scheidingsangst, vaak voeden, moe,...

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hoi iedereen,

Het is niet mijn gewoonte om te gaan klagen of zeuren, maar vandaag laat ik me even gaan hoor!!!

Waar zal ik eens beginnen?

Mijn oudste zoontje is nu 22 maanden. Sinds een maand gaat hij twee voormiddagen per week naar het kinderdagverblijf, maar ik weet niet of dit wel zo'n goed idee was.

Eigenlijk dacht ik dat hem goed zou doen. Hij is een vrolijke, levendige peuter die zoals alle peuters enorm aan het ontdekken is... Hij zit in een periode waarin hij alles wil zien, horen,... Daardoor merk ik ook dat zijn ontwikkeling in een stroomversnelling zit: hij spreekt heel goed, kent de kleuren blauw, groen, rood, geel, oranje, paars, wit en bruin, puzzelt vaak,...  Enkele maanden geleden kregen wij het gevoel dat hij zich af en toe begon te vervelen thuis en we merkten ook dat hij er enorm van genoot om samen met andere kinderen te spelen en wat nieuwe prikkels te krijgen. Daarom besloten we om hem naar het kinderdagverblijf te laten gaan. Hij heeft het daar duidelijk heel moeilijk mee! We merken wel dat het beter en beter gaat (als hij daar is huilt hij nog even bij het afscheid, maar de rest van de voormiddag gaat hij spelen enzo). Maar thuis zien we ook dat hij verschrikkelijk veel te verwerken heeft. Sinds hij naar het kinderdagverblijf gaat heeft hij enorme scheidingsangst. Ik mag hem geen seconde alleen laten, hij wil dat ik hem overal mee help, dat ik altijd mee speel... Nu ben ik wel iemand die heel graag met kinderen speel, maar er is toch ergens een grens.

Zeker met ons jongste erbij is het soms een hectische boel hier. De jongste is nu bijna 6 maanden. Hij is een schat van een baby: veel rustiger dan zijn broer vroeger was, hij kan zich goed bezig houden,... Tot nu toe krijgt hij borstvoeding, maar ook dat begint door te wegen. Hij krijgt meestal nog 8 voedingen per dag (soms ook meer), waaronder ook 's nachts zeker 1 voeding. Gelukkig valt hij daarna snel terug in slaap, bij mij duurt dat helaas soms wat langer. Om 6u30 is de oudste nu meestal wakker (voor hij nr kinderdagverblijf ging sliep hij vaak tot 9 à 10u, maar nu wordt hij steeds vroeger wakker) en is het voor ons dus ook tijd om op te staan. Stoppen met borstvoeding wil ik liever nog niet, hoewel ik mezelf soms ook voor gek verklaar want ik voel me de laatste tijd alleen maar moe!

Overdag slapen de twee jongens gelukkig vrij veel. Als ik geluk heb slapen ze op hetzelfde tijdstip, als ik pech heb huilen ze elkaar weer eens wakker...

Bovendien zijn ze allebei enkele keren ziek geweest, dus we hebben de laatste weken best wat slaap tekort gehad!!!
 

Soms vind ik het ook moeilijk dat mijn familie te ver woont om de kinderen even bij oma te brengen. Wij komen zijn belgen, en hebben geen familie in de buurt. Het zou wel deugd doen om op momenten als dit even te kunnen uitrusten en de kinderen lekker naar oma te brengen ofzo... Ik heb me nu ook ingeschreven om een cursus 'klap eens in je handjes' te volgen met mijn oudste zoontje. Het is de bedoeling dat ik dat samen met hem doe, dus zonder de kleinste. Maar nu vind ik geen oppas voor de kleinste (doordat het maar een half uur per week is), dus dat komt ook een beetje in het gedrang. Dan voel ik me weer opgesloten,... Blablabla

Verder moet en wil ik er zeker bijschrijven dat ik er ongelofelijk van kan genieten om samen met mijn twee lieve schatten thuis te zijn, maar nu het het mij gewoon eventjes teveel.

Als jullie dus nog tips hebben ivm met:
- die scheidingsangst van m'n oudste zoontje
- het verminderen van aantal voedingen van mijn jongste
- het feit dat de kinderen elkaar af en toe wakker huilen
- het vinden van oppas
- de andere vragen die verscholen zitten in mijn klaagtekstje

LAAT MAAR KOMEN!!!

Zo, het doet al eens goed om dit op papier te zetten!!!

Prettige dag verder zou ik zeggen,

Grtz, Veerle.
 
Hallo, mijn oudste heeft nooit echt last gehad van scheidingsangst, maar ook hij had in het begin veel moeite om op de peuterspeelzaal achter te blijven, ik denk dat je het nog wat tijd moet geven je schrijft ook zelf al dat hij zich prima vermaakt als je eenmaal wegbent, dus dat is geen probleem.
Hij is het gewoon niet gewend om tijd zonder jou door te brengen, mede doordat hij waarschijnlijk ook nooit veel bij een oppas is geweest(zelf opa en oma) voorheen.

