Schaam mezelf om het hier weg te zetten, maar doe het toch maar....

[Anoniem]

Hoi meiden,

 ik kon Dylano vanmiddag wel wat aandoen!!  Hij zet het ineens op een krijsen, en dat terwijl er nix aan de hand was. Dus hem in de box gelegd, want mss werd hij daar rustig van, maar nee hoor... Meneertje ging alleen maar harder krijsen. Hem dus weer terug op de grond gelegd, en ook dat was niet goed... Nou, toen was de maat vol bij mama. Ik heb hem opgepakt, en voor me gehouden en met een harde stem gezegd: Wat wil je nou??? Wat wil je nou?!?!? Waarop hij alleen maar harder ging krijsen. Toen heb ik hem op bed gelegd, en moest ik ff tot rust komen hoor.
En ja... Toen kwamen de schuldgevoelens  Wat voel(de) ik mezelf schuldig zeg!! De tranen liepen over mijn wangen. Ik dacht echt: Waarom doe ik dit?? Hij ken nog nix zeggen, dus ook nix uitleggen, en ik ga met een harde stem tegen hem praten
Toen ben ik naar boven gegaan. En geluisterd of hij stil was, en ja, hij was gelukkig stil, dus dacht: Dan ga ik hem stiekem ff een kusje geven. Maar hij was nog wakker. En toen ik binnenkwam verwelkomde hij me met een big smile! Zoooo lief!!!. Heb hem dus gauw een kusje gegeven, en zn muziekdoos aangezet, en daana weer weggelopen, want hij moest toch gaan slapen. Hij heeft daarna nog geen minuut gehuild, en heeft toen 2 uur geslapen. Ik ben dit helemaal niet gewend van hem. Hij is altijd zo'n vrolijk kind. Ik wist me met mezelf dus ook met hem geen raad. Pfffff... Moeder zijn kan soms zooo lastig zijn.

Maar gebeurd is gebeurd...

 

[Anoniem]

Lieve Debby,

Daar moet je je cht niet schuldig over voelen hoor. Het kan soms ook allemaal wel erg veel zijn en juist omdat ze nog niets kunnen zeggen voel je je soms erg machteloos. En je hebt hem toch niets "ergs" aan gedaan? Oke, tegen hem schreeuwen heeft geen nut, maar hij houdt daar ook echt niets aan over. Misschien kun je hem, als het je teveel wordt even boven in zijn bed leggen voor 5 minuten. Als hij daar vijf minuten huilt is het voor hem niet zo erg en als jij dan beneden even de deur dicht trekt dan kun je even tot rust komen. En het lijkt voor een ander misschien niet zo erg omdat hij maar zo kort boos is, maar als jij je mannetje zo niet kent dan is het voor jou al heeeel erg lang. Marissa huilt ook nooit dus als zij 5 minuten huilt dan heb ik haar al lang opgepakt.
Probeer op zo'n moment dat je boos wordt even afstand te nemen van hem. Dan heb je daarna weer nieuwe energie om hem te troosten. Dus voel je niet schuldig meid, niemand zegt dat opvoeden makkelijk is.
Sterkte met deze moeilijke periode, en het is echt waar: na regen komt zonneschijn

Linda

 

[Anoniem]

Hoi Hoi


 
Ik denk dat we dat allemaal weleens hebben hoor.

Feline was vanmiddag ook aan het gillen in bed, wilde niet meer slapen. Toen heb ik haar ook uit bed gepakt < ook iets te boos >

Toevallig lees ik nu het boek: en toen was het stil...over 9 baby,s in 1 gezin die allemaal zijn overleden. Tjeetje, toen kreeg ik het wel benauwd hoor, en je voelt je al snel schuldig he?


 
Maar gelukkig is het ook snel weer goed als je naar ze lacht of hun naar ons...


 
Groeten Kirsten

 

[Anoniem]

Hoi Kirsten,
Dat boek heb ik zelf ook, vreselijk, en al helemaal de reden erachter he!

En idd, Debby, dit overkomt de beste!!
Ik zeg altijd maar zo;  Zolang je je maar schuldig voelt.!!!.Dan betekent het nog dat dat je het zelf ook niet zomaar weer doet..ja toch..,Beter dan dat het je niets doet!
En gelukkig maak je het weer dubbel en dwars goed..hihi..
Gr Rina

 

[Anoniem]

Hoi meiden, dankjulliewel voor de lieve een geruststellende reacties!

Ik schrok gister echt van mezelf. Maar zo ken ik Dylano ook helemaal niet.
Mss was hij zo, omdat  hij  die  indrukken nog aant verwerken was van de drukke dagen met zijn verjaardag??
Of was hij ergens van geschrokken??
Voortaan ga ik (nog vaker) proberen tot 10 te tellen. En als dat niet lukt, breng ik hem gwn naar zijn bedje, zonder boos te worden op hem.

Bedankt meiden!!

Liefs Debby.