<p style="text-align: left;">Hallo, om te beginnen heb ik een hele bemoeizuchtige schoonfamilie</p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Schoonfamilie en baby
- Onderwerp starter Gebruiker10192592
- Startdatum
Hier ook een hele slechte band met schoonfamilie (dit was voor bevalling al zo) en heel duidelijk gemaakt dat het onze zoon is, onze beslissingen en dat ze daar niks mee te maken hebben. Zij hebben kans gehad om kinderen op te voeden en als opa/ oma heb je nou eenmaal minder te zeggen.
Maar daarentegen heb ik een man die me daar in steunt en het zelf ook duidelijk maakt aan z’n ouders. Ik denk dat de eerste stap is samen met je man op 1 lijn te liggen en daarna over te brengen aan je schoonfamilie
Maar daarentegen heb ik een man die me daar in steunt en het zelf ook duidelijk maakt aan z’n ouders. Ik denk dat de eerste stap is samen met je man op 1 lijn te liggen en daarna over te brengen aan je schoonfamilie
Wauw hee. Ik zou echt op je strepen staan hoor. Op zich vind ik wat je vriend doet niet héél erg overkomen, maar ik denk dat het voor jou alles bij elkaar is en dan voelt het alsof hij jouw punt beetje onderuit haalt tegenover hen.
Ik zou een keer met hen het gesprek aan gaan. Ga erheen, alleen, zonder baby, en ga gewoon even met hen zitten. Schoonmoeder, schoonzusjes, allemaal. Het gesprek hoeft niet (direct) vervelend ingestoken te worden, je kunt iets zeggen als "het valt me op dat .." en dan waar je mee zit. Probeer in zo'n gesprek veel vanuit jezelf te zeggen. Dus JIJ hebt het GEVOEL dat. Ook al weet je heel goed dat het gewoon bemoeizuchtig is, op die manier is mijn ervaring dat een gesprek makkelijker op gang komt.
Het is jouw kind. Tenzij je hem in de winter in een romper kleedt en verder niets lijkt het me dat je zelf heel goed kunt bepalen wat voor kleren passend zijn. En wat zij zeggen over de naam kan echt niet, ook al noemde je hem Fikkie, niemand heeft zich te bemoeien met die (persoonlijke!!) keuze en dat mag je ook best zeggen.
Misschien hebben je schoonmoeder en -zusjes niet door dat wat ze doen op jou zo overkomt. Ook al lijkt het me sterk dat mensen dit zelf niet inzien, het kan zijn dat zij het gevoel hebben dat ze je juist helpen, ofzo. In ieder geval, probeer er met hen over te praten. Neem je partner mee, als dat makkelijker is, en probeer er geen ruzie over te maken (of in ieder geval niet zo te beginnen). De insteek moet zijn dat het gezelliger wordt en jij weer het idee hebt dat je je kind daar gewoon mee naartoe kunt nemen zonder gezeik. Maar de boodschap is wel "mijn kind, mijn regels en daar blijf je gewoon vanaf".
Succes!
Ik zou een keer met hen het gesprek aan gaan. Ga erheen, alleen, zonder baby, en ga gewoon even met hen zitten. Schoonmoeder, schoonzusjes, allemaal. Het gesprek hoeft niet (direct) vervelend ingestoken te worden, je kunt iets zeggen als "het valt me op dat .." en dan waar je mee zit. Probeer in zo'n gesprek veel vanuit jezelf te zeggen. Dus JIJ hebt het GEVOEL dat. Ook al weet je heel goed dat het gewoon bemoeizuchtig is, op die manier is mijn ervaring dat een gesprek makkelijker op gang komt.
Het is jouw kind. Tenzij je hem in de winter in een romper kleedt en verder niets lijkt het me dat je zelf heel goed kunt bepalen wat voor kleren passend zijn. En wat zij zeggen over de naam kan echt niet, ook al noemde je hem Fikkie, niemand heeft zich te bemoeien met die (persoonlijke!!) keuze en dat mag je ook best zeggen.
Misschien hebben je schoonmoeder en -zusjes niet door dat wat ze doen op jou zo overkomt. Ook al lijkt het me sterk dat mensen dit zelf niet inzien, het kan zijn dat zij het gevoel hebben dat ze je juist helpen, ofzo. In ieder geval, probeer er met hen over te praten. Neem je partner mee, als dat makkelijker is, en probeer er geen ruzie over te maken (of in ieder geval niet zo te beginnen). De insteek moet zijn dat het gezelliger wordt en jij weer het idee hebt dat je je kind daar gewoon mee naartoe kunt nemen zonder gezeik. Maar de boodschap is wel "mijn kind, mijn regels en daar blijf je gewoon vanaf".
Succes!
