Ruzies met partner

Eigenlijk heb ik sinds ons kleintje er is geregeld ruzie met mijn partner.
Ik heb het gevoel dat hij mij ondermijnd hoe zwaar ik het heb. Hij vind het allemaal wel meevallen, ja.. die ene keer dat jij haar in bed legt.
Maar ook over onze ouders, die geregeld vervelend ongevraagd advies geven of tijdens onze kraamtijd geregeld onaangekondigd super vroeg ineens voor de deur stonden.
Ik geef borstvoeding dus als ze snachts wakker word dan ben ik met haar bezig terwijl mijn partner doorslaapt. En dan sochtends koffie voor zichzelf zetten en zelf als eerste gaan douchen.. het is nooit is “kom maar met haar dan kan jij douchen” of “wil je ook wat te drinken”. Ik heb ook een nieuwe baan waar ik af en toe savonds moet werken en zijn eerste reactie “niet teveel savonds hoor, anders heb ik geen leven” terwijl ik andersom als hij werkt ook heel de dag met haar ben…
Omdat ze niet goed slaapt is het mij echt een beetje aan het opbreken en ik heb al geen steun van familie want die zeggen “gewoon laten liggen en laten huilen, van oppakken verwen je ze teveel” en nu dus ook niet van mijn vriend want het valt allemaal wel mee en ik ben depressief en ik moet hulp zoeken en oja, vandaag zei die nog even “ja je kan niet heel de dag tv kijken” TV KIJKEN!? Ik schoot uit me vel! Ik zou er alles voor over hebben om gewoon op een normaal tempo het huishouden is te kunnen doen en niet als een soort malloot op het moment dat ze even met zichzelf speelt of 30 minuten slaapt.
Ik merk wel dat ik veeeeeel meer overprikkeld ben, maar tot hij is een dag in mijn schoenen staat vind ik het bizar dat hij zegt dat het wel meevalt en ik hulp moet zoeken…
 
Het klinkt helemaal niet alsof het meevalt. Maar waarom wil je geen hulp zoeken?
Een slecht slapende baby is echt heel zwaar, heb ik ook ervaren. En dat gedoe over een baby teveel verwennen 100% onzin. Dat gaat over peuters die de boel proberen te manipuleren. Die kan je te veel verwennen.
Geef duidelijk aan bij je man wat je van hem verwacht en nodig hebt. Zoals de baby even bijhouden terwijl je wat tijd voor jezelf hebt, of slaap inhaalt. In hele duidelijke instructies.
Het is heel normaal dat je overprikkeld met slaapgebrek. Wat denk je van kolven en hem voor de nachtvoeding op laten draaien?
Van mijn familie had ik ook weinig begrip voor slecht slapende baby. Dat kwam door gebrek aan ervaring. Wij sliepen super goed als baby. Mijn schoonmoeder bleek dit probleem wel ook doorstaan te hebben...
Dus vraag vooral tips aan je schoonmoeder. Ongeacht wat je van haar als persoon vindt.
Heel veel sterkte!
 
Tja er is een reden dat mannen geen kinderen kunnen baren ;)
 
Buiten dat om is het natuurlijk ontzettend ruk dat je in deze situatie zit. Kun je met het overleggen dat je bijvoorbeeld 1x in de week de grote boodschappen allen wilt doen. Dat hij moet zorgen voor jullie kindje en het doodnormaal is dat jij 1x per dag wilt douchen.
Over de meningen van anderen, dat is zo vermoeiend en het kost je onnodige energie. (ken je struggle) 
Wat Essil hierboven zegt je kunt een baby never verwennen. Logisch dat je baby rustig wordt als je de baby oppakt. Het voelt jouw nabijheid en dat je komt zorgen. Mijn dochter wordt altijd opgepakt als ze huilt. (mits ik niet op het toilet zit natuurlijk ;))
Misschien kun je met je partner overleggen of hij op zaterdag zich wil bekommeren om de baby zodat jij rustig je huishouden kunt doen. Dat kan al wat ademruimte geven. 
 
 
Terug
Bovenaan