Over de borstvoeding, ik ben zelf net gestopt na ruim 9 maanden bv.
Je zou eens moeten proberen de tijd tussen 2 voedingen te vergroten mijn zoon kreeg al vanaf 4,5 mnd om 07.00-11.00-15.00-19.00 en 22.00.
Als jij de tijd vergroot gaat hij per voeding meer drinken dus de hoeveelheid voeding blijft het zelfde, in het begin kan je borst weer een beetje vol aanvoelen maar dit duurd maar een dag of 2, en als je kind de borst goed leegdrinkt heeft hij ook genoeg om er langer mee te doen.
Je moet het wel een beetje opbouwen dus niet van om de 2 uur naar om de 4 uur maar een uurtje extra is geen probleem, houd hij het echt niet vol dan kun je hem ook om de normale tijd elke borst een paar minuten geeft, zo krijgt hij even wat extra's om de tijd te overbruggen.
Ik hoop dat je er iets aan hebt.

Groetjes Mary jane
 
Hoi Veerle,

We moeten als moeders altijd alles maar leuk. lief en gezellig vinden en een keer lekker mopperen op onze spruiten lijkt bijna een taboe. Dus gewoon lekker doen, en je er niet voor verontschuldigen! Wij zijn ook maar mensen en bovendien ook nog eens heel druk!

Je zegt dat je nog borstvoeding geeft aan je jongste en dat je dat ook nog wel wilt blijven doen. Ik heb er niet echt ervaring mee (heb alleen 8 weken gekolfd en de BV met de fles gegeven) dus ik kan niet zeggen wat je wel of niet zou moeten doen. Als jouw gevoel zegt dat je er mee door wilt gaan, moet je dat doen. Maar heb je er wel eens over nagedacht om de laatste voeding als flesvoeding te geven? Het schijnt dat kindjes wat langer verzadigd zijn door kunstvoeding en misschien slaapt je jongste daardoor wat langer door, en hoef je er 's nachts niet nog een keer uit... Een keer een goede nacht doorhalen scheelt een heleboel!

En dat je oudste huilt als je hem wegbrengt: dat is normaal hoor. Heb je het er wel eens over gehad met de leidsters op het KDV? Hebben zij jou niet weten gerust te stellen door te vertellen over kinderen die rustig een hele dag kunnen gaan zitten huilen? Hij moet wennen, het is daar 20 keer drukker dan thuis en hij doet natuurlijk gigantisch veel nieuwe indrukken op. Ik zou dat een tijdje aankijken, en niet meteen jezelf af gaan zitten vragen of je er wel goed aan hebt gedaan... Hij moet misschien gewoon een beetje wennen...

En over die oppas... Is een briefje in de supermarkt ophangen niks? Of heb je geen buurmeisje dat een half uurtje bij je wil komen oppassen? Als je het eng vindt om je baby uit handen te geven aan een nieuwe (jonge) oppas, misschien kun je haar moeder vragen om er de eerste keer bij te blijven...

Sterkte ermee in ieder geval, en ik hoop dat je eruit komt want een beetje tijd voor jezelf (met of zonder kinderen) is heel belangrijk!

Groetjes Ottie
 
Hoi,

Waar woon je ergens? Ik kom ook uit Belgie, en heb hetzelfde wat familie betreft. Zo vaak denk ik ook, woonde ik maar vlak mij mijn familie. Dan kun je toch even je zus bellen om op te passen, of even naar mams toe. Ik ken hier ook geen mensen, en met twee jonge kinderen is dat best lastig.

Ook is het al heel lang geleden dat wij met zijn tweetjes zijn uitgeweest en dat missen we enorm en is ook heel belangrijk voor je relatie.

Wat wij nodig hebben is iemand in de buurt die in hetzelfde schuitje zit. Dan kun je mekaar af en toe helpen, ik zou dan eens kunnen babysitten en omgekeerd, omdat je mekaars situatie dan goed begrijpt. Ik ken helaas mensen die twintig tot een half uur verder wonen (met de auto dan) dus daar ga je ook niet snel even heen als je een oppas nodig hebt. De mensen die ik ken hier in de buurt, die ik heb lerenkennen via zwangerschapsgym, die hebben allemaal een heleboel familie, vrienden en kenissen..dus aan hun durf en wil ik het niet vragen.

Maar ik begrijp je onzekerheid wel qua kinderdagverblijf. Mijn oudste is twee, dus ik kan je daar niet mee helpen. \De jongste, die kreeg tot twee dagen geleden alleen borstvoeding, maar sinds twee dagen krijgt ze voor de nacht een fles kunstvoeding, en vanaf vandaag ook een schepje rijstebloem erbij, omdat ik helemaal uitgeput ben, ze komt snachts om drie uur, om vijf uur, en om zeven uur...ik ben helemaal gammel als ik uit bed moet om mijn peuter eruit te halen. En gewoon geen energie om dingen aan te pakken.

Ik denk inderdaad dat als je weer een goede nachtrust hebt, dat je dan overdag alles beter aan kan.

Helaas kan ik je voor de rest geen advies geven, alleen maar zeggen dat ik af en toe ook helemaal gek wordt omdat ik er alleen voor sta, mijn man werkt vaak en heeft het enorm druk doordat we een eigen zaak hebben.

Sterkte...
(Als je nu eens in de buurt zou wonen? Maar ik denk dat de kans heeeeel klein is)
 
Hoi, hoi,

Dank je wel voor jullie reacties, ik neem straks even de tijd om uitgebreid te antwoorden, maar ik wilde wel al even laten weten dat wij in Zoetermeer wonen... Zou idd wel leuk (mr heel toevallig) zijn moest je id buurt wonen, 'Josamma' (vast je naam niet???, maar weet niet hoe ik het anders moet schrijven...).

Tot een beetje later,

Grtz, Veerle
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan