ruzie..

A

Anoniem

Guest
Hallo Lady's,
Heb zo'n naar weekend achter de rug, mijn vriend en ik hebben echt zoooo erg ruzie gehad. Om praktisch niks. ff in het kort: ik was een avondje naar de bios geweest maar had hem niet verteld hoe laat de film was afgelopen of hoe laat ie zou beginnen, dus ook niet hoe laat ik dacht er weer te zijn. Na de film ben ik nog wat gaan drinken en was om 00.10u thuis. De volgende dag begint meneer toch te tieren over dat ik te laat thuis was en hij niet wist wat ie kon verwachten voor een doordeweekse avond. Hij trok alles zo uit het verband dat ie allemaal pijnlijke dingen erbij haalde waardoor ik nog kwaader werd. Nu is mij vraag hoe kan ik er voor zorgen dat het niet weer zo uit de hand loopt dat ik mijn spullen wil pakken en dat hij misschien eerst iets rustiger word voordat ie zulke pijnlijke dingen zegd!, Ik heb vroeger niet echt een voorbeeld gehad van een stabiel gezin dus eigenlijk zijn wij voor ons zelf het wiel opnieuw aan het uitvinden. Hebben jullie ook wel eens zulke knallende ruzie's dat je het ff niet meer weet??
 
Hay meid,

Ik herken mezelf wel een beetje in jouw verhaal. Mijn man heeft ook erge moeite met communiceren. Relativeren is dan ook erg moeilijk. Vraag je eens af: wat is er nou echt aan de hand? Mijn man gaat meestal van het meest negatieve uit terwijl ik denk: hij zal het wel niet zo bedoelen. Er ontstaat dan een strijd waar ikzelf niet tegen kan. Verhalen worden opgeblazen en negeren is al helemaal iets waar ik van ga stijgeren. Mijn man kiest er dan in zijn woede voor dingen te zeggen waarvan hij weet dat mij dat kwetst.

KINDERACHTIG!

Het kan toch niet de bedoeling zijn elkaar expres pijn te doen of te kwetsen? Ik kan hier erge moeite mee hebben, met deze manier van communiceren.
Ik heb hier een gesprek met hem over gehad omdat ik het even zat was. Op zo,n moment, dat ik aangekeken wordt op een hatelijke manier terwijl het nergens over gaat, ben ik er ook ff helemaal klaar mee. Hij denkt dat hem alles overkomt terwijl je 80% van je eigen leven zelf in de hand hebt, jij maakt keuzes, jij kan het dus veranderen.

Als we gekalmeerd zijn leg ik hem dit uit. Ik vertel wat het met me doet en dat ik het op je 30e onacceptabel vind om zo tegen me te doen en dingen te zeggen die bewust gekozen zijn om iemand pijn te doen.

Dit komt (duurde ook even) nu wel aan gelukkig. Ik wijs hem hier op...........

doe dat ook!

Ik heb zelfs geeist dat hij, mocht het niet zelf lukken een cursus assertiviteit gaat volgen! Je kan het pijnlijke gedeelte ook voor zijn door hem even te laten voor wat hij is en even weg te gaan....ga niet mee in die strijd die hij aangaat.......

Nou meid, succes ermee!!

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
 
Ja ik herken mezelf in jou verhaal;) Tot op zekere hoogte kan ik me in houden, dit was voorheen wel anders. (ik ben 22 en hij is 34) Hij heeft al veel van me geleerd(zegt ie zelf) We hebben het na die tijd rustig overgehad en dan zegt hij ook dat ie het niet meend en hij me echt geen pijn wil doen. Mja het kwaad is dan al geschiet. Eerder hadden we deze ruzie's iedere maand nu 1x per half jaar. Maar O wat komt dit hard aan! Ik ben niet makkelijk te kwetsen op dat moment zelf maar vooral de dagen (ookal hebben we het uitgepraat) erna. Dan ga ik nog eens terug in de tijd om te kijken waar het nu echt verkeerd ging en dan voel ik me soms zoo alleen! Ik ga de strijd niet meer aan en probeer zelf rustig te blijven en anders ff een time out in te lassen. Thnx
 
Wat erg!
Ik heb geen ervaring met jouw situatie, maar ik hoop dat jij en je vriend er samen uitkomen!

Succes!
 
heey meid...

heb er zelf geen ervaring mee...
Kan je wel zeggen dat COMMUNICATIE het sleutelwoord is...
ben zelf iemand die alles opkropt en daardoor zijn ook een aantal relaties niet goed gegaan...
Nu met mijn huidige vriend, praat ik heel veel. En het gaat alleen maar goed.
En zoals hij altijd doet als ik eens echt goed kwaad ben, blijft ie toch heel rustig en probeert heel rusig met mij te praten...

hoop dat het snel beter gaat...

liefs en sterkte
 
Heey meid,

Wat balen zeg!! Ik herken het wel. Hier ook een vent die nauwelijks communiceert en die weleens opmerkingen maakt die erg pijnlijk zijn. Wij zijn nu 11 jaar samen en ik heb wel geleerd om het te zeggen. Is het niet direct dan wel kort erna want anders gaat het aan je vreten en blijf je erin hangen. Ik ben heel open eerlijk geworden door hem en heb hem geleerd om iig te zeggen wat er is. Ik moet het er nog vaak uitrekken, maar hij zegt het wel en dat bespaart veel ruzie's!!

Ik ben het met cloewja eens...communicatie is het sleutelwoord! Helaas zijn niet alle mannen daar goed in...

Heel veel suuces meid!!!
Liefs ciomama
 
Terug
Bovenaan