Alsof ik mijn eigen verhaal lees, minus de schoonzussen want die heb ik (gelukkig) niet... mijn schoonmoeder daarentegen! Net wat jij zegt, echt met alles maar dan ook alles bemoeien en totaal niet snappen dat dit absoluut niet kan. Helaas staat mijn man niet altijd achter mij, wat het dus ook nog meer f frustraties opwekt tussen ons. Wij hadden afgesproken dat Oma's niet zouden oppassen, brengt mijn man onze dochter dus elke keer tijdens zijn dag naar zijn moeder. Heel vervelend en irritant, vooral wanneer je thuis komt na een lange dag werken en dan ook nog van je schoonmoeder aan moet horen wat je allemaal fout doet. Het zal best allemaal goed bedoeld zijn, en voor mijn dochter is ze ook lief maar naar mij helaas erg gemeen. Ik heb me er maar bij neergelegd, aantal keer proberen in gesprek te gaan maar dit heeft niets geholpen. Daarnaast hebben wij ook nog het probleem van een taalbarrière. Ik beperk het contact tussen haar en mij tot minimaal, blijf verder vriendelijk en probeer haar adviezen te negeren en me niet teveel door haar op de kast te laten jagen... ook in het belang van mijn dochter. Ik heb dus helaas geen gouden tip voor je, maar voel met je mee en weet wat je doormaakt. Jammer hè, dat het zo moet en er zoveel stress bij komt kijken af en toe. Heel veel liefs en succes!
Pff ik zou er ook klaar mee zijn. Het is mijn baby dus ik bepaal. Staat dat een ander niet aan, dan heeft die pech. Je gaat straks anders ook krijgen dat ze je kind alvast wat eten gaan geven, terwijl jij dit niet wilt. Bijv. Al chips terwijl jij vindt dat een 2jarige dat niet hoeft enz. Zeg dat ze hun kans voor opvoeden gehad hebben en dat ze verder lekker commetaar op elkaar mogen geven ipv op jouw. Heel duidelijk zijn en zeker niet altijd komen als je niet wilt. Zullen ze je vast niet in dank afnemen, maar dan weten ze waar ze aan toe zijn. En een antwoord als nee is voldoende en een argument als omdat ik dat zeg ook! Naar een uitleg willen ze toch niet luisteren als ze al t lef hebben om zich met de naam te bemoeien.
Blog hieronder eens lezen en dan hoef je zelf echt niet zo alternatief te zijn om de tips toe te passen.
http://www.dollemoeder.com/sociaal/self-care-grenzen-stellen-tijdens-de-feestdagen
Blog hieronder eens lezen en dan hoef je zelf echt niet zo alternatief te zijn om de tips toe te passen.
http://www.dollemoeder.com/sociaal/self-care-grenzen-stellen-tijdens-de-feestdagen
Wat een vervelend en herkenbaar verhaal... iemand zei ooit tegen mij: de sterkste kracht zit in je stilte. Oftewel... niet overal op in gaan en gesprekken aan gaan. Bracht mij bij de volgende zin in geval van kritiek/commentaar: je mag je mening hebben maar deze hoef je niet bij mij te ventileren.
en dan klaar, geen discussie. Discussie of verantwoording zorgt vaak voor meer munitie voor hun om mee te schieten. Aangeven dat je vertrekt als ze dat niet op kunnen brengen en dat je later opnieuw probeert of het ze lukt. Minimaliseren van contact zorgt vaak voor minder ingang van kritiek.
Ik zou het ook niet fijn vinden als mijn man zonder overleg ons kind bij mijn schoonouders laat. Ik snap dat je een oogje in het zeil wil (laten houden) bij mensen die zich zo onbehoorlijk gedragen. Is je man het wel met je eens dat hoe zij zich tot jou verhouden en de kritiek die ze leveren niet ok is? Misschien kan je aangeven dat het voor jou belangrijk is dat jullie kind anders benaderd zal worden omdat het ronduit kwetsend is en je daarom niet wil dat je kind daar alleen is zonder overleg.
sterkte hoor, het is een hele lastige situatie...
en dan klaar, geen discussie. Discussie of verantwoording zorgt vaak voor meer munitie voor hun om mee te schieten. Aangeven dat je vertrekt als ze dat niet op kunnen brengen en dat je later opnieuw probeert of het ze lukt. Minimaliseren van contact zorgt vaak voor minder ingang van kritiek.
Ik zou het ook niet fijn vinden als mijn man zonder overleg ons kind bij mijn schoonouders laat. Ik snap dat je een oogje in het zeil wil (laten houden) bij mensen die zich zo onbehoorlijk gedragen. Is je man het wel met je eens dat hoe zij zich tot jou verhouden en de kritiek die ze leveren niet ok is? Misschien kan je aangeven dat het voor jou belangrijk is dat jullie kind anders benaderd zal worden omdat het ronduit kwetsend is en je daarom niet wil dat je kind daar alleen is zonder overleg.
sterkte hoor, het is een hele lastige situatie...