de verloskundige. Ik mag geen dingen optillen enzo (erg lastig als kleuterjuf!). Ik moet het nog gaan vertellen op mijn werk, hoop wel op wat begrip.

Sorrie dat ik wat zit te klagen, maar het gaat verder gewoon harstikke goed, heb bakken energie en dan is het wel heel jammer om rustig te doen haha!
(en t aard van het beestje speelt natuurlijk ook mee)

Groetjes, Lieke alweer 28weekjes zwanger!
 
Ik herken het wel hoor. Ik heb last van chronische zelfoverschatting hahaha. Ik heb overal zin in en wil vanalles, maar als ik dan een halve dag als een idioot mijn to-do lijstje heb afgewerkt, ben ik vaak toch wel weer opeens heel moe ( goh wat raar  ).

Ik denk trouwens dat het iets hormonaals is. In mijn vorige zwangerschap had ik dit helemaal niet. Toen was ik constant moe en zag ik overal tegenop.

Qua werk heb ik er trouwens geen moeite mee mezelf te beschermen. In het onderwijs moet je nu eenmaal voor jezelf opkomen en duidelijk je grenzen aangeven. In mijn vorige zwangerschap heb ik dat niet gedaan en uiteindelijk bleek ik ernstig ziek. Die fout maak ik geen tweede keer. Let goed op jezelf, werk is maar werk.
 
Hey

Ik heb ook moeite met rust te houden
Ben 2 weken geleden naar de Spoed gestuurd ( ik woon in Belgie )
Heb nu een band tegen pijn in mijn bekken en die draagt mijn buik ook ineens
Daardoor ben ik minder gaan voelen en wil je dus te enthousiast aan het werk gaan thuis
Ik krijg ontzettend veel harde buiken en als ik nu geen rust ga nemen wordt ik in t ziekenhuis opgenomen en daar zit ik ook niet op te wachten
Maar voel ze zo lui als mijn man uit het werk komt en nog alles moet doen
Hebben jullie dit ook??????

Alvast bedankt
 
Hoi allemaal,
Heb net de verloskundige gebeld omdat de pijn in mijn buik en rug echt niet te harden is. Gelukkig is er niets aan de hand, het kindje is gewoon aan het indalen en duwt daarbij zijn schoudertje in mijn bekken, gevolg, steken, veel pijn.
En de oplossing? Je raadt het al....rust houden  Echt liggen in een tuinstoel en niets doen...en dat is nou net wat ik niet zo goed kan....

Maar goed, gelukkig is er verder niets aan de hand!
Dus ik duik nu maar in mijn stoel!
Groetjes, Lieke
 
Hier ook, rustig aan doen........

Ben de afgelopen dagen bezocht door de VK, ben op de huisartsenpost geweest en zelfs in het ziekenhuis. Met ons kindje gaat het prima, maar met mama...............dat laat wat te wensen over. Zere buik, zere rug, wazig zien, duizelig....................kortom: rust houden!
Ik ga vanaf vandaag halve dagen werken, en ik werk gemiddeld maar 3 dagen in de week................ik had gehoopt het nog wat langer vol te houden maar helaas, na dit weekend gaat het er niet in zitten..........

Meiden, succes!!!!
Ennuh, doe rustig aan he.................!

Rimke
 
hallo

erg herkenbaar allemaal.
ben zelf al een paar weken thuis (werk in de zorg) eerst baalde ik er stierlijk van,, en had het erg moeilijk met me rustig houden, want ik had genoeg energie, daarbij heb ik er nog 1 rondlopen die elke dag naar school moet, gelukkig kan ze zich redelijk zelf redden met aankleden etc.
maar nu na een paar weken ben ik er aardig aan gewend en heb ik zo mijn ritme,
In de huishouding doe ik alles gewoon, alleen verdeeld over de week. tussendoor geregeld even zitten op de bank. gelukkig wil mijn dochter van vier graag helpen. dus als al iets op de grond ligt of valt pakt zij het op.
en tuurlijk het valt niet mee, mijn buik is ook behoorlijk groot, en zwaar, waardoor ik de laatste week echt veel last heb van mijn schaambod/streek (banden). Ik heb een buikband gekocht bij de prenatal, op advies van mijn bekken therapeut. dit ondersteunt je buik en rug. en kun je onbeperkt dragen.(het is   geen bekkenband) dus als ik boodschappen moet doen en het huishouden, dan heb ik de band altijd om. en dat scheelt toch wel een hoop. Je moet per dag bekijken wat wil je doen, en wat is haalbaar. het valt niet mee, maar op een gegeven moment weet je niet anders.
je moet wel.

heel veel succes allemaal.
 
het advies dat ik heb meegekregen van de therapeut is blijven bewegen, stukje fietsen, ook je huishoudening blijven doen (zover mogelijk) stukje wandelen. anders word het alleen maar slimmer, je word stijver,  gewoon in je eigen tempo en wat haalbaar is   voor jezelf. en de rust nemen die je nodig hebt, anders merk je het wel na je zwangerschap. ( ik spreek uit ervaring.) doordat ik toen geen rust nam en veel te veel deed. (waardoor heel veel pijn had) en na de bevalling tesnel mijn ding weer ging doen. heb ik tot zeker 2 jaar na de bevalling bekkenklachten/bandenpijn gehad. en dat wil je echt niet!!
 
Ow wat is dit herkenbaar!!!!

Bij mijn vorige zwangerschap had ik heel erg veel rugklachten en ben ik in de ziektewet beland. Nu heb ik gelukkig minder rugklachten, maar soms voel ik me 88. Dan heb ik één ding gedaan (bv boodschappen, nota bene samen met manlief) en dan ben ik helemaal óp. Er komt bijna niets uit mijn handen. Ik heb een heerlijk zoontje van bijna 15 maanden en als ik eens iets in huis wil doen, moet dat als hij slaapt (en ik uitgepuft ben van het met hem bezig zijn!) en/of als hij wakker is, waarbij ik hem vaak maar even in de box zet. Hij heeft momenteel een zeer gezonde niewsgierigheid naar vooral dat wat níet mag (aan de stereo zitten bv) en na drie keer hem daar weg te hebben gehaald ben ik gewoon moe!

En dan is het frustrerend dat het zo werkt, want ik wil zo veel!!!!
Nou ja, rustig aan dus maar..... En inderdaad alle bezigheden maar verstandig verdelen over de dag en de week....
Ach, het is maar tijdelijk niet waar !!!

Groetjes
Tess
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan