<p>Ik ben op zoek naar lotgenoten die wel eens schijnzwanger zijn geweest. </p><p>Ik heb een intense kinderwens waar we door gebrek aan woonruimte nog niet aan kunnen beginnen. Maar probeer maar eens een grotere woning te vinden in deze tijd. ? </p><p>Ik ben nog met veel moeite aan de pil. Maar nu is het toch zo dat mijn kinderwens zich heeft omgevormd naar fysieke klachten uit het rijtje van zwangerschapssymtomen. </p><p>Opgeblazen gevoel</p><p>Soms buikkrampen </p><p>Misselijk, vaak s'ochtends </p><p>De mentale en emotionele dingen </p><p>Af en toe rug of spierpijn. </p><p> </p><p>Het zien van een negatieve zwangerschapstest heeft de klachten nog niet minder gemaakt. </p><p>Wat heeft bij jullie geholpen? Ik ben zo bang dat ik hier nog een paar jaar aan vastzit. </p><p>Ik heb de uitknop in mijn hoofd helaas nog niet gevonden. </p>
Schijnzwanger
- Onderwerp starter TzozaR
- Startdatum
Ik ben bang dat dit niet zomaar te 'verhelpen' is gezien je kinderwens zo groot is en je daar onbewust toch elke dag en maand mee bezig bent... ik kan zeggen: 'laat het los', maar dat lukt ongetwijfeld niet en is heel begrijpelijk.
Wat ik wel wil vragen is: waarom is je woning te klein? Een kind heeft zo weinig nodig..
Ik heb 2 dochters (ruim 3.5 en bijna 2 jaar) en we wonen in een heel klein huisje, de meiden slapen samen op 1 kamer waar precies 2 bedjes en 1 kledingkast in past. Ze delen de kledingkast. In onze slaapkamer zijn op creatieve wijze kasten en planken gebouwd waar ik al onze kleding en beddengoed in kwijt kan.
Beneden hebben we ook weinig ruimte. Alle hoekjes zijn gevuld met speelgoed. De gang is heel klein, de kinderwagen ligt altijd achterin de auto omdat ie niet in huis past. We hebben geen bijkeuken, de wasmachine staat in een keukenkast.
Toen ik hier met mijn man ging wonen, had ik noooooit gedacht hier met 2 kleine kinderen te wonen. Maar het gaat prima, zoveel beter dan ik ooit had gedacht. Je wordt slim en creatief in het opslaan en opruimen van spullen en ik besef me dat we zo weinig nodig hebben!
Zelfs in een huis met maar 1 slaapkamer kun je prima wonen met een baby de eerste 1 q 2 jaar. Kinderen hebben geen eigen slaapkamer of ruimte nodig. Een baby heeft helemaal niks nodig, alleen een bedje en liefde en dat past in elk huis.
Nu weet ik natuurlijk niet hoe klein je woont enzo, maar denk er goed over na of het echt niet mogelijk is en wat je belangrijker vindt.
Want idd, wij willen op den duur ook een groter huis maar de huizenmarkt is zo'n gekte dat we met de rug tegen de muur staan. Dus accepteren we het hoe het nu is, maken we er het beste van en zijn we gelukkig in ons kleine huisje. De kinderen komen niks tekort, weten niet beter en... binnenkort gaan we voor een 3e kindje dus misschien wonen we hier volgend jaar wel met zn 5en! Dan slaapt de baby gewoon bij ons op de kamer totdat we ooit verhuizen, er past een ledikant precies naast ons bed in de hoek. Zo redden we het wel weer wat jaartjes
Wat ik wel wil vragen is: waarom is je woning te klein? Een kind heeft zo weinig nodig..
Ik heb 2 dochters (ruim 3.5 en bijna 2 jaar) en we wonen in een heel klein huisje, de meiden slapen samen op 1 kamer waar precies 2 bedjes en 1 kledingkast in past. Ze delen de kledingkast. In onze slaapkamer zijn op creatieve wijze kasten en planken gebouwd waar ik al onze kleding en beddengoed in kwijt kan.
Beneden hebben we ook weinig ruimte. Alle hoekjes zijn gevuld met speelgoed. De gang is heel klein, de kinderwagen ligt altijd achterin de auto omdat ie niet in huis past. We hebben geen bijkeuken, de wasmachine staat in een keukenkast.
Toen ik hier met mijn man ging wonen, had ik noooooit gedacht hier met 2 kleine kinderen te wonen. Maar het gaat prima, zoveel beter dan ik ooit had gedacht. Je wordt slim en creatief in het opslaan en opruimen van spullen en ik besef me dat we zo weinig nodig hebben!
