Hoi,
Mijn dochtertje is deze maand 2 geworden. Ze is altijd een goede slaper geweest (met af en toe zijn pieken en dalen). 's-Avonds gaat ze in principe bijna altijd gewoon slapen (ze slaapt bijna niet meer overdags) omdat ze gewoon heel erg moe is. Soms is ze wel verdrietig en gaat ze een keer of 4 staan en schreeuwen. In de meeste gevallen slaapt ze wel binnen het half uur. Nu wordt ze alleen 's-nachts wakker (de ene keer om 1.00 uur en de andere keer om 3.30 uur) en dan wil ze mee naar het grote bed. Omdat we dat wel vaker gedaan hebben toen ze wat kleiner was, maar lang niet altijd. Vaak laten we haar dan huilen en valt ze gewoon weer in slaap. Maar nu ze wat groter is krijst ze de hele boel bij elkaar. Ze ligt namelijk dagelijks wel effies bij ons in bed, omdat ze rond 7.00 uur wakker is en ik (luie donder) dan nog niet gelijk naast mijn bed spring om de dag te beginnen. En ze drinkt dus altijd haar flesje (pap) nog bij ons s'ochtends in bed.
Nu heb ik haar daarmee teveel verwend en wil ze graag bij ons zijn. Misschien moet ik haar 's-ochtens ook niet meer bij me nemen, maar gelijk naar de huiskamer gaan als ze wakker is? Ik weet dat ze het gewoon lekker vind om nog even bij ons te kruipen s'ochtends.
Wie herkent dit verhaal met haar kleintje en doet het ook zo of heeft tips om het patroon te doorbreken?
Gr. Patricia
Mijn dochtertje is deze maand 2 geworden. Ze is altijd een goede slaper geweest (met af en toe zijn pieken en dalen). 's-Avonds gaat ze in principe bijna altijd gewoon slapen (ze slaapt bijna niet meer overdags) omdat ze gewoon heel erg moe is. Soms is ze wel verdrietig en gaat ze een keer of 4 staan en schreeuwen. In de meeste gevallen slaapt ze wel binnen het half uur. Nu wordt ze alleen 's-nachts wakker (de ene keer om 1.00 uur en de andere keer om 3.30 uur) en dan wil ze mee naar het grote bed. Omdat we dat wel vaker gedaan hebben toen ze wat kleiner was, maar lang niet altijd. Vaak laten we haar dan huilen en valt ze gewoon weer in slaap. Maar nu ze wat groter is krijst ze de hele boel bij elkaar. Ze ligt namelijk dagelijks wel effies bij ons in bed, omdat ze rond 7.00 uur wakker is en ik (luie donder) dan nog niet gelijk naast mijn bed spring om de dag te beginnen. En ze drinkt dus altijd haar flesje (pap) nog bij ons s'ochtends in bed.
Nu heb ik haar daarmee teveel verwend en wil ze graag bij ons zijn. Misschien moet ik haar 's-ochtens ook niet meer bij me nemen, maar gelijk naar de huiskamer gaan als ze wakker is? Ik weet dat ze het gewoon lekker vind om nog even bij ons te kruipen s'ochtends.
Wie herkent dit verhaal met haar kleintje en doet het ook zo of heeft tips om het patroon te doorbreken?
Gr. Patricia