Scheiden of blijven

F

fzhgoUausp92q5NC

Ik zit met een groot dilemma.

Afgelopen april ben ik vreemd gegaan. Hierna heb ik bij mijn man aangegeven dat ik van hem wilde scheiden. Mijn man noemde mij dom en naïef.

Een maand geleden heeft mij aangemeld bij de crisisdienst van de GGZ. Hij zei dat ik een psycho ben. Sindsdien verblijf ik daar.

Afgelopen week heb ik voor het eerst sinds ik hier ben bezoek gehad. Eerst mijn moeder op woensdag, daarna mijn man en kind op zaterdag.

Van de psychiater mag ik naar huis. Ik kan alleen nergens terecht. Mijn man wil me niet meer in huis en mijn moeder wil me ook niet. Mijn zoontje van 8 noemde mij tijdens het bezoek een psychopaat. Mijn leefgeld is inmiddels ook op.

Sinds dat mijn moeder op bezoek is geweest, heb ik ontzettend veel last gehad van herbelevingen. Ze waren eigenlijk nog stop aanwezig. Het bezoek van mijn man, heeft ze nog erger gemaakt. Gelukkig lijken ze sinds vanmiddag weer weg te zijn, met dank aan een lieve medewerker hier.

Ik zit nu met het dilemma; ik mag hier nog langer blijven, maar eigenlijk voelt het krom. De psychiater adviseerde weer terug te gaan naar ons huis. Ik kom inmiddels ook wat in geldnood te zitten. Ik heb mijn man vanmiddag nog om extra geld gevraagd, maar hij vindt mij te veeleisend.

Morgen heb ik een afspraak met het juridisch loket in verband met mijn scheiding. Maar ik twijfel een beetje waar ik goed aan doe. Het is toch een stigma wat er rust op de GGZ enz. Dadelijk ben ik ALLES kwijt, omdat ik hier ben opgenomen. Daarom neig ik er maar om mijn man te vragen mij nog een kans te geven.

Wat zouden jullie doen?


* die nieuwe kans krijgen gaat wel lastig worden, want ik heb hem van de week nog gesmeekt of ik terug mocht komen, maar dat mag helaas niet. Ik weet gewoon even niet zo goed waar ik goed aan doe. Ik zou graag willen werken, maar ik mag hier maar 3 x per dag een half uur naar buiten en 2 x per week 4 uurtjes
 
Daar is dat juridisch loket dus voor.

Weet je man dat jij bent vreemd gegaan? Zo niet, hoef je dat ook niet te zeggen. Daar geef je hem alleen maar munitie mee.

Het lijkt me sterk dat een psychose betekent dat je niks krijgt bij een scheiding. Maar misschien weet iemand hier meer van dat soort zaken.

Is dit waarom je iedere keer iets anders beweerde over je verblijfplaats?

Veel sterkte.
 
Essil zei:
Weet je man dat jij bent vreemd gegaan?
Klik om te vergroten...
Deze vraag zet me echt aan het denken. Ja hij weet dat ik vreemd ben gegaan. Maar hoe hij dat weet is voor mij tot op de dag van vandaag een groot raadsel.

Ik heb hem in het begin eerlijk verteld over mijn contact met iemand anders, maar de intentie was om het vriendschappelijk te houden. Dat is wat ik hem ook heb verteld.

Ik kan me nog herinneren dat hij mij ineens confronteerde met mijn route in Google maps. Dat terwijl ik mijn locatie uit had gezet. Maar ik heb toen, volgens mij, niets verteld over vreemd gaan.

Ik heb in het verleden veel nare dingen meegemaakt en ik weet nog dat ik het idee had dat mijn man mij bewust triggerde in herbelevingen. Het begint er voor mij op te lijken of hij dat hiermee ook heeft gedaan. Ik kan me namelijk echt niet herinneren dat ik het hem heb verteld, maar hij weet het wel.

Over mijn verblijfplaats; dit speelt inmiddels al 5 maanden. Mijn man heeft mij eind april/begin mei de deur gewezen (als ik het goed heb). Sindsdien ben ik op de vlucht/zoekende. Maar ik heb nu sinds een maand ein-de-lijk wat hulp :)
 
Je locatie uit zetten, is 1 ding. Maar die route staat ook gewoon in het geheugen van de telefoon.

Bij je man blijven, terwijl je daar niet gelukkig bent, is geen goed idee. Blijf vooral bij de GGZ zolang je mag, of tot je een andere verblijfplaats heb. Inwonen bij iemand van wie je gaat scheiden, is zelfs voor geestelijk gezonde mensen een uitdaging.
 
Ik kan zeggen dat in de GGZ verblijven, op zijn zachtst gezegd ook een uitdaging te noemen is ;-)

Zeker als de psychiater van mening is dat je niets mankeert, maar je mede cliënten wel van alles mankeren.
 
Het enige wat je nu kan doen is hulp accepteren en bij voldoende hulp op je eigen benen staan en je leven stap voor stap verder inrichten. Je man lijkt ook een spel te spelen of op zijn manier wraak te nemen door je zoon ook tegen je op te zetten. Daar kun je nu denk ik weinig aan doen. Dus voor nu accepteren en wellicht als je zoon wat ouder is het gesprek 1-op-1 met hem aangaan om dingen toe te lichten. En hier ook van leren, vreemdgaan tijdens een relatie of huwelijk is een no go. Principieel, maar ook in praktische zin ervaar je nu ook hoeveel narigheid dit met zich mee kan brengen. Sterkte en succes gewenst.
 
fCkcvVnwykkVicGj zei:
Het enige wat je nu kan doen is hulp accepteren en bij voldoende hulp op je eigen benen staan en je leven stap voor stap verder inrichten. Je man lijkt ook een spel te spelen of op zijn manier wraak te nemen door je zoon ook tegen je op te zetten. Daar kun je nu denk ik weinig aan doen. Dus voor nu accepteren en wellicht als je zoon wat ouder is het gesprek 1-op-1 met hem aangaan om dingen toe te lichten. En hier ook van leren, vreemdgaan tijdens een relatie of huwelijk is een no go. Principieel, maar ook in praktische zin ervaar je nu ook hoeveel narigheid dit met zich mee kan brengen. Sterkte en succes gewenst.
Klik om te vergroten...
Ach ja, karma is a bitch :)
Gelukkig geldt dat voor iedereen!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan