samen zwanger?

Hoi Mama’s,

Ik ben inmiddels aan de laatste loodjes begonnen en merk dat mijn partner en ik totaal niet meer op één lijn liggen.

Gister hebben we flinke ruzie gehad en heeft hij letterlijk uitgesproken dat hij nu echt nog niet van plan is om rustiger aan te doen. Want hij is toch niet zwanger. Even een side note dat ik nog best actief ben voor de weken dat ik zwanger ben, maar soms gaat het gewoon even niet meer en wil ik gewoon lekker naar huis en op de bank. Mijn partner staat het liefst elke avond in de kroeg en werd dus ook boos toen ik zei dat ik het echt niet fijn vond als hij om 22:30 nog ergens anders heen ging ma de hele avond lekker samen op pad te zijn geweest.

Hij geeft wel aan zodra de baby er is hij het roer om zal gooien. Maar ik ben zwanger, hij niet. Dus dit is mijn pakkie an en ik moet niet verwachten dat hij nu bij de op de bank komt liggen.

Ik vind dit op mijn beurt zo oneerlijk. Ik kan er echt niets aan doen dat het niet meer gaat en heb het gevoel dat ik alleen sta in de zwangerschap. dat hij pas om de hoek komt kijken als de baby er eenmaal is.

Wat vinden jullie? Kan ik van mijn partner verwachten dat hij rekening houdt met mij of moet ik hem maar gewoon laten de laatste weken.

Ik had gewoon gehoopt dat we nog even lekker samen hadden kunnen genieten van de laatste weken met z’n tweetjes.
 
Wat vervelend dat je je er zo alleen in voelt staan. Het is wel jou lijf, maar dat wil niet zeggen dat je alles alleen moet doen. Zwanger zijn is al pettig genoeg. Jullie hebben hier samen voor gekozen

Ik vind dat hij wel degelijk rekening moet houden met jou. Dat wil in mijn ogen niet zeggen dat je hem van alles moet verbieden. Ik ben nu 37 +2 en mijn man is gister een avondje weg geweest maar wel met de afspraak dat hij ten alle tijden auto moet kunnen rijden. Ik vind het heerlijk om ondertussen lekker alleen te zijn en op de bank te liggen.
Maar goed dit is natuurlijk voor iedereen anders. Uit jou verhaal lijkt het alsof hij iedere avond weg is/wil zonder ook maar na te denken of te vragen wat jij graag wil en dat vind ik echt niet oke.

Blijf vooral met elkaar praten en ook straks als de kleine er eenmaal is. Er veranderd zoveel dat je elkaar wel moet kunnen blijven vinden. Je doet het tenslotte samen.
 
Ik denk dat er best een middenweg mogelijk is. Ik weet niet hoever je bent, als in 35 weken of 39 weken bijvoorbeeld. Mijn partner is vanaf 36 weken altijd nuchter en in staat om mij snel met de auto naar het ziekenhuis te kunnen brengen. Maar ik zal nooit eisen dat mijn vriend niet meer op pad kan gaan of wlke avond naast mij op de bank zit. Het klopt dat ik zwanger ben en mijn man niet, maar daarom hoeft hij zich niet hetzelfde te gedragen als ik. Maar snap ook dat je je aan de houding van je man kan ergeren
 
Ik herken het helemaal, ik kon mijn partner teven ook niet duidelijk maken dat het de laatste momenten echt met z’n 2e zijn is, ik heb me daar op een gegeven moment maar bij neergelegd. ik heb mijn partner zijn ding laten doen, hij ging regelmatig naar vrienden om te drinken of dagjes uit. maar ik heb hem wel heel duidelijk gemaakt dat ik hem niet naast het kraambed wilde met alcohol op, al was het maar een slok. Dat had hem wel aan het denken gezet. ?
 
Ow wat gek, hangt misschien ook van zijn leeftijd af? Mijn partner was 30 toen we ons eerste kindje kregen dus wij waren er beide wel echt klaar voor. En hij ging ook niet meer op stap. Ik was heel moe en hij vond dat lullig als hij wel ging. Is nog paar keer zonder mij weggeweest, 3x ofzo. 
Maar we deden veel spelletjes en serie kijken en gewoon lekker bankhangen met lekkere hapjes enzo. 
Zou hef zeker bespreken met hem, want ik zou het echt niet leuk vinden als mijn vriend veel weg zou gaan. Je doet het samen dus wel wat egoïstisch om dan maar op stap te gaan omdat hij toevallig de baby niet draagt. En dat is al een groot mazzelpunt voor hem.haha daar moet ie al blij mee zijn. 
 
Pff lastig hoor! Zijn er mogelijkheden voor jou die ergens in t midden uitkomen?
Hier wordt regelmatig nog een avondje alleen weggegaan door partner, ik vind dat meestal prima. En als ik eens een avond samen wil heeft hij daar ook begrip voor. Ik word altijd uitgenodigd om mee te komen maar ik sla meestal af, lig liever op de bank. 
Maar dat is voor iedereen anders. Ruwweg de opmerking dat het jou zwangerschap is, zou ik niet van gediend zijn. Jij doet het zware werk ja, daar mag hij wel op zijn minst qua bewoording wat meer respect voor hebben. 
 
Terug
Bovenaan