hallo drie jaar geleden ben ik gescheiden mijn zoontje van toen vijf jaar heb ik hier zo goed mogelijk in begeleidt maar nu drie jaar verder weet ik niet meer hoe ik hem moet opvangen hij is boos teleurgesteld en ontzettend verdrietig. om het wekend gaat hij naar zijn vader waar hij wordt overladen met kados, dvd, uitjes ,laat op bed,geen regels alles mag niks hoeft zolang hij het maar naar zijn zin heeft.bij ons gaat het net het tegen over gestelde[zwart wit] natuurlijk krijgt hij ook wel eens een kadootje en gaan we ook wel eens uit maar wij hebben wel regels en afspraken maar mijn zoontje gooit het allemaal achter zich neer.de kinder psycholoog zegt dat het wel goed komt het hoort er allemaal bij maar dat betwijfel ik en dat heb ik ook tegen haar gezegt en dan krijg je een antwoord terug dat je te bezorgt bent maar het gaat toch om mijn kind!!!mijn zoontje verteld zelf dat hij het zat is hij is het heen en weer gevlieg beu wil gewoon rust en het liefst gewoon thuis blijven maar we hebben hem rustig uitgelegt dat dat niet kan pas als hij twaalf jaar is mag hij zelf beslissen dat vond hij maar vreemd als je het niet leuk vind dan hoef je toch niet is dan zijn antwoord en ik ben al bijna twaalf nog een paar jaar immers!!!!!!! er zijn veel problemen geweest ook met mijn zoontje en zijn vader en zijn nieuwe vriendin vind mijn zoontje niet geweldig. wij proberen hem rust,rijnheid en regelmaat te geven maar heb zelf het iedee dat ik soms alles voor niks doe wat ik hem mee geef wordt het volgende weekend weer uit gegumd.zijn er moeders die misschien het zelfde mee maken en hebben jullie tips of ideeen die mij kunnen helpen om het het beste er van te maken.