Zelfs in een huis met maar 1 slaapkamer kun je prima wonen met een baby de eerste 1 q 2 jaar. Kinderen hebben geen eigen slaapkamer of ruimte nodig. Een baby heeft helemaal niks nodig, alleen een bedje en liefde en dat past in elk huis.
Nu weet ik natuurlijk niet hoe klein je woont enzo, maar denk er goed over na of het echt niet mogelijk is en wat je belangrijker vindt.
Want idd, wij willen op den duur ook een groter huis maar de huizenmarkt is zo'n gekte dat we met de rug tegen de muur staan. Dus accepteren we het hoe het nu is, maken we er het beste van en zijn we gelukkig in ons kleine huisje. De kinderen komen niks tekort, weten niet beter en... binnenkort gaan we voor een 3e kindje dus misschien wonen we hier volgend jaar wel met zn 5en! Dan slaapt de baby gewoon bij ons op de kamer totdat we ooit verhuizen, er past een ledikant precies naast ons bed in de hoek. Zo redden we het wel weer wat jaartjes
Hoi hoi,
Hier ook geen ervaring hoe je er 'vanaf komt', want ik denk ook dat dat niet zomaar gaat en dat, dat heel persoonsgebonden is. Wel ervaring met relatief klein wonen (in ieder geval geen 'ideaalplaatje' waarbij je naast je eigen slaapkamer nog 1 a 2 kamers vrij hebt), namelijk 64m2. Wij verwachten ons eerste kleintje in november en starten in ons huidige huisje. Kleintje bij ons op de kamer, commode boven op de overloop. Kleertjes in die commode. Box gewoon beneden en wandelwagen of continu in woonkamer of inderdaad in de auto, zoals hierboven beschreven. Wij hebben ook geen bad, alleen een douch met daarnaast een wasbak, dat is onze badkamer.
Wij willen ook graag groter mja, die huizenmarkt. We staren ons er niet op blind en doen het, met plezier èn rust, met wat we nu hebben.
Met andere woorden: push jezelf niet teveel naar dat plaatje van 'we moeten eerst een huis-huis hebben voordat de kleine kan komen'. Een veilig, goed onderhouden huis (lees: zonder schimmel o.i.d.) kan hartstikke goed genoeg zijn! Dan maakt het niet uit of je op 120m2 zit of op 64m2.
Sterkte en succes!
Hier ook geen ervaring hoe je er 'vanaf komt', want ik denk ook dat dat niet zomaar gaat en dat, dat heel persoonsgebonden is. Wel ervaring met relatief klein wonen (in ieder geval geen 'ideaalplaatje' waarbij je naast je eigen slaapkamer nog 1 a 2 kamers vrij hebt), namelijk 64m2. Wij verwachten ons eerste kleintje in november en starten in ons huidige huisje. Kleintje bij ons op de kamer, commode boven op de overloop. Kleertjes in die commode. Box gewoon beneden en wandelwagen of continu in woonkamer of inderdaad in de auto, zoals hierboven beschreven. Wij hebben ook geen bad, alleen een douch met daarnaast een wasbak, dat is onze badkamer.
Wij willen ook graag groter mja, die huizenmarkt. We staren ons er niet op blind en doen het, met plezier èn rust, met wat we nu hebben.
Met andere woorden: push jezelf niet teveel naar dat plaatje van 'we moeten eerst een huis-huis hebben voordat de kleine kan komen'. Een veilig, goed onderhouden huis (lees: zonder schimmel o.i.d.) kan hartstikke goed genoeg zijn! Dan maakt het niet uit of je op 120m2 zit of op 64m2.
Sterkte en succes!
Mijn wederhelft wil helaas echt niet starten met kinderen waar we nu zitten, hij is bang dat onze relatie eraan kapot gaat i.v.m te veel zieltjes in een kleine woning. Zelf durf ik de gok wel te wagen en heb ik de woning in mijn hoofd al meerderen malen ingericht met baby spullen. Maar ik respecteer zijn mening wel. De gevolgen zijn alleen nu wel zwaar voor mij.
En ik ga niet kiezen tussen mijn honden en mijn kinderwens, want mijn honden zijn mijn kindjes op poten. Want dat is ook wel eens gezegd. Maar mijn vriend is een kattenmens. Dus voor hem is dat makkelijk gezegd. Ik moet er wel bij zeggen dat mijn honden wel een rugzak hebben.
En ik ga niet kiezen tussen mijn honden en mijn kinderwens, want mijn honden zijn mijn kindjes op poten. Want dat is ook wel eens gezegd. Maar mijn vriend is een kattenmens. Dus voor hem is dat makkelijk gezegd. Ik moet er wel bij zeggen dat mijn honden wel een rugzak hebben.