Samengesteld gezin

<p>Hoi allemaal, ik heb een anonieme account aangemaakt, maar toch hoop ik dat jullie mij willen helpen!</p><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;"> </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">Mijn partner en ik zijn bijna 6 jaar samen. Dit zijn absoluut geen makkelijke 6 jaar geweest. Hij heeft twee pubers, uit een vorig huwelijk. Het contact met hun moeder is niet goed, daarom wonen de kinderen fulltime bij ons. Mijn partner is veel weg voor zn werk, waardoor ik alleen ben met 4 kids maar ondanks dat gaat super goed! Daar ligt absoluut het probleem niet. Mijn partner en ik hebben samen 1 jongetje. Ik heb uit een vorig huwelijk een dochtertje van 9 jaar. Haar vader is overleden toen ze twee was, ze kent hem nauwelijks. Vanaf haar 3e waren mijn partner en ik al samen, ze ziet hem daarom als papa, ze noemt hem ook zo. Ondanks dat ze weer dat ze een andere achternaam heeft, noemt ze zichzelf bij de achternaam die mijn partner heeft. </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;"> </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">Mijn dochtertje is een gevoelig kind. Ze huilt om elk standje die ze krijgt, ze is heel onzeker, voelt zich altijd te veel en voelt zich snel een buitenbeentje. Het kost heel veel moeite om haar hieruit te krijgen. Mijn partner vindt het heel moeilijk om hiermee on te gaan, hij is van de harde aanpak, harde stem, een tik op de bil wanneer dit nodig is, er vanuit gaan dat een kind van 9 meer kan dat dan ik zie dat ze kan. En hier komt mijn probleem. Het zijn er twee. Ik weet dat mijn dochter een andere aanpak nodig heeft dan de stevige aanpak die hij gebruikt, het doet haar alleen maar meer schade. Erover praten lukt niet, dat heb ik al geprobeerd. Hij voelt zich aangevallen en vindt dat hij als een vader die al 21 jaar in de ouderschap zit wel beter weet.</div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;"> </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">Naast dit heb ik het gevoel dat hij mijn dochter niet als volwaardig kind van hem ziet. Wanneer we ruzie hebben laat hij dat ook blijken, hij spreekt dat ook uit naar me, maakt botte opmerking naar haar als ik vind je maar een raar persoon etc. Hij zegt ook mochten we ooit scheiden dan zie ik haar niet meer als mijn kind. Dan betaal ik niks voor haar. </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">Hij steekt geen energie in haar, geen papa dochter dingen, geen complimentjes of knuffels. Ik heb echt het gevoel dat ik mijn dochter te kort doe. Ze heeft geen biologische vader meer en ik heb het gevoel dat mijn huidige partner niet trots is op wie ze is, niet zoals hij dat zichtbaar is op de andere drie. Mijn partner is alles voor mijn dochter! Ze kijkt enorm naar hem op en zoekt erkenning bij hem die hij maar afwimpelt. Ik vind het zo moeilijk. </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;"> </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">Mijn hart is echt gebroken en dit doet echt heel veel pijn. Ik hou ontiegelijk veel van mijn partner maar ik kan dit niet negeren. </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;"> </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;">Wie heeft dit ook meegemaakt of zit er midden in en heeft tips? Ik ben ten einde raad. </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;"> </div><div style="caret-color: #000000; color: #000000; font-family: UICTFontTextStyleBody; font-size: 17px;"> </div>
 
Wat een ongelovelijk nare situatie. Het feit dat hij ook echt uitspreekt dat hij haar niet als zijn dochter ziet, zou voor mij direct betekenen dat hij dan ook niks meer met haar opvoeding te maken mag hebben. Dan gaat hij haar niet afkraken en botte opmerkingen maken maar gewoon z’n kop houden! (Sorry voor mijn taalgebruik) ik zou het zeker niet accepteren, je dochter is belangerijker dan hem. Heel veel sterkte
 
Ik snap je gebroken hart gevoel en ik vind het zo sneu voor je dochter! Ik zou dit ook heeeeel moeilijk vinden, je kan zijn gevoel niet afgedwingen richting haar... maar wil je dat voor haar?
 
Jeetje wat moeilijk. 
Ik zou wel even een gesprekje met hem voeren hierover, en een pittig gesprek ook!! Zijn 2 kids wonen ook fulltime bij jullie draag jij toch ook zorg voor door dik en dun.
Zo'n meisje heeft het al extra zwaar, zonder eigen vader, zoekende naar een vader en dan zo afgewezen worden. 
Ik zou hem echt flink aanpakken die vent, je kan het iid niet afdwingen, maar het zegt een hoop over hem als hij er zo over denkt, echt heel naar!!!
Sorry wordt een beetje pissig! Heb dit zelf als kids ook zo meegemaakt, en het doet erg zeer, en vind het heel rot voor je dochtertje.
 
Sterkte met deze moeilijke situatie! 
 
Jeetje wat moeilijk. 
Ik zou wel even een gesprekje met hem voeren hierover, en een pittig gesprek ook!! Zijn 2 kids wonen ook fulltime bij jullie draag jij toch ook zorg voor door dik en dun.
Zo'n meisje heeft het al extra zwaar, zonder eigen vader, zoekende naar een vader en dan zo afgewezen worden. 
Ik zou hem echt flink aanpakken die vent, je kan het iid niet afdwingen, maar het zegt een hoop over hem als hij er zo over denkt, echt heel naar!!!
Sorry wordt een beetje pissig! Heb dit zelf als kids ook zo meegemaakt, en het doet erg zeer, en vind het heel rot voor je dochtertje.
 
Sterkte met deze moeilijke situatie! 
 
Ik weet niet of het fair is om van hem te verwachten dat de band die hij heeft met z’n kids hetzelfde zou moeten zijn. Tuurlijk is dat wenselijk, maar ik denk dat het best goed mogelijk is dat de hechting heel anders is omdat hij er niet vanaf het begin was. Vergeet niet, 4 kinderen & samengesteld gezin is ook niet niets. 
Ik denk echt dat jullie hier goed uit kunnen komen maar er moet wel wat gebeuren en ik zou professionele hulp inschakelen waarbij jullie begeleidt worden hierin. Succes! 
 
Wij hebben ook een samengesteld gezin. En dit blijft toch altijd lastig. Zijn kinderen zijn mijn kinderen niet en andersom. Hoeveel je ook voor ze doet, uiteindelijk als zo’n relatie over is....blijf je over met je eigen kind(eren). De band die je hebt met je eugen kind is anders dan met de kinderen van je partner.
 
Terug
Bovenaan