's Nachts opstaan of laten huilen?

Mijn zoontje van 2.5 was altijd een goede nachtslaper, tot ik vorige week met potty training begon. Na een week ben ik gestopt, hij leek niet geinteresseerd en hij werd -na jaren van doorslapen- ineens 's nachts wakker en riep dan 'plassen'. Niet dat hij dan moest, hij plaste ook gewoon netjes in zijn luier - het zal waarschijnlijk zijn gekomen dooe de onrust van het potty trainen.

Twee dagen geleden ben ik zoals gezegd gestopt met het zindelijk maken, meneer dartelt (en plast en poept) ondertussen gewoon weer rond in zijn luier, maar het 's nachts wakker worden en 'plasje' roepen, blijft doorgaan.

Ik ben nooit een 'renner' geweest, ik rende dus niet bij elk huiltje naar boven. Vannacht ben ik twee keer naar boven geweest en daarna heb ik hem laten huilen, en dat was best een aardig tijdje.

Mijn vraag/vragen is als volgt, waar komt dit vandaan, hoe kan ik dit stoppen en kan je een kind van 2.5 gewoon laten huilen?

Iemand tips en/of antwoorden? Ik ben wel weer toe aan een nachtje lekker slapen...
 
Nou, wij hebben zulke fratsen ook wel eens gehad, maar dan met snotjes! Als ze verkouden was dan moest ik haar neusje afvegen, logisch. Maar de nachten er na probeerde ze dan ook 's nachts 'snotje' te roepen. We zijn toen 1 keer gaan kijken of het echt snot was, toen dit niet zo bleek te zijn hebben we haar ook laten huilen. Na een paar dagen (nachten) sliep ze weer prima door.

Negeren dus!
 
Ps. Loïs is net 3 geworden en sinds een week overdag zindelijk. Ik heb het ook geprobeerd met 2,5 jaar maar het werkte gewoon niet. 3 jaar is prima, ze snappen het veel beter en we hebben heel weinig ongelukjes gehad! Ze geeft het bijna altijd aan!
 
Terug
Bovenaan