Hallo allemaal,
Als je geen zin hebt om dit "carriere" gezeur van mij te lezen moet je maar ff niet verder lezen........
(Ik heb je gewaarschuuwd...)
Ik zit echt met een dilemma...
Op dit moment zit ik ruim 4 jaar op een managementfunctie binnen een grote organisatie..
Ik zou dolgraag verder willen groeien maar heb dit telkens voor me uitgeschoven omdat wij prive natuurlijk andere plannen hebben...
Nou hebben we er ons erbij neergelegd dat dit nog wel even kan gaan duren (een gezinnetje), maar ondertussen sta ik al wel 1 1/2 jaar stil! Zowel op het gebied van uitdaging dat ik m'n job vind als het prive-vlak.
Ik zou dolgraag solliciteren naar een hegere functie, ook al is dat bij een ander bedrijf... Ik heb tot nu toe steeds gedacht: dat kan ik niet maken... stel dat het dan ineens raak is...
Maar ik weet van mezelf dat ik (ookal zou ik moeder worden) dat ik altijd zou willen blijven werken en mezelf blijven ontwikkelen...
Wel in een passend patroon natuurlijk..
Moet ik mezelf schuldig voelen als ik net een nieuwe job heb en ik raak zwanger?
Nu heb ik een vast contract... maar wat als ik een nieuwe job vind, en het is plotseling wel raak..? Dan zit het er natuurlijk dik in dat m'n contract niet verlengd wordt (bij een nieuwe baas dan heh).
Heb ik dan nog recht op een uitkering?
Ze gaan dan toch uit van je arbeidsverleden en je laatst verdiende salaris heh?
Morgen toch maar ff checken bij het arbeidsbureau... Stom... management-functie bekleden en dan hier zelf geen antwoord op weten... ik weet het...
maar ik heb hier nog nooit mee te maken gehad (en hoop het ook niet mee te maken), maar ik wil wel even zekerheid...
Ik heb toch niet al die jaren voor jan L*L gewerkt....
Ik kan nog wel een tijd af gaan zitten wachten... maar dat is nu al 1 1/2 jaar het geval en m'n salaris is ook al ruim 2 jaar bevroren omdat ik vrij hoog zit... maarja ieder mens wil toch een ontwikkeling kunnen zien in wat ie doet heh... ook op het gebied van waardering en dat is mijn geval salaris.
Jof wat is het een warrig verhaal geworden maar ik moest het ff kwijt...
Heeft iemand wijze raad voor mij?????????
Heel veel liefs, Lill
Als je geen zin hebt om dit "carriere" gezeur van mij te lezen moet je maar ff niet verder lezen........
(Ik heb je gewaarschuuwd...)
Ik zit echt met een dilemma...
Op dit moment zit ik ruim 4 jaar op een managementfunctie binnen een grote organisatie..
Ik zou dolgraag verder willen groeien maar heb dit telkens voor me uitgeschoven omdat wij prive natuurlijk andere plannen hebben...
Nou hebben we er ons erbij neergelegd dat dit nog wel even kan gaan duren (een gezinnetje), maar ondertussen sta ik al wel 1 1/2 jaar stil! Zowel op het gebied van uitdaging dat ik m'n job vind als het prive-vlak.
Ik zou dolgraag solliciteren naar een hegere functie, ook al is dat bij een ander bedrijf... Ik heb tot nu toe steeds gedacht: dat kan ik niet maken... stel dat het dan ineens raak is...
Maar ik weet van mezelf dat ik (ookal zou ik moeder worden) dat ik altijd zou willen blijven werken en mezelf blijven ontwikkelen...
Wel in een passend patroon natuurlijk..
Moet ik mezelf schuldig voelen als ik net een nieuwe job heb en ik raak zwanger?
Nu heb ik een vast contract... maar wat als ik een nieuwe job vind, en het is plotseling wel raak..? Dan zit het er natuurlijk dik in dat m'n contract niet verlengd wordt (bij een nieuwe baas dan heh).
Heb ik dan nog recht op een uitkering?
Ze gaan dan toch uit van je arbeidsverleden en je laatst verdiende salaris heh?
Morgen toch maar ff checken bij het arbeidsbureau... Stom... management-functie bekleden en dan hier zelf geen antwoord op weten... ik weet het...
maar ik heb hier nog nooit mee te maken gehad (en hoop het ook niet mee te maken), maar ik wil wel even zekerheid...
Ik heb toch niet al die jaren voor jan L*L gewerkt....
Ik kan nog wel een tijd af gaan zitten wachten... maar dat is nu al 1 1/2 jaar het geval en m'n salaris is ook al ruim 2 jaar bevroren omdat ik vrij hoog zit... maarja ieder mens wil toch een ontwikkeling kunnen zien in wat ie doet heh... ook op het gebied van waardering en dat is mijn geval salaris.
Jof wat is het een warrig verhaal geworden maar ik moest het ff kwijt...
Heeft iemand wijze raad voor mij?????????
Heel veel liefs, Lill