Schakelen voor schoonmoeder

<p>Goedenavond dames en evt heren, Ik vroeg mij af of iemand toevallig ervaring had met het volgende: manlief heeft een paar jaar terug gedroomd dat wij een dochter kregen en dat ik haar al een naam had gegeven voor hij het kind kon zien. Daar was hij na die droom zo chagrijnig over dat hij mij al een paar jaar bestookt met die naam en hoe ik ons kind zo in godsnaam kon noemen. Drie keer raden welke naam wij leuk zijn gaan vinden voor als het een meisje wordt… Nu schoonmoeders deed dit eerst wat af als een oh leuk verhaal. Grappige is dat het een oud hollandse naam is uit de streek waar de overleden  vader van mijn man ook nog eens vandaan komt, hoe prachtig is dat! Nu hebben we volgende week de 20 weken echo en horen we wat het wordt. Mijn schoonmoeder kwam deze week langs en we kwamen even weer uit op die naam voor als het een meisje wordt. Meldt ze zonder  blikken of blozen dat ze zo ons kind niet gaat noemen en dan zelf wel een andere naam verzint voor der.  Dit meldde ze niet een keer, dit bleef ze herhalen en dat het een stomme naam was. Mijn schoonzusje verdedigde haar ook nog door te melden dat zij ook van haar vader een andere koosnaam had dan haar gewone naam en dat dit heel fijn kan zijn. Ze snapte niet waarom wij de reactie van haar moeder niet begrepen. Nu ga ik ervan uit dat dit een fase is, maar iemand tips hoe hiermee om te gaan en evt naam rellen te voorkomen. P.s. nee, het verandert totaal niet wat wij vinden van de naam en dat ze de naam niet mooi vind is voor ons totaal niet het probleem. Tis de houding en wat ze straks meegeeft aan het kind over een naam die wij uit liefde meegeven. Maar iemand tips voor een soepeler naamacceptatieverloop? </p>
 
Geen namen vertellen voor de geboorte ? 
Wij hebben dit ook bewust voor ons gehouden omdat we geen zin hadden in dat andere hun mening zouden geven maar ook niet dat als we laatste moment toch zouden wisselen, we soort van verantwoording zouden moeten afleggen ofzo. 
Ik heb met familie wel besproken welke richtingen we in ging en wat totaal geen optie zou zijn. Maar de definitieve naam hoorde ze pas na de geboorte. Maar goed, dat was onze manier..  wellicht ooit voor nummer 2 ??
 
Mijn moeder had een hekel aan de naam van onze zoon. Inmiddels weet ze niet beter. Ik heb gezegd: "Zo heet hij, je accepteert het maar. Je gaat hem niet anders noemen, dat is ontzettend kinderachtig."
 
succes!
 
Ben je er niet bang voor dat als je nu rekening houd met haar wensen voor de naam van jullie kind dat ze zich straks overal mee bemoeit?
Ik ben daar bij makkelijk in geworden. Ons kind, onze keus, onze opvoeding. Staat het je niet aan dan is daar het gat van de deur. En die houding van mij heeft mijn schoonmoeder zelf gecreëerd...
 
Terug
Bovenaan